Studie vindt ADHD gekoppeld aan verhoogd risico op depressie, zelfmoord.

Mensen met ADHD, of aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit, lopen mogelijk risico op psychische stoornissen zoals depressie, posttraumatische stressstoornis (PTSS) en zelfmoord, zo blijkt uit een nieuw onderzoek.

Schattingen geven aan dat ADHD voorkomt bij ongeveer 3-6% van de volwassen bevolking. De symptomen van de neurologische stoornis variëren van een onvermogen om zich te concentreren tot impulsiviteit—en, volgens het nieuwe onderzoek, bijkomende psychische problemen.

'Ons onderzoek biedt nieuwe inzichten in het complexe netwerk van causale relaties tussen psychiatrische stoornissen die voortkomen uit ADHD,' zei Dennis Freuer, PhD, een onderzoeker van het onderzoek en voorzitter van epidemiologie aan het Universitair Ziekenhuis van Ausburg.

'We hebben een verband waargenomen tussen ADHD en ernstige depressieve stoornis,' vertelde hij aan Health. 'Beide psychische stoornissen kunnen afzonderlijk en gezamenlijk het risico op zelfmoordpogingen of posttraumatische stressstoornis verhogen.'

Freuer legde uit dat het onderzoek heeft aangetoond dat het verhoogde risico op anorexia nervosa volledig kan worden toegeschreven aan ADHD. Daarentegen zei hij dat er geen bewijs was van een causaal verband tussen ADHD en bipolaire stoornis, angst of schizofrenie.

'De klinische implicaties vereisen dat zorgverleners patiënten met ADHD moeten monitoren op andere psychische stoornissen, met name die welke in het onderzoek zijn geïncludeerd, en preventieve maatregelen moeten worden genomen waar mogelijk,' zei Sussan Nwogwugwu, PMNHP, een regionale verpleegkundig specialist en een expert op het gebied van ADHD-behandeling voor DONE, tegen Health.

'Dit onderzoek zal leiden tot vroegtijdige en effectieve behandeling van ADHD, waardoor het risico en vervolgens ernstigere voorkomen van andere psychische aandoeningen wordt verminderd,' zei ze.

Om de verbinding tussen ADHD en zeven psychische stoornissen te bepalen, gebruikten onderzoekers een techniek die bekend staat als Mendeliaanse randomisatie (MR). Freuer legde MR uit als 'een krachtig instrument dat genetische variatie gebruikt om causaliteit tussen een risicofactor en een uitkomst te deduceren.'

Volgens Freuer heeft deze benadering enkele voordelen ten opzichte van het 'gewone' observationele onderzoeksontwerp.

'Het idee is om willekeurige toewijzing van genetische variatie bij conceptie te gebruiken om een gerandomiseerde gecontroleerde trial na te bootsen en zo de zwakheden van observationele studies, zoals ongemeten verstorende variabelen en omgekeerde causaliteit, te overwinnen,' zei hij.

Op deze manier is het mogelijk om causale effecten in plaats van correlaties te beoordelen, legde Freuer uit. 'Bovendien mogen de risicofactor en de uitkomst worden gemeten in verschillende studies die kunnen worden gecombineerd voor een specifieke wetenschappelijke vraag.'

Het onderzoeksteam richtte zich op het bestuderen van ADHD en bipolaire stoornis, angst, depressie, anorexia, PTSS, zelfmoord en schizofrenie. Ze ontdekten dat het hebben van ADHD risico's op de volgende manieren beïnvloedt:

Bovendien ontdekten ze dat het hebben van ernstige depressie het risico op zelfmoordpogingen met 42% verhoogt en PTSS met 67%.

'Onze resultaten wijzen op de noodzaak van vroege behandeling op maat van de patiënt,' zei Freuer. 'Vanuit het oogpunt van de klinicus is het noodzakelijk om patiënten met ADHD te monitoren op vroege tekenen van mentale comorbiditeiten en preventieve maatregelen te nemen indien nodig.'

Hij legde uit dat het belangrijk is om geen enkele symptomen, de aandoening zelf en de mogelijke gevolgen te onderschatten en om tijdig professionele hulp te zoeken.

