Donald Trump's America weerspiegelt ons puriteinse verleden | Vanity Fair

Op vele manieren werd de Verenigde Staten gesticht door wat huidige Amerikanen misschien een sekte zouden noemen. De Puriteinen waren een radicale, sterk controlerende groep met doemdenkbeelden, een feit dat we zelden erkennen. De apocalyptische ideologie van de groep heeft ons nooit verlaten, maar is een fundament geworden van de Amerikaanse cultuur. Het doemdenken van onze stichters is tijdens bepaalde bewegingen in de Amerikaanse geschiedenis meer openlijk dan latent geweest. Het laait nu op, in het Amerika van Donald Trump, onder een bevolking die hunkert naar een autocraat als bestraffer, openlijk de rijken aanbidt en gemakkelijk toegeeft aan ons-tegen-hen denken - net zoals de Puriteinen en Pelgrims deden. Mensen vragen zich vaak af "hoe we hier zijn gekomen" als natie. Het antwoord, zoals ik betoog in mijn binnenkort te verschijnen boek, Cults Like Us, is de Mayflower en de Arabella.

De Pelgrims en Puriteinen keken vol verwachting uit naar het einde van de wereld, wanneer de uitverkorenen zouden worden gered en iedereen anders verdoemd zou zijn. Zo gebruikelijk was deze verwachting dat kinderen regels uit "The Day of Doom", een lang gedicht van predikant Michael Wigglesworth waarin de Jongste Dag wordt beschreven - wanneer Jezus iedereen naar links of rechts veegt - in bloedige, uitvoerige detail, reciteerden. Gepubliceerd in 1662, is het een kosmische middelvinger naar de veronderstelde verdoemden. New Englanders hielden ervan. Het is wel America's eerste bestseller genoemd.

'Cults Like Us' door Jane Borden

Simon & Schuester

Dit is, na 363 jaar, nog steeds America's favoriete verhaallijn: Een Eden-gemeenschap wordt bedreigd door het kwaad, waar wetshandhaving en overheid machteloos of onwillig zijn om het te stoppen, totdat een buitenstaander arriveert om de gemeenschap te redden - met rechtvaardig, zuiverend geweld. Dit verhaal ontwikkelde zich uiteindelijk tot het westerse genre en stripboeken en vormt vandaag de basis voor superheldenfilms. Uiteindelijk is het terug te voeren op de Puriteinse obsessie met het Bijbelse Boek Openbaring. In de meeste van het Nieuwe Testament is Jezus een zachte lam. Ja, hij gooit de tafels om in de tempel, maar meestal is het, Breng me de kinderen en Stonen geen overspelige vrouwen. In Openbaring verschijnt hij (het offerlam) uit het niets om meedogenloos geweld te initiëren, wat uiteindelijk leidt tot de dood van zovelen zondaars dat hun bloed een rivier creëert die tot aan het paardensnokkel van 200 mijl hoog vloeit.

Verscheidene echte Amerikanen hebben de hoofdrol spelen van vigilante in dit scenario - denk aan Oliver North en Kyle Rittenhouse - en ze hebben altijd een instemmend publiek gevonden. Trump beschreef de verkiezing van 2024 vaak als "onze laatste slag", een onmiskenbare verwijzing naar Armageddon, of hij zich er nu bewust van was of niet. Naast Armageddon zijn zuiveringen, en Trump's talloze beloftes om zogenaamde vijanden van de staat uit te roeien, zijn lang een strijdkreet geweest onder volgelingen, van de "Sluit haar op" kreten over Hillary Clinton in 2016 tot zijn beloftes van massadeportaties op "dag één" in 2024.

Amerikanen willen het bloed zien vloeien. Maar om er echt van te kunnen genieten, moeten we geloven dat de verdoemden schuldig zijn - we zijn een cultuur van rechtvaardig, niet willekeurig, straffen. Toch kost het niet veel om ons te overtuigen: Als reactie op enorme bezuinigingen op het federale personeelsbestand vroegen verslaggevers aan Trump of hij enige verantwoordelijkheid voelde ten opzichte van de verdoemden, en hij zei feitelijk dat ze het verdienden. "Velen van hen werken helemaal niet," betoogde hij zonder bewijs. "Velen van hen kwamen nooit op het werk."

