Is Bacteriële Vaginose een SOA? Onderzoekers zeggen ja—hier is waarom het belangrijk is.

Bacteriële vaginose, een van de meest voorkomende vaginale aandoeningen wereldwijd, zou uiteindelijk toch een seksueel overdraagbare infectie kunnen zijn.

Dat is de boodschap van de auteurs van een nieuwe studie die vorige week werd gepubliceerd in het New England Journal of Medicine, waarvan de bevindingen gevolgen zouden kunnen hebben voor wie behandeld wordt voor de aandoening en het type medicatie dat zij ontvangen.

Bacteriële vaginose, of BV, wordt gekenmerkt door een verstoring van bacteriën in de vagina en treft ongeveer 30% van de vruchtbare vrouwen in de Verenigde Staten. De infectie kan leiden tot ernstige complicaties, waaronder een verhoogd risico op het oplopen van andere SOA's en het ontwikkelen van bekkenontsteking.

Vrouwen met BV worden meestal behandeld met een week antibiotica, via de mond ingenomen of lokaal aangebracht, maar de aandoening heeft een hoog terugvalpercentage - tot 80% van de vrouwen krijgt de infectie opnieuw binnen negen maanden na de behandeling. Vanwege de hoge kans op herinfectie besloten onderzoekers een andere strategie te testen: zowel de vrouw als haar mannelijke seksuele partner behandelen voor BV. Ze ontdekten dat dit leidde tot veel hogere genezingspercentages dan de huidige praktijk van alleen de vrouw behandelen. "Wij, en anderen, hebben een hoeveelheid bewijs verzameld om aan te tonen dat BV, en bacteriën die daarmee geassocieerd worden, seksueel overdraagbaar zijn," aldus de onderzoekers Lenka Vodstrcil en Catriona Bradshaw, onderzoekers van de Monash University en Melbourne Sexual Health Centre, Alfred Health, tegen Health in een e-mail.

BV treedt op wanneer er een disbalans is van "goede" en "slechte" bacteriën in de vagina, volgens de Centers for Disease Control and Prevention.

"De normale flora van de vagina bevat bacteriën die helpen de vagina gezond te houden, maar bij BV nemen andere soorten bacteriën het over," zei Aparna Sridhar, MD, een universitair hoofddocent obstetrie en gynaecologie aan de David Geffen School of Medicine aan de UCLA, tegen Health in een e-mail.

Hoewel veel vrouwen met BV geen symptomen hebben, kunnen degenen die dat wel doen het volgende ervaren:

De oorzaak van de bacteriële disbalans die BV in gang zet, is nog niet volledig begrepen, en het American College of Obstetricians and Gynecologists (ACOG) classificeert de aandoening momenteel niet als een SOA - een infectie die zich verspreidt door seksueel contact.

Echter, de infectie komt zelden voor bij mensen die nog nooit seks hebben gehad, en eerder onderzoek suggereert dat het risico op het ontwikkelen van BV toeneemt bij seksueel actieve mensen.

Sommige studies hebben ook bacteriën geassocieerd met BV gevonden bij mannen zowel binnen de urethra als op de penishuid, wat suggereert dat de infectie kan worden uitgewisseld tussen partners tijdens seks.

Ondanks dit bewijs hebben een paar factoren BV ervan weerhouden als een SOA te worden beschouwd.

Ten eerste, hoewel het zeldzaam is, kunnen mensen BV ontwikkelen zonder seks te hebben. Voor sommige experts en organisaties betekent dat dat je BV niet officieel een SOA kunt noemen. Ook vertonen mannen doorgaans geen symptomen van BV. Tenslotte faalden studies uit de jaren '80 en '90 die BV in beide seksuele partners behandelden in het voorkomen van herinfectie.

Experts zagen de bevinding als bewijs dat BV geen SOA is, maar de studies hadden een belangrijke beperking: ze behandelden alleen mannen met een oraal antibioticum, niet met een topische zalf.

"Het bewijs dat BV seksueel werd overgedragen was overweldigend, dus besloten we dat partnerbehandeling opnieuw moest worden onderzocht," aldus Vodstrcil en Bradshaw. "We hebben besloten dat een nieuwe interventie, gericht op beide penissites, het waard is om opnieuw te bekijken."

