Millennials zijn nu preppers, die zich aansluiten bij rechtse survivalistische boomers | Vanity Fair

Er zijn zo, zo, zo, zo veel scenario's voor de apocalyps. Natuurrampen: branden, overstromingen, tornado's. En door de mens veroorzaakt: biochemische ongevallen, oorlogen, massa schietpartijen. Het stereotype van een prepper - voortgekomen uit de Koude Oorlog paranoia van de jaren '50 en '60 - is een geweer-grijpende, uiterst rechtse Deliverance type, wild-eyed en gericht op de uitgang, waarbij de snelste route naar de dichtstbijzijnde bunker wordt gemarkeerd. En de babyboomer preppers zijn er nog steeds. Maar er is een jongere generatie preppers in opkomst, met en onder ons allemaal.

Op forums zoals de r/preppers subreddit, vergelijken posters hun plannen om te overleven wanneer de SHTF (shit hits the fan) - en hun vragen over vuurwapenopslag en -opslag dienen alleen maar om het individualistische, politiek conservatieve stereotype van overlevingsvoorbereiding te versterken. In feite is "preppers" een beetje misleidend: veel van de berichten leunen meer naar survivalisme, het meer militaire doel om zelfstandig te kunnen leven van het land voor onbepaalde tijd, terwijl de gerelateerde "prepper" zich wil uitrusten en het halen tot de andere kant. Er is vaak een ieder-voor-zichzelf, ruwe ondertoon in de survivalist community, en in feite beweerde Kurt Saxon, die algemeen wordt gecrediteerd voor het bedenken van de term "survivalist," dat hij lid was van de American Nazi Party.

Echter, het wordt steeds duidelijker dat naarmate het bereik van wat als een ramp wordt beschouwd zich uitbreidt, dat ook geldt voor de demografie van wie zich voorbereidt, en hoe. Tornado seizoen komt nog steeds elk jaar, en daarmee de voorbereidingen - maar nieuwe, meer menselijke bedreigingen doemen op. Progressieven, vooral die van de millennial generatie en jonger, bereiden zich voor op rampen, niet alleen door cursussen te volgen om overlevingsvaardigheden te leren of noodtassen in te pakken, maar door niet-tastbare bunkers op te bouwen in de vorm van sociale verbindingen, coöperatieve relaties op te bouwen zodat ze op elkaar kunnen leunen om door te komen. Het idee van gemeenschap als de ultieme hernieuwbare hulpbron voor overleving.

Zoë Higgins, 32, leerde over basis noodvoorbereiding uit noodzaak na haar verhuizing naar New Orleans in 2017, en kwam als eerste terecht op die hardcore forums waar de vaak aangehaalde eerste regel van een prepper is om nooit tegen iemand te zeggen dat je een prepper bent. De implicatie is dat je zult worden aangevallen door die radeloze onvoorbereide mensen die er alles aan zullen doen om hun handen te krijgen op jouw voorraden.

Dat zat Higgins niet lekker, een op trauma gerichte sociaal werker. Ze verzamelde haar voorraden, en ze begon ook "onderzoek te doen," vertelt ze aan Vanity Fair. "Ik dacht, Is het waar? Gaan mensen echt plunderen na rampen? Ik dacht dat we het er allemaal over eens waren dat dit een raciale stereotypering was die alleen werd toegepast op zwarte mensen en mensen van kleur in de nasleep van een ramp, maar niet op blanke mensen die eten zoeken voor hun families, toch? En dat klopte. En toen vond ik al deze studies over de pro-sociale gedragingen die zijn gemeten in de directe nasleep van rampen, en er ging iets klikken in mijn brein, en ik dacht, dit is echt heel belangrijk, en dit haalt ook de klassieke prepper-forummentaliteit van 'ieder voor zichzelf, je kunt niemand vertrouwen' helemaal onderuit."

Ze begon TikToks te maken onder de gebruikersnaam @leftistprepper, en begon onlangs een subreddit met dezelfde naam die niet-paniekerige, op de gemeenschap gerichte bronnen biedt voor het voorbereiden op allerlei soorten rampen, grootschalige en persoonlijke. In 2021, toen orkaan Ida New Orleans met meer kracht trof dan voorspeld, evacueerde Higgins met haar man naar Tennessee. Haar groepschats en netwerken waren overbelast: "Ik zag al die [berichten]: ‘Hey, heeft iemand batterijen?’ ‘Ik heb geen ventilatoren.’ ‘Mijn salaris is nog niet gestort. Ik kon geen extra luiers krijgen.’ Al dit gedoe, toch? Ik dacht, Oh, ik moet iets doen.” Winkels waren gevuld waar ze verbleven, dus "ik gooide gewoon deze Hail Mary naar mijn Instagram-vrienden" voor donaties. Ze konden benodigdheden kopen om 13 families te helpen.

