Zohran Mamdani en Graham Platner delen een strateeg die de Democraten wil hervormen, met bier en Zyn en echte overtuiging | Vanity Fair

Het was net na middernacht op een vrijdag half oktober en Morris Katz lag uitgestrekt op de vloer van het kantoor van zijn bedrijf in het centrum van Brooklyn, een warme sixpack Bud Light binnen handbereik. Katz kon niet worden veroordeeld omdat hij een drankje nodig had.

Hier in New York ging het behoorlijk goed. Katz, als topadviseur van Zohran Mamdani, stond op het punt een verbazingwekkende overwinning te behalen - hoewel Andrew Cuomo zijn angstzaaiende aanvallen opvoerde en de druk om fouten te vermijden toenam naarmate de verkiezingsdag naderde.

In Maine escaleerde echter de chaos. De cliënt van Katz in de race voor de Amerikaanse Senaat, Graham Platner, werd geconfronteerd met schadelijke dagelijkse onthullingen over oude Reddit-posts waar Platner zichzelf communist had verklaard, agenten "opportunistische lafaards" had genoemd, leek de schuld te geven aan verkrachtingsslachtoffers voor hun situatie en vroeg zich af waarom zwarte mensen "geen fooi gaven." En dan was er nog de tatoeage op Platner's borst. Katz probeerde te bepalen hoe hij vragen over of het een Nazisymbool was moest aanpakken, hopend dat dit niet het geval was - niet het soort probleem waar je normaal gesproken mee wilt worstelen tijdens een politieke campagne.

Hij keek naar een monitor, beoordeelde en keurde een nieuwe reeks Mamdani-advertenties goed. Vervolgens besprak Katz een verklaring die hij schreef voor Platner's campagne, als reactie op de ophef over de oude berichten, en probeerde een zin uit over het "belang van een partij die openstaat voor verlossing." Katz, een 26-jarige met een hoofd vol strakke blonde krullen en een vlotte tong, was opmerkelijk kalm. Misschien komt die rust voort uit Katz's voortdurende focus op het hervormen van de Democratische Partij. Of misschien komt het doordat Katz het bier drinken in balans houdt met een regelmatig dieet van Zyn menthol ice nicotine pouches.

Het zou een behoorlijk grote deal zijn als Mamdani de algemene verkiezingen voor burgemeester wint op dinsdag. New York zal worden geleid door een 34-jarige Amerikaanse moslim-democratische socialist, een drastische ideologische en generatiewisseling ten opzichte van de zittende, Eric Adams, een 65-jarige zwarte centrumpoliticus en voormalig politieagent - en eigenlijk ten opzichte van de gehele burgemeestersgeschiedenis van de stad.

Maar Katz streeft naar veel meer dan alleen individuele verkiezingsoverwinningen. "Ik wil niet alleen Andrew Cuomo verslaan," vertelt Katz me. "In elke race die ik doe, waar dan ook, wil ik de politiek van Andrew Cuomo verslaan. Hij belichaamt de kleinheid en het kleinzielige en deze wanhopige zoektocht naar macht die bereid is iedereen te verkopen, om iedereen af te schrijven, om het te krijgen. Hij is een verwrongen voorbeeld, maar het is een rot die aan de kern ligt van alles wat er mis is met onze politiek en de partij."

Katz en zijn kandidaten bevinden zich in het epicentrum van het debat dat de Democraten verdeelt over hoe ze zich moeten heropbouwen en hoe ze moeten reageren op de tweede termijn van president Donald Trump. Het is een strijd tussen jongere medewerkers en politici, die over het algemeen maar niet altijd links zijn, en de voorzichtigere gematigde establishment Democraten, geleid door Senaatsleider minderheid Chuck Schumer en Huisleider minderheid Hakeem Jeffries. Die twee zijn ook toevallig afkomstig uit New York, maar ze komen uit een andere stad dan de stad waar Morris Katz is opgegroeid.