De zuivering van de zondigen in Openbaring vertrouwt op hulp van beambten: een verscheidenheid aan maffia-achtige engelen en mensachtige sprinkhanen met vrouwenhaar die opdracht krijgen om iedereen zonder het zegel van God te martelen. Vandaag lijken de zegellozen immigranten te zijn (of in Trump-taal, "criminelen" en "verkrachters"), evenals Trump's Democratische en liberale tegenstanders, d.w.z. "de diepe staat". Trump vertrouwt ook op sprinkhanen: Lakeien zoals James McHenry, Emil Bove en "Eagle" Ed Martin hebben talrijke ambtenaren ontslagen die werkten aan 6 januari-zaken en strafrechtelijke onderzoeken naar Trump. "We zullen terugkomen en elke alleenstaande van hen vervolgen die de criminele samenzwering voortzetten die ze begonnen zijn vanuit Russiagate," waarschuwde de recent aangestelde FBI-directeur Kash Patel in een interview uit 2023, een harde scheiding makend tussen de zondaars en de geredden. "We zullen eropuit gaan en de samenzweerders niet alleen in de overheid, maar ook in de media vinden," voegde hij toe in een ander interview datzelfde jaar. "We zullen achter jullie aankomen."

Ondertussen hebben acties van het Department of Government Efficiency (DOGE) geleid tot het verlies van tienduizenden ambtenaren, als onderdeel van de zorgeloze "kostenbesparingsinspanning" visueel belichaamd door de vergulde kettingzaag die Elon Musk zwaaide op CPAC. DOGE heeft zich gericht op degenen die de verrechtsing hekelen als "ongekozen" en "niet verantwoordelijke" regeringsmedewerkers, die in de schaduw ongelooflijke en bevooroordeelde macht uitoefenen - een ironische beschrijving omdat die beter kan worden toegepast op Musk.

Wat betreft de gekozenen die zijn gered, heeft Trump meer dan 1.500 deelnemers aan de gebeurtenissen van 6 januari die werden beschuldigd van misdaden, waaronder mishandeling, gratie verleend, zaken geseponeerd of straffen omgezet. Tijdens zijn eerste termijn heeft hij zijn vrienden Steve Bannon, Roger Stone, Paul Manafort en Michael Flynn gratie verleend, samen met meerdere voormalige Republikeinse congresleden die veroordeeld waren voor verschillende aanklachten.

Zij die onze president toejuichen verlangen uiteindelijk naar een autocraat, wat deels voortkomt uit dat favoriete puriteinse verhaal van redding en bestraffing. Geleerden Robert Jewett en John Shelton Lawrence hebben eerder betoogd dat deze "monomythe", zoals zij het noemden, het publiek onderbewust aanmoedigde om het rommelige, tijdrovende en moeizame proces van democratische samenwerking en compromissen op te geven en in plaats daarvan te wachten op een superheld, die onbeperkte, ongecontroleerde macht zou krijgen. (Als ouders klagen dat stripboeken de hersenen van hun kinderen kapot maken, hebben ze eigenlijk wel een beetje gelijk.)

Onderzoek onder GOP-vergaderaars in 2023 bepaalde dat Trump's meest autocraat uitgesproken verklaringen sommige kiezers ertoe brachten hem waarschijnlijker te steunen. Sinds zijn aantreden dit jaar heeft Trump zich op sociale media "de koning" genoemd, een status die het Hooggerechtshof hem nagenoeg heeft toegekend, en heeft hij herhaaldelijk het idee van een derde termijn geopperd, wat in strijd zou zijn met de Grondwet. In 2016 sprak Trump van een natie die verschillende bedreigingen ondervond en zei: "Ik alleen kan het oplossen."

Ja, nu is het gefikst, maar niet op de manier die zijn arbeidersklasse volgers hadden verwacht. DOGE beweert geld te besparen, maar andere fondsen zijn bestemd voor de rijken via belastingverlagingen. Het begrotingsplan dat Trump heeft gesteund omvat $1,1 biljoen aan belastingverlagingen voor de top 1% - het gecombineerde bedrag dat het plan de Energie- en Handelscommissie en de Landbouwcommissie opdraagt te verminderen, waarbij de bezuinigingen naar verwachting voornamelijk gevolgen hebben voor Medicaid en het Supplemental Nutrition Assistance Program (SNAP). Dit is Amerika, een plutocratische oligarchie gerund door een klein aantal rijke mensen - voor hun eigen voordeel.

