‘Night Magic’ nodigt u uit om de levende wonderen van het donker te vieren

Night Magic Leigh Ann Henion Algonquin Books, $30

Ik voel me alsof ik de hele nacht buiten ben geweest. In mijn gedachten loop ik 's avonds door de bergen en weiden van de Appalachen. Ik ben gespotte salamanders tegengekomen, synchrone en blauwe spookvuurvliegjes, gloeiwormen en verschillende soorten motten en vleermuizen. Mijn gids is Leigh Ann Henion, die in haar nieuwste boek, Night Magic, probeert om de nacht terug te brengen naar haar rechtmatige plaats als een wonderland van natuur en vernieuwing.

Help ons verbeteren door onze 15 vraag lezerenquête in te vullen.

Henion onderneemt nachtelijke reizen als een balsem, op zoek naar rust vanwege de bijna constante verlichting door kunstlicht. Ze vraagt zich af, hoe is het leven in het donker? “Donker wordt vaak gepresenteerd als een leegte van ondergang in plaats van een natuurkracht die levens voedt, inclusief die van ons,” schrijft Henion. “Dit is het verhaal van hoe ik ben gaan proberen om donker weer centraal te stellen door tijd door te brengen met enkele van de diverse en indrukwekkende levensvormen die erdoor worden gevoed.”

Henion - een auteur die schrijft over de natuurlijke wereld, reizen en andere onderwerpen - neemt lezers mee naar Tennessee, Ohio, Alabama en haar thuisstaat North Carolina. In het gezelschap van vrienden, haar zoon, wetenschappers en andere nacht nieuwsgierige vreemden, zoekt ze de fauna, flora en schimmels die gedijen in het donker, soms zoekend in haar eigen achtertuin.

Het boek beweegt door de lente, zomer en herfst, waarbij elk seizoen zich richt op een paar verschillende levensvormen. In de lente ziet ze bijvoorbeeld de gespotte salamanders, die het grootste deel van hun leven in het donker doorbrengen. Deze zwarte of donkerbruine amfibieën met vrolijke, geeloranje vlekken brengen het grootste deel van hun tijd ondergronds door. De salamanders komen kort naar boven tijdens lentenachten om te broeden in tijdelijke poelen, gebieden die periodiek uitdrogen door regen.

Henions nachtelijke excursies gaan verder met verschijningen van gloeiwormen, die lichtgevende vlieglarven zijn die blauw schijnen; kleurrijke motten, belangrijke bestuivers die te maken hebben met zorgwekkende afname van populaties; en vossvuur, de verzamelnaam voor bioluminescente schimmels die op bosbodems gloeien. Tussen deze ontmoetingen door, beklaagt Henion de steeds groter wordende diefstal van natuurlijk donker door kunstlicht in haar bergbuurt en over de wereld. “Op dit punt in de geschiedenis,” schrijft ze, “kan een derde van de mensheid op deze planeet de Melkweg niet meer zien vanaf de plek waar ze wonen.”

Henion moedigt lezers aan om zich te richten op de duisternis om hen heen. Dit kan geduld vergen, omdat het enige uren kan duren voordat de ogen zijn aangepast aan zwak licht. En ze gaat in op de angsten die mensen - inclusief zijzelf - kunnen hebben over de duisternis en de dieren die ermee geassocieerd worden.

Zo voelt Henion zich bijvoorbeeld een beetje ongemakkelijk wanneer ze de gelegenheid krijgt om te helpen bij het onderzoek naar vleermuispopulaties in Alabama en vertelt ze over een ontmoeting met een vleermuis die naar haar dook. Een student van een van de vleermuisonderzoekers op het evenement stelde Henion gerust dat de vleermuis haar niet aanviel: “Je moet onthouden, vleermuizen zijn betere vliegers dan Tom Cruise in Top Gun.” De vleermuis was gewoon aan het dineren - de insecten rond Henion's hoofd, die aangetrokken werden door de kooldioxide die ze uitademde.

Net als vleermuizen kunnen ook motten ten onrechte besmeurd worden vanwege hun verbinding met de nacht, schrijft Henion. Er wordt gedacht dat motten zich oriënteren met hulp van de constante hoek van de maan en in de war raken door kunstlichten die van alle kanten op hen afkomen. Zoals een mottenliefhebber Henion vertelt, “in die staat van desoriëntatie door kunstlicht lijkt het alsof een mot ons aanvalt,” terwijl het wezen eigenlijk niet weet waar naartoe te vliegen.

Hoewel Henion verwijst naar opkomend onderzoek over de effecten van kunstlicht op de menselijke gezondheid, had ik zelf behoefte aan meer details. Zo schrijft ze in het voorwoord dat lichtvervuiling “is aangetoond dat het verhoogde percentages” van bepaalde gezondheidsklachten veroorzaakt. Maar het onderzoek dat ze aanhaalt in de literatuurlijst beschrijft associaties tussen kunstlicht en verschillende gezondheidsproblemen. Associatie betekent niet causaal verband. Overmatige blootstelling aan licht nadat het donker wordt lijkt inderdaad een gezondheidsrisico te zijn, maar ik vroeg me af hoe groot dat risico is en waar de wetenschap op dit moment staat.

Deze kritiek doet niets af aan het enthousiaste en betekenisvolle betoog van het boek om natuurlijke duisternis en de ecosystemen die ervan afhankelijk zijn, te behouden, voor het welzijn van de wezens, de planten en onszelf. Henion eindigt met wat voelt als een zegen en een oproep tot actie: “Mogen we onze weg terugvinden naar natuurlijke duisternis, of dat we tenminste vasthouden aan de wildernis die nog bestaat, zodat we getuige kunnen zijn van de levende rijkdommen van de nacht.”

Koop Night Magic op Bookshop.org. Science News is een Bookshop.org partner en zal een commissie verdienen bij aankopen via de links in dit artikel.