Wordt Prediabetes Overgediagnosticeerd? Experts Wegen Mee In

De diagnose prediabetes wordt bediscussieerd vanwege het potentiële onnodige stress bij mensen met een laag risico en vanwege de cruciale rol in vroege interventie om ernstige gezondheidsproblemen bij mensen met een hoog risico te voorkomen.

Prediabetes is een diagnose gericht op het voorkomen van diabetes door het identificeren van mensen met een hoog risico, maar het blijft controversieel. Terwijl sommigen stellen dat het leidt tot onnodige stress en kosten voor mensen met een laag risico, geloven anderen dat het een vitaal kans is voor vroege interventie bij individuen die tekenen van metabool syndroom vertonen.

Prediabetes, een diagnose gericht op het identificeren van hoog-risico individuen en het voorkomen van progressie naar diabetes, is een voortdurend onderwerp van discussie geweest. Experts blijven het oneens over de screeningscriteria, interpretatie en implicaties.

Een epidemioloog en onderzoeker van gezondheidsdiensten betoogt dat prediabetes te vaak wordt gediagnosticeerd. Een diagnose van prediabetes voor patiënten zoals haarzelf, die een laag risico lopen op het ontwikkelen van type 2 diabetes, kan meer kwaad dan goed doen. Ze kunnen onnodige stress ervaren, onnodige consultaties en tests ondergaan, en extra gezondheidszorgkosten betalen.

Het kan onjuist worden geïmpliceerd dat prediabetes onvermijdelijk zal overgaan in diabetes. Uiteindelijk, zo meent de auteur, moeten clinicians zich richten op het identificeren en behandelen van patiënten met een hoog risico of met diabetes: "Laten we branden blussen, geen vlammen aanwakkeren."

Aan de andere kant betoogt een huisarts dat een prediabetes diagnose "een cruciaal stadium vertegenwoordigt voor interventie in de eerstelijnszorg." Prediabetes kan aangeven dat een individu een metabool syndroom heeft, wat het risico op sterfte door alle oorzaken, hart- en vaatziekten, risico's van veelvoorkomende kankers en neurocognitieve stoornissen verhoogt. Om een uitgebreide gezondheidsbeoordeling te bieden - en om patiënten geen angst te bezorgen - mogen artsen niet te veel vertrouwen op één enkele biomarker.

Hij presenteert drie hypothetische casestudies om de complexiteiten van de diagnose en het beheer van pre-diabetes te illustreren. Hij concludeert: "Door de vroege tekenen te herkennen en een holistisch beeld van de gezondheid van de patiënt te hanteren, spelen huisartsen een cruciale rol in het voorkomen van de langetermijnrisico's geassocieerd met pre-diabetes en metabool syndroom, en uiteindelijk het verbeteren van de resultaten en de levenskwaliteit van de patiënt."

We weten nu dat type 2 diabetes een te voorkomen ziekte is. Er is onenigheid over wie een hoger risico heeft en wie een goede kandidaat zou zijn voor preventieve interventies. Het afwegen van mogelijke schade van een overdiagnose van pre-diabetes tegen kansen voor vroege interventie om progressie te voorkomen is complex. Patiëntgerichte counseling en patiëntvoorkeuren zijn belangrijk in deze gesprekken.

Referenties:

“Is Prediabetes Overdiagnosed? Yes: A Patient Epidemiologist’s Experience” door Rani Marx, PhD, MPH, 28 mei 2024, Annals of Family Medicine. DOI: 10.1370/afm.3093

“Is Prediabetes Overdiagnosed? No: A Clinician’s Perspective” door Jonathan G. Gabison, MD 28 mei 2024, Annals of Family Medicine. DOI: 10.1370/afm.3101