We zijn in deze trieste toestand beland omdat onze puriteinse wortels ons hebben voorbereid om het aantal in iemands bankrekening gelijk te stellen aan hun morele karakter. De Pilgrims en Puriteinen beschouwden hard werken als een fundamentele manier om God te verheerlijken. Omdat geld een natuurlijk gevolg was van hard werken, werd uiteindelijk verwacht dat men zelf naar rijkdom streefde. Hoe rijker je werd, des te meer bewijs dat je van God hield - en des te meer hij je beloonde. Deze religieuze overtuigingen creëerden een economische motor die New England in staat stelde de Atlantische handel te domineren, en die er nog steeds toe leidt dat we redeneren dat de rijken hun rijkdom verdienen, ongeacht hoe deze wordt gegenereerd.

Dus, als de rijken deugdzaam zijn, dan moeten de armen zondaars zijn. Deze stelling heeft Amerikanen er eeuwenlang toe aangezet te veronderstellen dat de armen hun strijd verdienen. We zijn geconditioneerd, via ons tegen hen denken, om te geloven dat als iemand onder de armoedegrens valt, deze ervoor heeft gekozen arm te zijn door niet harder te werken. Als dat niet waar is, waarom vereisen initiatieven voor welzijns- en werkgelegenheidsprogramma's dan zo vaak dat ontvangers van overheidssteun werkzaam moeten zijn om uitkeringen te ontvangen?

Helaas zijn welzijn-naar-werk programma's ineffectief. Een studie uit 2016 van het Center on Budget and Policy Priorities heeft vastgesteld dat "dergelijke vereisten weinig doen om armoede te verminderen en, in sommige gevallen, gezinnen dieper in de armoede duwen." Niettemin worden de armen routinematig door Republikeinen beschuldigd van hun eigen situatie. "Sta op van de bank," zei een congreslid tijdens een recent optreden op Fox Business. "Stop met het kopen van medicinale marihuana en televisie kijken. Je gaat nu eigenlijk bijdragen."

Ons-tegen-hen denken is een kenmerk van niet alleen puriteins denken, maar ook van alle sekte-achtige bewegingen. In feite is het in ons als soort ingebakken. Onderzoek suggereert dat mensen aan de top van de voedselketen zijn gekomen door te leren te coopereren - specifiek via intergroep concurrentie, die vaak plaatsvond in de vorm van het afweren of overwinnen van buitenstaanders. Vandaag de dag leidt ons-tegen-hen denken nog steeds tot strijd, een realiteit die Trump gemakkelijk uitbuit door buitenstaanders te vormen en te suggereren dat ze een bedreiging vormen. Het "hen" van de Puriteinen was het katholicisme. Als het protestantisme de ware religie was - dat werd aangenomen - dan verzette zich iedereen tegen het protestantisme tegen God. Daarom redeneerden ze, was de katholieke kerk Babylon, de voorzegde kwaadaardige geopolitieke macht; de paus was de vage en schimmige antichristelijke figuur; beide werden geleid door de duivel; en binnenkort zou dit allemaal uitmonden in een vurige, wereld-vernietigende strijd, waarbij de in-groep als overwinnaar tevoorschijn zou komen.

Naast het maken van zondebokken van immigranten en de transgemeenschap hebben Trump, zijn kabinet en zijn aanhangers systematisch diversiteit, gelijkheid en inclusie tot wapen gemaakt. DEI is zo'n gemakkelijk doelwit geworden dat de uiterst rechtse vleugel het schijnbaar op alles zal afvuren, inclusief de luchtbotsing in januari in DC, waardoor 67 mensen omkwamen. Tijdens de dodelijke bosbranden in januari in Los Angeles verspreidde Musk foto's van een jaren oud "actieplan voor raciale gelijkheid" van de Los Angeles Fire Department, waarbij hij schreef: "Ze gaven prioriteit aan DEI boven het redden van levens en huizen."