Het is niet ongebruikelijk dat mensen secundaire psychische aandoeningen ontwikkelen wanneer ze een primaire gezondheidstoestand hebben. Hetzelfde geldt voor mensen met ADHD.

ADHD kan iemand belemmeren om het leven te leiden dat ze willen. Dit kan dan leiden tot een secundaire psychische aandoening zoals depressie.

'Als [een jong persoon] de diagnose ADHD heeft gekregen, en de symptomen hebben een aanzienlijke impact op hun dagelijks leven, en ze zich hiervan bewust zijn, dan kan dit leiden tot een laag zelfbeeld, gedragsproblemen, en verdere psychische problemen, zoals depressie en angst,' zei Mailin Delgado, LMHC, een erkend mental health counselor en schoolpsycholoog voor Plantation Counseling and Wellness.

Hetzelfde geldt ook andersom, zei Delgado. Als een jong persoon depressief of angstig is, en ze ook de diagnose ADHD hebben gekregen, dan kunnen de ADHD-symptomen van invloed zijn op hun follow-through met de behandeling voor de depressie of angst, vooral omdat het werkgeheugen en de algehele uitvoerende functievaardigheden meestal worden beïnvloed door ADHD.

De omgeving van iemand kan ook een rol spelen, zei Ambrosio J. Romero, MD, FAAFP, een diplomaat van het American Board of Family Medicine en een ADHD-expert voor MEDvidi tegen Health.

'Tot 90% van de mensen met ADHD heeft de stoornis geërfd van hun ouders,' zei ze, 'en opgroeien in een huishouden van een mogelijk onbehandelde persoon met ADHD kan leiden tot traumatische kinderervaringen of onrealistische en overbelastende verwachtingen [die leiden tot een psychische aandoening].'

Zelfs ervaringen op het werk of op school kunnen leiden tot mentale gezondheidsproblemen voor mensen met ADHD, aldus Chantal Marie Gagnon, PhD, LMHC, een erkend psychotherapeut en eigenaar van Plantation Counseling and Wellness. 'Een van de uitdagingen is dat een meerderheid van K-12 opvoeders en ouders gedrag boven creativiteit en enthousiasme waarderen,' zei Gagnon. 'Daarom worden kinderen met ADHD in die vroege jaren vaak niet leuk gevonden, en we weten dat sociale isolatie en afwijzing door leeftijdsgenoten sterke bijdragers zijn aan depressie.' Dit geldt met name voor adolescenten. Als het gaat om het verminderen van het risico op mentale gezondheidsproblemen voor mensen met ADHD, legde Gagnon uit dat therapie en psycho-educatie bovenaan de lijst zouden moeten staan. 'Contact maken met een bekwaam en ervaren team van mentale gezondheidsprofessionals kan verschillende standpunten en oplossingen bieden, die allemaal samenwerken met de patiënt om het beste resultaat te bereiken,' zei ze. Aanpassingen in levensstijl kunnen ook helpen het risico op bijkomende aandoeningen te verminderen. 'Individuen met ADHD moeten zich richten op levensstijlfactoren die van invloed zijn op hun mentale gezondheid, maar ook op hun algehele welzijn verbeteren,' zei Nwogwugwu. 'Dit omvat voldoende slaap, een goed dieet, stressmanagementtechnieken, regelmatige lichaamsbeweging en een ondersteunend sociaal netwerk.' Het is ook belangrijk om open en eerlijk te zijn met uw zorgverlener over uw symptomen, hoe ze uw leven beïnvloeden, en eventuele andere relevante medische geschiedenis, zei Romero. Bijvoorbeeld, u kunt een dagboek bijhouden van uw symptomen en hoe ze uw leven beïnvloeden en deze vervolgens delen met een zorgverlener. Het is ook de moeite waard om vragen te stellen over de verschillende behandelingsmogelijkheden die beschikbaar zijn en de mogelijke voordelen en risico's van elk. Hoewel dit mogelijk wat extra geduld vereist om de juiste manier te vinden om uw aandoening te behandelen, benadrukte Romero het belang van doorgaan totdat de juiste behandeling is gevonden. Hij moedigt patiënten aan om 'bereid te zijn om verschillende behandelingsmogelijkheden uit te proberen totdat u er een vindt die voor u werkt.'