Hij dacht dat hij wilde opgroeien tot scenarioschrijver. Dit was logisch omdat zijn moeder, Julie Merberg, een kinderboekenschrijfster en uitgever is, en zijn vader, David Bar Katz, schrijver was van de tv-serie American Gigolo uit 2022, schrijver en producent van Ray Donovan, en een film- en theatervriend van John Leguizamo. Toen Morris Katz 14 was, waarschuwde hij zijn vader voor een verhaal in de National Enquirer waarin stond dat David Bar Katz romantisch betrokken was geweest bij Philip Seymour Hoffman, die enkele dagen eerder was overleden aan een overdosis drugs. De twee mannen waren goede vrienden, maar de rest van het verhaal was nep; David Bar Katz spande een rechtszaak aan, de Enquirer schikte snel, en de senior Katz gebruikte het geld om een jaarlijkse toneelschrijversprijs te financieren.

Morris Katz groeide op in Tribeca. Toen hij op de middelbare school zat, stelde zijn vader hem voor aan een vriend die voor de toenmalige gouverneur Cuomo werkte en vertelde haar dat de jonge Morris geïnteresseerd was in politiek. Ze vertelde Morris vriendelijk dat hij haar moest laten weten als ze iets kon doen om hem te helpen. "Je kunt me helpen," zegt Morris dat hij antwoordde, "door de gouverneur te laten stoppen met het blokkeren van de poging van de burgemeester om het minimumloon te verhogen en universele voorschoolse opvang goed te keuren." Die vriend, Melissa DeRosa, is tegenwoordig een van de belangrijkste adviseurs van kandidaat Cuomo. "Er is absoluut geen manier waarop het waar is dat hij dat heeft gezegd. Ik zou het me herinneren," zegt DeRosa. "En je moet in gedachten houden dat dit iemand is die gelogen heeft over zijn leeftijd." Katz heeft zich tot deze zomer voorgedaan als twee jaar ouder dan zijn werkelijke leeftijd, een erfenis, zegt hij, van een vroege politieke cliënt die dacht dat het er slecht uit zou kunnen zien om iemand zo jong aan het hoofd van de campagne te hebben.

Katz bezocht Beacon High School, een van de elite openbare scholen van de stad. Een leraar herinnert hem als een slimme jongen, hoewel "hij op 17-jarige leeftijd niet overkwam als een politiek genie." Misschien omdat Katz druk bezig was met het schrijven van zes scenario's voordat hij afstudeerde. Voor zijn studie ging Katz naar Skidmore, waar hij vrijwilligerswerk deed voor de campagne van Democraat Tedra Cobb uit 2018, die het opnam tegen de zittende Republikeinse New Yorkse congresvrouw Elise Stefanik.

Cobb verloor, maar Katz raakte steeds meer verslaafd aan de politiek. Een veel vormender ervaring kwam in 2022, toen Katz werkte als adjunct-mediaspecialist voor de Senaatscampagne van John Fetterman tegen Dr. Mehmet Oz in Pennsylvania. Hij keek honderden uren aan beeldmateriaal van Dr. Oz's show en kocht zelfs de supplementen die Oz promootte, allemaal op zoek naar materiaal om te gebruiken in Fetterman's advertenties. "Morris is een echte gelover in zijn kandidaten en spendeert veel tijd om in hun hoofd te kruipen," zegt Tommy McDonald, die Katz's baas was bij de Fetterman-campagne en mede-oprichter werd van het Fight Agency, waar Katz nu partner is. "Het werk dat hij deed rond de zachtere kant van John en de economische kant van John, het schrijven van die eenvoudige populistische oproepen, Morris was daar uitstekend in." (Wat vindt Katz van Fetterman's staat van dienst als senator? "Ik ben trots op de campagne die we hebben gevoerd," zegt hij.)

De Fetterman-campagne bood wat een soort sjabloon zou worden voor Katz's klanten: buitenstaanders die goed waren in sociale media en het opnemen tegen de ingesleten, gelded politieke klasse. Zijn volgende grote project was Dan Osborn, een Amerikaanse marineveteraan en industrieel monteur, die zijn eerste gooi naar een ambt deed als onafhankelijke kandidaat in de Amerikaanse Senaatsrace in Nebraska van 2024. "Morris creëerde het Osborn-merk," zegt een collega van die campagne. Om te leren hoe Osborn dacht en sprak, verhuisde Katz naar Omaha en dompelde zich onder in de problemen en cultuur van Nebraska.

"Wanneer je kandidaten hebt die er anders uit moeten zien en anders moeten klinken en anders moeten voelen, is jonger zijn een enorm voordeel," zegt Tommy McDonald, die samenwerkte met Katz aan de Fetterman en Osborn-campagnes.