Wanneer binnenste groepen tegen buitenste groepen worden opgezet, worden beiden geïsoleerd. Geïsoleerde groepen neigen onvermijdelijk naar geweld, als gevolg van het verliezen van sociale feedback, het lijden aan groepsdenken en het vatbaar worden voor gedeelde psychose (dwz hysterie). De Puriteinen wisten deze koers ten minste niet te vermijden. Sommige geleerden geloven dat de heksenprocessen in Salem van 1692 en 1693 specifiek ontwikkelden als reactie op strikte en isolerende patriarchale structuren. Deze radicalen verlieten Engeland om buiten de samenleving te leven. In de daaropvolgende decennia echter, grepen kerkelijke magistraten steeds strakker de macht door nauwlettend te reguleren wie wel en niet naar binnen mocht.

Bekijk bijvoorbeeld het geval van Anne Hutchinson, een radicale Puritein die het aandurfde kerkleiders te bekritiseren en charismatisch genoeg was om anderen voor haar standpunt te werven. De magistraten reageerden krachtig. Ze berechtten, veroordeelden en verbannen haar (zie: Liz Cheney of Adam Kinzinger); de praktijk van vragen en opmerkingen na preken werd afgeschaft (zie: de GOP's aandringen op het niet houden van informatieve bijeenkomsten); en ze verboden elke stad om vreemdelingen te accepteren totdat die vreemdelingen waren gescreend door raadsleden of magistraten (zie: Trump's immigratieplatform). Uiteindelijk maakten ze het zelfs steeds moeilijker voor gemeenschapsleden om toegang te krijgen tot de kerk (klinkt als Trump's beleid inzake geboorterecht burgerschap). Uit een paranoïde overtuiging dat bijna iedereen het op hen had gemunt, maakten Puriteinse leiders dissentie uiteindelijk onmogelijk en isoleerden ze zichzelf meer dan dat het oversteken van een oceaan al had gedaan.

Tijdens de hysterie in Salem werden 19 mensen opgehangen, werd er een doodgedrukt met stenen en stierven er minstens vijf in hechtenis. Amerikanen worden vandaag niet meer doodgedrukt, maar andere vormen van schokkend geweld nemen toe: In 2020 zag binnenlands terrorisme naar verluidt een stijging van 244% ten opzichte van 2019 en een stijging van 275% ten opzichte van 2017. De VS herbergden in 2021 1.221 actieve haat- en antigouvernementele extremistische groepen; tegen 2023 was dat aantal gestegen naar 1.430. Sinds de recente gratieverleningen van Trump op 6 januari zijn de voorheen stille online ruimtes waar uiterst rechtse extremisten zich bevonden, volgens USA Today, "weer tot leven gekomen".

Geweld ontwikkelt zich meestal kort voordat een hoogcontrolegroep uit elkaar valt. Het is naar mijn mening geen toeval dat de heksenprocessen in Salem plaatsvonden rond het moment dat het Puriteinse experiment in Massachusetts eindigde. Engeland had slechts enkele jaren eerder de oorspronkelijke handvest van de kolonie ingetrokken en vervangen. In nog een paar jaar zouden de Puriteinen opgaan in de grotere Britse koloniale cultuur. Terwijl Amerika steeds dichter bij autocratie trendt en steeds meer kenmerken van hoogcontrolegroepen vertoont, waaronder gewelddadige daden tegen haar eigen leden, vraag je je af: nadert ons eigen experiment zijn einde?

Gwyneth Paltrow over Fame, Raw Milk, and Why Sex Doesn’t Always Sell

Hoe de Documentaireplannen van Karen Read faalden

Jeffrey Epstein's Redactiezaak is "Alle Zeilen Bijzetten"

Wat de Nieuwe JFK-bestanden Onthullen Over de Geheime Dienst van de CIA

De Nieuwe Godcomplexen van Silicon Valley

Vuur, Controverses, Tegenreactie: Al het drama rond Snow White

The Alexander Brothers Bouwden een Rijk. Hun Beschuldigers Zeggen dat de Basis Seksueel Geweld was.

De Rijzende Ster van de Democraat Elissa Slotkin Vecht Tanden en Nagels tegen Trump

Maak Kennis met de 14 Kinderen van Elon Musk en hun Moeders (Waar we van weten)

De "Depressieve" Luca Dončić Trade Die een Team en Stad Verslagen Achterliet

Uit het Archief: Strijd van Karen Read