Bijna 1 op de 4 Amerikaanse huishoudens kan gevaarlijke niveaus van lood hebben dat in hun bodem verstopt zit.
Uit een recent onderzoek blijkt dat bijna één op de vier (oftewel 29 miljoen) huishoudens in de Verenigde Staten een loodgehalte op hun erf heeft dat de nieuwe federale normen overtreft.
Het onderzoek, gepubliceerd in het tijdschrift GeoHealth, “onthult de omvang van het loodprobleem in de bodem”, vertelde Gabriel Filippelli, PhD, hoofdauteur en uitvoerend directeur van het Indiana University Environmental Resilience Institute, in een e-mail aan Health.
In januari verlaagde de Environmental Protection Agency het screeningsniveau van lood in woonbodems van 400 delen per miljoen – wat al meer dan 30 jaar van kracht was – naar 200 ppm. De norm is conservatiever, namelijk 100 ppm, voor huizen die zijn blootgesteld aan meerdere bronnen van blootstelling aan lood.
“De EPA heeft dat niveau naar beneden aangepast vanwege de schadelijke gevolgen van lood in de bodem voor de gezondheid van kinderen”, aldus Filippelli.
Hier leest u wat u moet weten over het onderzoek, hoe u kunt controleren of uw tuin hoge loodniveaus heeft en welke stappen u moet nemen als dit het geval is.
Filippelli en zijn collega's analyseerden een database van meer dan 15.500 bodemmonsters van verschillende woonwijken, achtertuinen, tuinen en steegjes in 16 Amerikaanse steden.
Na analyse van de gegevens ontdekten ze dat:
“Ik was geschokt door het aantal huishoudens dat boven de nieuwe richtlijn van 200 delen per miljoen zat”, zei Filippelli. “Ik ging ervan uit dat het een bescheidener aantal zou zijn, en de resultaten voor de richtlijn van 100 delen per miljoen zijn zelfs nog slechter.”
De onderzoekers ontdekten ook dat Indianapolis en Chicago hogere loodniveaus in de bodem van huishoudens hadden dan andere steden in het Midwesten. In Chicago overschreed 53% van de bemonsterde grond het aanbevolen niveau, terwijl in Indianapolis 37% van de bemonsterde grond de aanbeveling van 200 ppm overschreed.
“Lood komt vaker voor in deze oudere stedelijke gebieden”, omdat daar “de vroegere bronnen van lood uit loodhoudende verf, gelode benzine en industriële emissies worden gevonden”, zei Filippelli.
Lood kan op veel verschillende manieren in de bodem terechtkomen, onder meer via gelode benzine die tot 1975 in auto's werd gebruikt en lood in vliegtuigbrandstof, Jun Wu, PhD, milieugezondheidswetenschapper en hoogleraar milieu- en arbeidsgezondheid aan het Irvine Program van de Universiteit van Californië in Public Gezondheid, vertelde Gezondheid.
'Het verbranden daarvan zou uiteindelijk in de lucht terechtkomen', zei hij. ‘Dan slaat de luchtvervuiling neer, en zo krijg je lood uit de lucht in de bodem.’
Lood kan ook in de bodem terechtkomen door emissies en verontreinigende stoffen die in de lucht vrijkomen door industriële faciliteiten en fabrieken. Residuen, stof en deeltjes gevormd door afgebroken loodhoudende verf die wordt gebruikt in oudere huizen, wegen of hekken kunnen ook de bodem verontreinigen, evenals oude loden afvoerbuizen en lood-arseenverbindingen die worden gebruikt in pesticiden en meststoffen.
“Omdat lood een inert metaal is, kan het honderden jaren in de bodem blijven zitten,” zegt Wu. "Er zijn dus meerdere routes over hoe lood in de bodem terechtkomt."
Hoewel lood een natuurlijk voorkomend element is, kan het giftig zijn voor mens en dier.
"Kinderen zijn bijzonder kwetsbaar voor blootstelling aan lood vanuit de bodem vanwege hun frequente hand-op-mond-activiteiten, wat kan leiden tot inname van lood," zei Wu. Tijdens winderige omstandigheden kunnen ze ook worden blootgesteld aan lood door inademing.
Kinderen hebben ook een grotere kans om symptomen te ontwikkelen omdat ze doorgaans meer aarde per lichaamsgewicht consumeren dan volwassenen, hun onderontwikkelde darmsystemen meer lood in hun bloedbanen opnemen en hun neurale systemen zich actief ontwikkelen, zei Filippelli.
Blootstelling aan lood kan een breed scala aan effecten hebben op kinderen, waaronder ontwikkelings- en gedragsproblemen, gehoorproblemen, bloedarmoede, vertraagde groei, ADHD en geheugenproblemen, zei Wu. Bij volwassenen kan blootstelling aan lood leiden tot cardiovasculaire effecten, verhoogde bloeddruk, verminderde nierfunctie en reproductieve problemen.
Filippelli zei dat de belangrijkste methode om je grond op lood te controleren is door middel van testen, maar het testen van de grond kan soms een uitdaging zijn. “Er zijn enkele commerciële bedrijven die grondonderzoek doen, maar toch is er geen gemakkelijke manier om de grond te laten testen”, zei hij.
Volgens de EPA kunnen de meeste laboratoria die verbonden zijn aan landbouwafdelingen van staatsuniversiteiten en landbouwvoorlichtingskantoren grondonderzoek naar lood uitvoeren, doorgaans tegen betaling.
Andere opties zijn onder meer contact opnemen met een laboratorium dat is geaccrediteerd onder het National Lead Laboratory Accreditation Program (NLLAP) van de EPA, het bijwonen van ‘soilSHOP’-evenementen waarbij organisatoren een röntgenfluorescentiespectrometer gebruiken om het loodgehalte in bodemmonsters te schatten, of contact opnemen met een gecertificeerde hoofdrisicobeoordelaar.
Sommige overheidsinstanties, zoals volksgezondheidsafdelingen, komen mogelijk bij u thuis om de grond te testen, zei Wu, maar die beslissing is afhankelijk van de volksgezondheidsafdeling en hun financiering.