De studie omvatte 164 monogame heteroseksuele stellen, en alle vrouwelijke deelnemers hadden BV. De stellen werden in twee groepen verdeeld. In de ene groep kregen alleen de vrouwen behandeling voor BV. In de andere groep kregen de vrouwen behandeling samen met de mannen, die een oraal antibioticum innamen en een topische crème gebruikten.

Nadat 150 stellen de 12-weken durende follow-up periode hadden voltooid, werd de proef voortijdig beëindigd omdat de behandeling van beide partners veel beter presteerde dan de behandeling van alleen vrouwen.

In de groep die alleen vrouwelijke behandeling kreeg, werd 63% van de vrouwen opnieuw besmet met BV. Ondertussen ondervond slechts 35% van de vrouwen een terugval in de groep van partnerbehandeling.

"Onze proef toonde aan dat herinfectie van een voortdurende seksuele partner een belangrijke aanjager is van BV-terugval," aldus de onderzoekers, "en door het toevoegen van behandeling van mannelijke partners aan de behandeling van vrouwen, hebben we nu een eenvoudige strategie om BV-terugval te verminderen."

Het is vermeldenswaard dat de studie alleen vrouwen volgde in een monogame relatie met een mannelijke partner, wat betekent dat de behandeling mogelijk niet effectief is voor vrouwen met meerdere seksuele partners.

Bovendien werd de studie uitgevoerd in Australië en waren de meeste deelnemers aan de studie geboren in de Westelijke Stille Oceaan en Europese regio's. De onderzoekers merkten op dat BV-prevalentie verschilt per geografische regio en etnische groep, dus de bevindingen zijn mogelijk niet generaliseerbaar naar alle settings.

Hoewel het onderzoek interessant is, zei Sridhar dat het te vroeg is om BV te classificeren als een SOA.

“Op dit moment geeft de studie waardevol bewijs dat het behandelen van mannelijke partners in heteroseksuele relaties kan helpen bij het verminderen van BV-recidieven, maar het classificeert BV niet definitief als een seksueel overdraagbare aandoening,” zei Sridhar. “Als BV strikt genomen een SOA zou zijn, zou dit niet verklaren waarom er gevallen optreden bij individuen die nog nooit seksueel actief zijn geweest.”

Toch biedt het onderzoek bewijs dat BV zich kan verspreiden via seks, zei Gale Burstein, MD, MPH, FAAP, professor kindergeneeskunde aan de Jacobs School of Medicine and Biomedical Sciences aan de Universiteit van Buffalo en commissaris voor het Erie County Department of Health.

“Het significant verminderen van de prevalentie van BV-recidieven door de mannelijke seksuele partner te behandelen, levert overtuigend bewijs dat BV-geassocieerde bacteriën seksueel worden overgedragen,” vertelde ze aan Health in een e-mail.

“Zorgverleners behandelen al seksuele partners van patiënten geïnfecteerd met gonorroe, chlamydia en trichomonas om herinfectie bij de patiënt te voorkomen,” voegde Burstein toe. “Deze nieuwe behandelingsstrategie voor BV draagt bij aan ons vermogen om STI-herinfecties te voorkomen door asymptomatische seksuele partners te behandelen.”

Shridhar zei ook dat de studie haar zal doen nadenken over partnerbehandeling voor BV-patiënten in heteroseksuele koppels. Toch wacht ze op officiële behandelingsaanbevelingen van professionele organisaties, zoals de ACOG.

Lenka en Bradshaw zouden graag zien dat dat gebeurt. Ondertussen hebben ze een website ontwikkeld waarop het nieuwe onderzoek wordt gedeeld, artsen worden geïnformeerd over hun aanbevolen behandelingstraject en informatie wordt verstrekt die mensen kan helpen om BV met hun partners te bespreken.

“We erkennen dat het voor mannen zonder symptomen verwarrend kan zijn om medicatie te nemen,” zeiden de onderzoekers. “Maar door dit onderzoek hebben we laten zien dat het behandelen van BV als een gedeelde verantwoordelijkheid kan worden beschouwd.”