"Wat me erdoorheen sleepte is dat we niet één fles water voor onszelf hoefden mee terug te nemen, omdat ons huis veilig was en niet overstroomd, en we voorbereid waren,” zegt Higgins. En ik realiseerde me dat er een verband is tussen wat ik heb gelezen over deze pro-sociale gedragingen na rampen en het belang van praten over voorbereiding, want wanneer ik me voorbereid, omdat ik de middelen en privileges heb om dat te doen, ben ik beter in staat om degenen in mijn gemeenschap te dienen die niet over die toegang beschikken."

Rachel Kaplan, auteur van Urban Homesteading: Heirloom Vaardigheden voor Duurzaam Leven, is het daarmee eens. Ze somt een aantal voorbereidingen op die ze heeft getroffen in haar eigen huis - "Ik heb altijd water bij de hand, want ik woon in Californië, en als het watersysteem uitvalt, is water erg belangrijk in Californië, toch? Ik doe veel inmaken en conserveren van voedsel, dus er is altijd voedsel in huis" - maar ze verbouwt niet al haar eigen voedsel, "nooit gedaan, zal het ook nooit doen." Ze kent wel mensen die kunnen groeien wat ze nodig heeft, en denkt dat jij dat ook zou moeten doen.

“Ik denk dat, als we eerlijk zouden zijn, we eigenlijk zouden kunnen erkennen dat je genoeg zou kunnen hebben voor een paar dagen, maar de meeste mensen kunnen niet verzamelen wat ze nodig hebben voor een langdurige ineenstorting. Hoe kunnen we delen wat we hebben?”

Zij vervolgt: “We zitten samen in een ramp.” En helaas kan een weekendcursus, of zelfs een YouTube-video je leren hoe je een vuur kunt starten of veilige bessen kunt identificeren om te eten, maar “het is makkelijker om voedsel te verbouwen dan om het in het algemeen goed te krijgen met je buren.”

Old-school prepper-leraren hebben ook een toename gezien in interesse, en van een breder demografisch dan in het verleden.

Shane Hobel richtte de Mountain Scout Survival School op in upstate New York eind jaren '90 en gaf naschoolse en gemeenschapsklassen. Daarvoor leerde hij buitenvaardigheden eerst van zijn vader, een veteraan uit de Tweede Wereldoorlog; daarna fysieke overlevingsvaardigheden door jarenlang te werken als stuntman en uitsmijter.

“Je kunt of je kunt geen vuur maken; je kunt of je kunt geen klap blokkeren,” vertelt hij Vanity Fair over de gemeenschappelijke threads in zijn onderwijs. “Er is niet echt een grijs gebied in die wereld.”

Als het klinkt alsof hij tot de ‘Rambo’-groep behoort, zit je er niet helemaal naast: Hobel benadrukt dat schoon water en een voorraad niet-bederfelijk voedsel en medische benodigdheden essentieel zijn voor fysieke overleving, en dat vaardigheden nog belangrijker zijn. Maar hij heeft gezien dat zijn klantenbestand is verschoven van voornamelijk solitaire types naar meer moeders, gezinnen en groepen vrienden die elkaar willen ondersteunen in tijden van spanning en nodig. Naast zijn reguliere survival skills lessen, die basisvaardigheden behandelen zoals vuur maken of schuilen vinden, biedt Hobel ook privé-consultaties aan, die vaak de vorm aannemen van discussie en planning in brownstones in Brooklyn, met wijn en charcuterie op aanbod om te pairen met rampenbereidheid.

Klanten zijn “zenuwachtig over wat de toekomst brengt,” zegt Hobel. Het zijn niet alleen de branden in Californië, de overstromingen in Texas, de stormen in New Jersey. Hij zegt dat hun zorgen zijn: “Ik kan de overheid niet vertrouwen. Ik kan geen drager van een badge vertrouwen. Ik moet mijn familie, mijn geliefden en onze vaardigheden vertrouwen. We moeten nu voor onszelf gaan zorgen.”

In de privéconsulten, “Ik krijg elke wandeling van het leven, elke leeftijd, religie, ras, het maakt niet uit. We maken allemaal deel uit van de twee-benige natie. En ik denk dat mensen nu naar dat punt toe trekken: Ze moeten beseffen dat ze dit niet alleen kunnen en dat ze tribale [mindsets] nodig hebben. Je hebt vrienden nodig, je hebt gemeenschap nodig. Buren kunnen ruzie maken; een gemeenschap komt samen en houdt een buurtfeest.”

