Wybór drużyny GB mężczyzn na Igrzyska Olimpijskie 2024

Zespół Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej stawia sobie za cel znalezienie się blisko szczytu tabeli medalowej na tegorocznych Igrzyskach Olimpijskich w Paryżu, dążąc do zdobycia między 50 a 70 medali przez swoich 327 zawodników.

Jednakże w tej liczbie nie ma żadnych piłkarzy. Żeńska drużyna, której kwalifikacja olimpijska zależy od występów Anglii, z bólem serca nie zdołała się zakwalifikować, natomiast mężczyźni w ogóle nie biorą udziału.

Mężczyźni z drużyny Wielkiej Brytanii dominowali w piłce nożnej olimpijskiej, gdy była to ściśle amatorska konkurencja, zdobywając złoto w latach 1900, 1908 i 1912 - trzy zwycięstwa pozostają do dziś wspólnym rekordem wszech czasów po stronie mężczyzn. Jednakże era powojenna dała początek Europie Wschodniej, gdzie najlepsi zawodnicy byli sponsorowani przez państwo i mogli zachować status amatora, Wielka Brytania miała trudności z byciem konkurencyjna i później w ogóle przestała uczestniczyć, nie kwalifikując się od 1960 roku.

Piłka nożna na Igrzyskach Olimpijskich przeszła zmiany w latach 80., kiedy przyjęto zawodowych graczy, ale kompromis z FIFA został ostatecznie osiągnięty w 1992 roku, kiedy zdecydowano, że gracze powinni mieć poniżej 23 lat - od 1996 roku dozwolono trzech starszych graczy. Od tamtej pory kraje z Afryki i Ameryki Łacińskiej stały się bardziej dominującymi siłami.

Jednakże Zespół Wielkiej Brytanii nie powrócił, z wyjątkiem jednego razu pełniąc roczną rolę gospodarzy w 2012 roku. W dużej mierze wynika to z polityki, z czterema Krajami Zjednoczonymi - Anglią, Szkocją, Walią i Irlandią Północną - wydają się być zaniepokojone faktem, że ich oddzielne członkostwa w FIFA mogą być kwestionowane w przyszłości. Po 2012 roku podjęto decyzję, że drużyna męska nie będzie ponownie wchodzić, chociaż kobiety będą kontynuować.

Hipotetyczna brytyjska drużyna, która mogłaby skorzystać z czterech pul zawodników, mogłaby należeć do faworytów na zdobycie medalu. Każdy urodzony od 1 stycznia 2001 roku może zostać wybrany na te lato, a dozwolony jest maksymalnie trzech graczy poza tym przedziałem wiekowym.

Mając na uwadze, że Anglia i Szkocja już zagrały na Euro 2024 w tym lato, co wyklucza takich zawodników jak Jude Bellingham, Bukayo Saka i Kobbie Mainoo z możliwości zostania wybranymi - pomimo iż są w odpowiednim wieku - prezentujemy realistyczny skład Teamu Wielkiej Brytanii na Igrzyska Olimpijskie 2024…

* oznacza wybór gracza starszego

James Trafford przeniósł się z League One do Premier League w 2023 roku i zagrał 28 razy w najwyższej lidze dla Burnley w poprzednim sezonie.

Jego powołanie do wstępnej kadry Anglii na Euro 2024 było być może bardziej wskazaniem na brak opcji bramkarzy, biorąc pod uwagę, że zakończył sezon 2023/24 na ławce rezerwowych Burnley, ale Trafford jest nadal najlepszym młodym brytyjskim bramkarzem.

Wypłynięcie Conora Bradleya w zeszłym sezonie było ratunkiem dla Liverpoolu i zapewniło odpowiednie wsparcie w przypadku urazów dla Trenta Alexandra-Arnolda. Mogło być więcej niż 11 występów w Premier League, gdyby nie opóźnienie jego startu w kampanii z powodu kontuzji pleców, podczas gdy The Reds przegrali tylko trzy z 23 meczów, w których zagrał we wszystkich rozgrywkach.

Mimo że Anglia jest dominującym krajem, drużyna reprezentująca Wielką Brytanię musi mieć zawodników z innych regionów, a Bradley przynosi na stół Irlandię Północną.

Fani Evertonu zobaczyli, jak Jarrad Branthwaite rozkwitał przez ostatnie 12 miesięcy, do tego stopnia, że Manchester United złożył kilka ofert za 22-latka w ramach swojej odbudowy.

Pierwsze powołanie do seniorskiej reprezentacji Anglii przyszło w marcu, podczas gdy środkowy obrońca urodzony w Kumbrii zadebiutował w reprezentacji Trzech Lwów w czerwcu po tym, jak został włączony do grupy wstępnej na Euro 2024. Wydaje się, że jest solidnym typem do znalezienia się w składzie na następny Mundial za dwa lata.

Liverpool ostatecznie nie musiał sięgać po środkowego obrońcę na letnie okienko transferowe w minionym roku po tym, jak Jarell Quansah wyłonił się niemal znikąd, aby zagrać w 33 meczach przez cały sezon, często występując u boku Virgila van Dijka w sercu obrony.

Nigdy nie oczekiwano, że pojedzie na Euro 2024, nawet po tym, gdy został wybrany do listy rezerwowej, ale to pokazało, że 21-latek zdołał na tyle imponująco zaimponować, że znalazł się na radarze FA.

Tryumfator potrójnej korony w wieku 18 lat i dwukrotny mistrz Premier League będąc 19-latkim, Rico Lewis nie jest naturalnie lewym obrońcą, ale jest na tyle wszechstronny, że w tym momencie swojej karierze grał tam - i praktycznie w każdej innej pozycji - dla Manchesteru City.

Lewis zagrał 90 minut w meczu międzynarodowym dla Anglii tydzień przed swoimi 19. urodzinami i jest bardzo wysoko oceniany przez Pepa Guardiolę.

Ostatni sezon był dla Harveya Elliotta najlepszym w karierze, zaliczając 53 występy dla Liverpoolu we wszystkich rozgrywkach. Dla kogoś, kto skończył 21 lat w kwietniu, łatwo zapomnieć, że gra na najwyższym szczeblu od 15 roku życia, ponieważ jest wokół nas już tak długo.

Elliott oferuje środkowemu pomocnikowi agresję i spryt w równych proporcjach, co są niezbędnymi cechami do posiadania w piłce turniejowej, gdzie wyniki mogą być decydowane na tak małych marginesach.