De Seine-rivier is besmet - Hoe gevaarlijk is het voor Olympische atleten?

De iconische rivier de Seine in Parijs blijft het toneel van olympische controverse vanwege de slechte waterkwaliteit en zorgen om de vervuiling.

Op dinsdag hebben de olympische organisatoren de individuele triatlonrace voor mannen uitgesteld, die gepland stond voor die dag, nadat watermonsters van de Seine aantoonden dat de rivier onveilig was voor atleten, voornamelijk vanwege de aanwezigheid van Escherichia coli (E. coli).

Deze race en de triatlon voor vrouwen zijn nu beide gepland voor woensdag, in afwachting van aanvullende tests voor de waterkwaliteit.

Watervervuiling is niets nieuws voor de Seine - het is al meer dan een eeuw verboden om in de Parijse rivier te zwemmen vanwege vervuilingszorgen. De rivier kreeg toestemming om in te zwemmen van de olympische organisatoren na een investering van negen jaar en $1,5 miljard om hem schoon te maken - de burgemeester van de stad nam zelfs een duik in het midden van juli om de nieuwe reinheid te laten zien.

Hoewel officieel was vastgesteld dat de Seine schoon was om in te zwemmen in de dagen voor de Olympische Spelen, heeft zware regenval zaken gecompliceerd. Volgens NPR is het antieke watersysteem van de stad overweldigd door het ongewoon natte weer, waardoor onbehandeld rioolwater in de rivier terechtkomt.

Terwijl de wereld wacht om te zien of deze triatlonevenementen doorgaan in de Seine - of dat het in plaats daarvan duatlons worden - is dit wat je moet weten over watervervuiling en hoe dit het menselijk lichaam kan beïnvloeden.

World Triathlon, het bestuursorgaan voor triatleten, heeft alleen verklaard dat de waterkwaliteit in de Seine niet voldoet aan de vastgestelde drempels van de organisatie voor zwemmen.

Meerdere nieuwsbronnen hebben echter gemeld dat de zorg gaat over hogere dan acceptabele niveaus van E. coli, een type bacterie dat vaak voorkomt in de darmen van mensen en dieren. Hoewel de meeste vormen van E. coli onschadelijk zijn, kunnen sommige stammen mensen ziek maken.

E. coli is waarschijnlijk op verschillende manieren in de Seine terechtgekomen, volgens William Schaffner, MD, een specialist in infectieziekten en hoogleraar aan de Vanderbilt University School of Medicine.

“Een manier is gewoon afvalwater van de oever dat in het water terechtkomt,” zei Schaffner tegen Health. “Dat kan fecaliën van dieren zoals honden en katten in het water brengen.”

Hevige regenval is ook een belangrijke factor. Met grote hoeveelheden regen lopen rioolsystemen het risico overbelast en overstromen. “Dat vervuilde water dat in het rioolsysteem moet blijven, besmet uiteindelijk het [schone] water,” zei Thomas Russo, MD, hoogleraar en hoofd van infectieziekten aan de Universiteit van Buffalo in New York, tegen Health. Het water uit het rioolsysteem doet vervolgens de E. coli-niveaus stijgen.

Zwemmen in water dat besmet is met E. coli verhoogt het risico op infectie, wat gastro-intestinale symptomen zoals buikkrampen, diarree, misselijkheid en overgeven kan veroorzaken. Maar water kan ook andere verontreinigingen bevatten. “Je kunt ziek worden van verschillende bacteriële en virale infecties,” zei Schaffner.

Andere ziekten die kunnen ontstaan door te zwemmen in besmet water zijn:

De grootste manier waarop mensen deze ziekten in het water kunnen krijgen is door per ongeluk besmet water in te slikken, zei Russo. “Het is heel moeilijk om als je zwemt geen kleine, microscopische doses water in je mond te krijgen,” legde hij uit. De exacte hoeveelheid die je ziek zou maken, hangt af van de bacteriën en de concentratie in het water.

Hoewel gastro-intestinale aandoeningen het meest voorkomende probleem zijn waar mensen tegenaan kunnen lopen na het zwemmen in besmet water, zei Schaffner dat huiduitslag en ooginfecties ook kunnen voorkomen.

Het is belangrijk op te merken dat watervervuiling niet beperkt is tot de Seine - het kan bijna overal gebeuren. “Dit gebeurt in alle wateren. Alle wateren hebben enig niveau van fecale besmetting,” vertelde infectieziekte-expert Amesh A. Adalja, MD, senior onderzoeker bij het Johns Hopkins Center for Health Security, aan Health. “Het gevaar ontstaat wanneer het een bepaald drempelniveau overschrijdt.”

Water testen is gebruikelijk in de VS om te kijken naar niveaus van E. coli en andere bacteriën in het water, zei Schaffner. Maar dit wordt meestal op staats- en lokaal niveau gedaan, en de instanties die dit testen controleren variëren per regio.

Gewoonlijk zullen lokale gezondheidsfunctionarissen borden plaatsen bij een strand of zwemgebied waar duidelijk staat dat het water niet veilig is om in te zwemmen. Je kunt echter ook meestal de website van de afdeling natuurlijke hulpbronnen van je staat controleren voor gedetailleerde informatie over de waterkwaliteit in een gebied waar je geïnteresseerd bent om te zwemmen, zei Schaffner.

Als algemene regel, als gezondheidsfunctionarissen zeggen dat het water niet veilig is om in te zwemmen, kun je beter niet gaan zwemmen. “Ik raad niet aan om te zwemmen in besmet water,” zei Schaffner.

Zelfs water zonder een waarschuwing voor besmetting is mogelijk niet 100% veilig. "Ga er gewoon vanuit," zei Adalja, "dat er bij het zwemmen in een waterlichaam een zekere mate van fecale besmetting is."