Als die voorraden die je hebt gestockeerd op raken, ben je alleen met diegenen om je heen. Je sociale vaardigheden en verbindingen zijn nu essentiële overlevingsvaardigheden. In 2024 lag het vertrouwen van burgers in de Amerikaanse regering rond de 22%. Uncle Sam lijkt steeds onwaarschijnlijker om je te komen redden.

Zelfs FEMA, de Federal Emergency Management Agency, heeft al jaren de niet-bederfbare afgewend en het buddy-systeem aangemoedigd als een belangrijk instrument: In een rapport uit 2018 verklaarde de instantie: “De taak van rampenbestrijding is niet alleen van FEMA. Het is de verantwoordelijkheid van de hele gemeenschap, federale, [staats-, lokale, tribale en territoriale regeringen], private sector partners, en particuliere burgers om collectieve capaciteit op te bouwen en voor te bereiden op de rampen waarmee we onvermijdelijk te maken zullen krijgen.”

Met andere woorden: Neusje onder. Alleen omdat de woorden “rampenbestrijding” in de naam staan, betekent dat niet dat we van hen moeten verwachten dat ze daadwerkelijk rampen beheren, toch? Nog in juni 2025 maakte de waarnemend hoofd van FEMA, David Richardson, een kleine grap dat hij zich “niet realiseerde” dat er zoiets bestond als het orkaanseizoen, terwijl medewerkers de alarmbel luidden dat de instantie “maanden achterliep” in de voorbereiding op dat specifieke ding - en terwijl Donald Trump schreeuwde dat ze FEMA helemaal moesten opdoeken. Als je je afvraagt, ja, NOAA heeft voorspeld dat de orkanen van dit jaar “boven normaal” zouden kunnen zijn. We lachen allemaal.

Kaplan raakte voor het eerst geïnteresseerd in de studie van permacultuur en duurzaam leven toen ze moeder werd, drie weken voor de terroristische aanslagen van 9/11. Nu is haar kind 24 jaar oud en vertelt hen dat hun leeftijdsgenoten ook praten over onderlinge hulp en gemeenschap als essentiële overlevingsbehoeften in het licht van afnemende overheidsdiensten, laat staan het afnemende vertrouwen in de overheid.

“Terwijl we zien dat dingen instorten - en ik denk dat het verstandig is om te bedenken dat het in die richting zal blijven gaan voor een behoorlijke tijd - hoe meer we denken, wat hebben we nodig? Wat zou voldoende zijn?” zegt Kaplan. Het brengt een regel uit Station Eleven in gedachten, zelf geleend van Star Trek: Voyager, geprezen als het motto van een reizend Shakespeare-gezelschap: “Overleven is onvoldoende.” De HBO-verfilming van Emily St. John Mandel’s roman uit 2014 met dezelfde naam bood in 2021 een gefictionaliseerde blik op een post-apocalyptisch landschap, compleet met angst, overleving en kleine momenten van schoonheid en kunst, uitgezonden op de tv-schermen van een nauwelijks post-COVID, getraumatiseerde echte wereld. We hebben het overleefd, maar we zijn ook veranderd. We hebben nu waarschijnlijk maskers en lang houdbare producten bij de hand, maar we hebben ook prioriteiten en persoonlijke relaties gewijzigd terwijl de lucht zelf als een bedreiging aanvoelde. Het gaat niet alleen om overleven, het gaat om leven. Station Eleven is niet de enige weerspiegeling van onze rampzalige mentaliteit in de popcultuur, shows zoals The Last of Us en Yellowjackets zijn ook geëxplodeerd, nog los van de altijd populaire Survivor. De confrontatie met de dood wordt niet als nieuw beschouwd, het is vermakelijk.

Kaplan, Hobel en Higgins zeiden allemaal dat ze de afgelopen jaren een sterke toename van vragen hebben gezien na natuurrampen en rond presidentsverkiezingen. Lauren Tafuri en Ryan Kuhlman, de oprichters van het designy go-bag bedrijf Preppi, vertellen aan Vanity Fair dat ze dezelfde correlatie zien. Hun kits variëren van het $50 "essentials" pakket tot de Prepster Ultra Advanced, die in een vuurbestendige tote bag wordt geleverd en een prijskaartje van bijna $5000 heeft. Het bedrijf streeft ernaar noodbenodigdheden te leveren in designy, prettige verpakkingen. Iets waar mensen niet in de achterkant van een kast willen smijten en wat ze liever dichtbij houden. Toen ze hun bedrijf 11 jaar geleden oprichtten, was het doel om de voorbereiding toegankelijker te maken en "de producten te verkopen op plaatsen waar normaal gesproken nooit voorbereidingsproducten zouden worden verkocht - zoals Nordstrom, Urban Outfitters, Pottery Barn, dat soort retailers," zegt Tafuri. “Het is op plekken waar mensen vaker komen en ze hoeven geen moeite te doen om de benodigde materialen te krijgen.