In de campagne die Katz overzag, viel Osborn het systeem aan omdat het de gewone man in de steek liet en stak hij een fakkel aan een tv aan om te illustreren waarom het publiek walgt van conventionele politici. Osborn bracht de Republikeinse zittende Deborah Fischer serieus in de problemen, door haar zelfs met $6 miljoen te overtreffen en meer uit te geven, en verloor uiteindelijk met iets meer dan zes punten. "Wanneer je kandidaten hebt die er anders uit moeten zien en anders moeten klinken en anders moeten voelen, is jonger zijn een enorm voordeel," zegt McDonald, die ook op de Osborn-campagne werkte. "Als het dezelfde persoon is die al 30 jaar advertenties schrijft, voelt het niet zo fris aan."

Tijdens een bezoek terug aan de stad die zomer, ging Katz zitten in een koffiebar in Queens met een staatsvergaderingslid dat overwoog een kansloze gooi te doen naar het burgemeesterschap. Hij voelde zich niet geneigd om aan boord te gaan. "Maar het was liefde op het eerste gezicht," zegt Katz met een glimlach. Hij en Mamdani bonden over de gemeenschappelijke elementen in hun opvoeding - beiden hebben ouders die schrijvers en regisseurs zijn, beiden gingen naar elite openbare scholen in de stad, beiden leven en sterven met de Knicks. Maar het was Mamdani's kijk op de economische ongelijkheid in New York, en hoe dit vooral jongere bewoners uitputte, die Katz overtuigde. "Samen zijn ze elkaars inspiratie," zegt Rebecca Katz (geen familie), mede-oprichter van het Fight Agency en ook een oud-medewerker van de Fetterman-campagne.

"Vanuit een creatief oogpunt spraken Zohran en ik min of meer dezelfde taal, en we begrijpen het belang van emotie. Zijn hele campagne heeft mensen zich goed laten voelen," zegt Katz. "Mensen rennen met verdomme 10.000 punten aan advertenties over hoe Joe Biden de kosten van insuline heeft beperkt - geweldig. Dat komt niet over bij mensen die wanhoop voelen. Bij Zohran is er gewoon een verhaalbegrip dat geworteld is in het daadwerkelijk geven om mensen."

Katz's verantwoordelijkheden gingen veel verder dan alleen het maken van advertenties. "Morris heeft het gevoel voor veel leiders, mensen die al lang in dit spel zitten, en hoe met hen te communiceren - hij weet precies hoe hij gesprekken kan bemiddelen met mensen en de juiste mensen aan de lijn kan krijgen voor Zohran," zegt Zara Rahim, een senior adviseur van Mamdani. Katz bleek vooral waardevol in gesprekken met joodse leiders die sceptisch waren over Mamdani. Er is sprake van reacties, waarbij mensen hem bekritiseren omdat hij een zelfhatende Jood zou zijn. "Ik heb familieleden die vreselijke dingen tegen me hebben gezegd," zegt hij. "Bepaalde mensen verraden zichzelf."

Patrick Gaspard, een voormalig uitvoerend directeur van het Democratic National Committee en president Barack Obama's ambassadeur in Zuid-Afrika, heeft Mamdani geholpen verbinden met New York en Democratische machtsspelers sinds de voorverkiezingen. "Morris is een fenomenale schrijver. Hij is een scherpe strateeg. En hij is radicaal eerlijk," zegt Gaspard. "Er is gewoon een kalmte, een duidelijkheid over hem. En ik heb gezien hoe hij in realtime reageert, of het nu was op de verschrikkelijke shooting in het centrum van Manhattan deze zomer of op het moment dat 'globalize the intifada' een kwestie werd."

Het helpen van Mamdani's opmars van peilen in de single digits naar een 13-punts overwinning in de voorverkiezingen over Cuomo heeft van Katz een hot property gemaakt. Niet lang na die overwinning in New York nam een groep Maine Democraten en vakbondsleiders contact op met Katz. Ze waren op zoek geweest naar een kandidaat in de staat die zij dachten dat Susan Collins, de vijf-termijn Republikeinse senator die herkozen wordt in 2026, kon verslaan, en zij hadden zich gericht op een 41-jarige inwoner van Maine en voormalig marinier van drie gevechtstours in Irak die oesterman werd genoemd Graham Platner. De groep huurde Katz in en een andere voormalige Fetterman-campagne-operateur, Joe Calvello, om Platner te overtuigen. Toen hij ja zei, schoot Katz een lanceringvideo af waarin de bebaarde, ontblote Platner als stoer en toegankelijk werd voorgesteld. Vrijwilligers en campagnegeld kwamen snel binnen; een golf van vererende mediaprofielen volgde. Een peiling liet zien dat Platner Collins leidde met 14 punten.

Vervolgens rekruteerde Schumer de 77-jarige gouverneur van Maine Janet Mills om toe te treden tot het Democratische primaire veld, en een lawine van oppositieonderzoek begon op Platner's hoofd neer te vallen. Politiek directeur Genevieve McDonald nam ontslag nadat ze openbaar waren geworden, vertelde ze Politico dat Platner's verklaringen - dat de berichten het gevolg waren van een donkere periode in zijn leven, toen hij worstelde met PTSS door zijn militaire dienst - niet goed genoeg waren. Een week later nam haar vervanger ontslag, zeggende dat zijn vrouw net zwanger was.

Katz, die Platner met ontbloot bovenlichaam had gezien tijdens het filmen van de lancering van de campagneadvertentie, zegt dat hij dacht dat de tatoeage met het leger te maken had, maar dat hij niet op de hoogte was van de nazi-connotaties. "Dat is niet wie hij is. En hij betreurt wat hij heeft gezegd, en hij wilde zich verontschuldigen voor wat hij heeft gezegd," zegt Katz. Zouden Katz en andere adviseurs Platner's online geschiedenis anders hebben moeten beoordelen voordat ze de kandidatuur lanceerden? Hij ontwijkt, krachtig. "Ik denk dat deze beslissingen moeten worden genomen door kiezers en niet wat vijf eikels in Washington DC denken dat diskwalificeert en niet," zegt Katz. "Omdat ik denk dat als we iets hebben geleerd van het verliezen van het Witte Huis, het verliezen van de Senaat en het verliezen van het Huis, het misschien is dat de mensen die in deze machtsposities hebben gezeten niet de beste inschatting hebben van waar kiezers om geven."

Gaspard, de voormalige Obama-insider, zegt dat Katz diep geïnvesteerd is in Platner's rol in het grotere project. "Morris gelooft heel, heel sterk dat er een gemeenschappelijke taal is van economische inclusie, economisch populisme, waar we ons aan moeten verbinden op de manier zoals we dat vroeger deden als Democraten," zegt Gaspard. "Hij ziet Graham als iemand die de ideale vaandeldrager is voor die waarden, voor dat verhaal."

"Als we het niet hebben over betaalbaarheid, als we het niet hebben over de schurken die deze economie hebben opgetuigd, en de corrupte politici, waar zijn we dan mee bezig? We kunnen allemaal naar huis gaan," zegt Katz.

Misschien heeft Trump de lat voor persoonlijk gedrag zover verlaagd dat de shitposting van Platner er niet toe doet. Misschien beloont de aandachtseconomie Platner's toegenomen zichtbaarheid ongeacht de inhoud van zijn oude rants. "Ik weet niet of iemand je dat vertelt dat het positief is. Het is duidelijk niet," zegt een bondgenoot van Katz. "Ze hebben een berekend risico genomen op een uniek getalenteerd persoon. Het was als een bubbel die uiteenspatte."

Platner blijft grote, enthousiaste menigten trekken, waaronder een uitverkochte stadshuis deze week in Damariscotta. De voorverkiezing is nog ver weg, in juni. Katz moet nog een week voor zaken zorgen met Mamdani in New York, maar hij klinkt enthousiast om naar het noorden te gaan, wat oesters te eten, en te ontdekken hoeveel Mainers bereid zijn te vergeven. "Ik denk dat we als partij een belangrijke beslissing moeten nemen, nu steeds meer mensen die volwassen zijn geworden in het internettijdperk zich kandidaat stellen voor een functie: sluiten we iedereen uit die niet elke beweging vanaf het moment dat ze kind zijn hebben uitgedacht?" zegt Katz. "Als we het niet hebben over betaalbaarheid, als we het niet hebben over de schurken die deze economie hebben opgetuigd, en de corrupte politici, waar zijn we dan mee bezig? We kunnen allemaal naar huis gaan." Wat Katz betreft, hij verwacht naar een overwinningsfeest van Mamdani te gaan en dan terug te gaan naar de strijd in Bangor en Lewiston en Ogunquit.