En door een alles-in-één startpakket aan te bieden dat niet verpakt komt in een camouflageprint ripstop tas of neon oranje emmer, maar in een rugzak gemaakt van hetzelfde vuurbestendige materiaal als de uniformen van brandweerlieden of een stevige maar mooi ontworpen canvas emmer tas, hopen ze wat van de angst, en zelfs stigmatisering, weg te nemen bij het nemen van tastbare actie om voorbereid te zijn op nare dingen die kunnen gebeuren. De oprichters van Preppi willen de mensen “over de emotionele hobbel helpen” van de prep-cultuur met een uitnodigend product, zegt Tafuri, en “het een beetje minder angstaanjagend maken.”

En het duo zijn ook geen onbekenden als het gaat om het belang van gemeenschap bij overleving: Hun kantoren zijn niet ver van het door branden geteisterde Altadena in Los Angeles, waar huizen in januari 2025 verwoest werden.

“We zagen dat FEMA deze mensen niet hielp, wier huizen volledig waren verwoest,” zegt Kuhlman. Ze stelden gratis re-entry kits samen en adverteerden deze, inclusief maskers om bewoners te beschermen tegen de dampen van lithium batterijen die aan hitte waren blootgesteld en andere beschermende uitrusting, om uit te delen aan bewoners die terugkwamen om te zien hoe hun huizen het hadden doorstaan. “We zagen mensen op Instagram door hun puin gaan in, bijvoorbeeld jeans en sandalen.”

Kuhlman noemt die marathon van korte interacties met honderden mensen vlak voordat ze terugkeerden naar hun huizen, velen die niet wisten of ze iets onvervangbaars hadden verloren, en anderen die al wisten dat ze dat hadden gedaan, als "het meest viscerale wat ik ooit in mijn hele leven heb meegemaakt.”

Als ouders maken Kuhlman en Tafuri zich zorgen over de toekomst, maar zeggen dat ze hoop hebben als ze zien hoe kinderen zich gedragen bij evenementen die ze hebben georganiseerd, waar ze tieners begroetten als “rustig en verzameld over [voorbereiding]. Ze zijn verstandiger dan volwassenen over dit soort dingen,” zegt Kuhlman. Kinderen tonen niet dezelfde vermijdende schichtigheid wanneer ze het hebben over noodvoorbereiding als volwassenen. “De wereld is op dit moment erg eng. Ik denk dat mensen proberen het zoveel mogelijk te vermijden, maar hoe vaker dit soort dingen gebeuren, soms kun je het niet negeren.”

Higgins ziet haar persoonlijke voorbereiding op zaken zoals stormen en stroomuitval, samen met politieke rampen, als de eerste stap om zichzelf vrij te maken om anderen te helpen. "Eerlijk gezegd, het voorbereiden op fascisme is veel, veel, veel ingewikkelder dan het voorbereiden op een orkaan," zegt ze.

Zelfs de oprichters van Preppi, van wie hun broodwinning gebaseerd is op het helpen van mensen bij het opslaan van hun fysieke noodvoorraden, weten dat menselijke verbinding een essentiële hulpbron is die niet over het hoofd kan worden gezien.

"In het ergste geval leer je je buren kennen, wat we toch allemaal zouden moeten doen," zegt Kuhlman. "In het beste geval weet je bij een noodgeval dat Cindy verderop de straat CPR kent, of dat deze persoon een dokter is. Dus het is een win-winsituatie voor gemeenschapsopbouw in het algemeen, en gemeenschapsopbouw in de zin van veerkracht en het doorkomen van de soort vreemde dingen waarvan we nooit dachten dat we die in ons leven zouden tegenkomen, maar die steeds vaker lijken te gebeuren."

Exclusief: Emma Heming Willis en Bruce Willis thuis

Binnenkant van de Koninklijke Reünie van Prins Harry en Koning Charles

Kan een All-Star Team van Broadway Vets Eindelijk Chess Kraken?

Emmy's 2025: Bekijk Onze Voorspellingen voor Elke Winnaar

Een Gids voor Elizabeth Taylor's Luxe Diamantencollectie

Jeremy O. Harris Is de Grootste Showman

Waarom Reality Winner Alarm Sloeg

Prince William en Kate Middleton's Vastgoedportfolio: Een Gids

De 25 Beste Films op Netflix om te Kijken Deze September

Uit het Archief: Het Armani Mysterie