Een over het hoofd gezien neveneffect van de woningcrisis kan zijn dat Californiërs een verhoogd risico lopen op klimaatrampen.

5 augustus 2024

Dit artikel is beoordeeld volgens het redactionele proces en de beleidsregels van Science X. Redacteuren hebben de volgende kenmerken benadrukt om de geloofwaardigheid van de inhoud te waarborgen:

• gecontroleerde feiten
• peer-reviewed publicatie
• betrouwbare bron
• gecorrigeerd proeflezen

door Allison Arteaga Soergel, University of California - Santa Cruz

In een nieuw artikel dat verschijnt in het tijdschrift Proceedings of the National Academy of Sciences, hebben onderzoekers van UC Santa Cruz de basis gelegd voor hun langverwachte aankomende studie over hoe het gebrek aan betaalbare huisvesting in stedelijke gebieden van Californië kan leiden tot toenemende ontwikkeling in en nabij natuurgebieden, wat kan leiden tot ernstigere klimaatveranderingseffecten.

Sinds de jaren 1990 heeft Californië het land geleid in de groei van Wildland-Urban Interface (WUI) ontwikkeling, met meer dan een op de drie huishoudens in de staat die nu direct naast of binnen natuurlijke gebieden zijn gevestigd. Deze nabijheid tot natuurgebieden plaatst bewoners van WUI op een hoger risico voor door het klimaat veroorzaakte natuurrampen zoals branden, overstromingen en aardverschuivingen. Uitgebreide WUI-ontwikkeling maakt ook bosbranden waarschijnlijker, terwijl het de habitat van wilde dieren negatief beïnvloedt en leidt tot langere woon-werkverkeer, wat de uitstoot van broeikasgassen verhoogt.

Hoewel de ernstige gevaren en enorme schaal van WUI-ontwikkeling steeds meer worden erkend, zijn de oorzaken van dit soort groei nog steeds niet goed begrepen. Miriam Greenberg, professor sociologie aan UC Santa Cruz en hoofdauteur van het nieuwe artikel, is van mening dat het opnemen van nieuwe perspectieven en methoden uit de sociale wetenschappen zal helpen om dat te veranderen.

'In het verleden waren de meeste benaderingen om de WUI te bestuderen vanuit een natuurlijke systemenperspectief,' zei ze. 'Maar ons onderzoek heeft tot doel aan te tonen dat je deze milieu- en ecologische dynamiek niet kunt losmaken van stedelijke en huisvestingsdynamiek; het hangt allemaal samen. Dus we zijn erg enthousiast om primair onderzoek te doen dat ons voor de eerste keer zal helpen begrijpen wat de drijvende krachten, demografie en gerelateerde dynamiek van WUI-groei zijn, waarbij rekening wordt gehouden met de bredere context van de woningcrisis.'

Greenberg voegde toe dat Californië de ongelukkige eer heeft om zowel de meest extreme huisvestingscrisis in de Verenigde Staten aan te pakken als een groeipercentage en schaal van WUI die elders in het land niet worden geëvenaard. Dat maakt de staat een bijzonder belangrijk laboratorium voor het bestuderen van deze kwesties en de potentiële verbanden daartussen.

Voor het aankomende onderzoek, dat momenteel in uitvoering is, gebruikt het team een gemengde methode die enquêtes en etnografische interviews zal omvatten en volkstellinggegevens zal integreren met WUI-mapping en ecologische gegevens. Een ander aspect van de studie, wat geen focus was van het recente artikel, zal inheems landbeheer, habitatrestauratie en gecontroleerd branden onderzoeken in de context van WUI-groei. Het onderzoek zal worden uitgevoerd langs de Centrale Kust van Californië, een van de duurste huizenmarkten in de VS.

Het project zal een breed scala aan gemeenschappelijke partners en faculteits- en personeelsleden van UC Santa Cruz en San Jose State omvatten, waaronder de medeauteurs van het huidige artikel, Associate Professor of Sociology Hillary Angelo en Environmental Studies Professor Chris Wilmers, samen met Greenberg en UCSC Sociology graduate student Elena Losada.

Het artikel deelt drie belangrijkste voorspellingen voor trends waarvan het onderzoeksteam denkt dat ze die zullen vinden in de WUI. Ten eerste geloven ze dat er een belangrijke verschuiving is geweest in wat mensen motiveert om naar WUI-gebieden te verhuizen. Hoewel mensen historisch gezien ervoor hebben gekozen om in de WUI te wonen vanwege generatieve banden met een gebied of een verlangen om dichter bij de natuur te zijn, geloven de onderzoekers dat de betaalbaarheid van huisvesting sinds de jaren 1990 een belangrijke drijfveer is voor verhoogde migratie naar de WUI, omdat een groeiend aantal Californiërs is uitgesloten van stedelijke gebieden als gevolg van de verslechterende woningcrisis van de staat.

De demografie hiervan kan verschillend uitpakken in verschillende typen WUI-gebieden, die zelf gevormd worden door een combinatie van politieke, economische en milieu factoren. Zo zullen WUI 'interface'-ontwikkelingen die zich uitstrekken van stedelijke gebieden naar de randen van wilde gebieden waarschijnlijk voornamelijk worden gevuld met woon-werkverkeerders met een middeninkomen, vermoeden de onderzoekers. Ondertussen verwachten ze dat meer afgelegen ontwikkelingen binnen wilde gebieden - genaamd WUI 'intermix'-ontwikkeling - een bijzonder schrijnende ongelijkheid zullen vertonen, met een combinatie van landgoederen voor de welgestelden, bescheiden oudere huizen en informele, off-the-grid wonen, inclusief in trailers en voertuigen.

De paper betoogt dat de opkomst van migratie gedreven door betaalbaarheid waarschijnlijk heeft geleid tot algemene groei van ongelijkheid in de WUI, en dit heeft de impact van door klimaatverandering aangewakkerde milieurampen verergerd. Hoewel alle bewoners van deze gemeenschappen dezelfde risico's lopen, verschillen in rijkdom, beschikbaarheid van tijd en kennis van de lokale landschappen betekenen dat huishoudens zeer verschillende vermogens hebben om zich voor te bereiden op en te herstellen van rampen, zo geloven onderzoekers. Als gevolg daarvan kunnen nieuwere en lagere inwoners die naar de WUI verhuizen voornamelijk om financiële redenen onevenredig veel lijden wanneer de ramp toeslaat.

Over het algemeen verwachten de auteurs van de paper dat hun bevindingen zullen aantonen dat de betaalbare huisvestingscrisis niet alleen als een belangrijk sociaal probleem moet worden beschouwd, maar ook als een aanzienlijk duurzaamheidsprobleem dat moet worden aangepakt om gemeenschappen tegen klimaatverandering te beschermen.

Om deze uitdaging aan te gaan, zijn integratie van planning en beleid voor huisvesting en klimaatverandering op lokaal, staats- en federaal niveau nodig, evenals het regelmatig samenbrengen van de sociale wetenschappen en natuurwetenschappen voor onderzoek naar deze kwesties, zegt de paper. Uiteindelijk betoogt het onderzoeksteam dat de productie en het behoud van betaalbare huisvesting en de bescherming van huurders in stedelijke gebieden cruciale acties zijn die duurzaamheid vormgeven, zowel binnen steden als ver daarbuiten.

'We moeten echt de grenzen verleggen van hoe we denken over stedelijke duurzaamheid, want het eindigt niet alleen bij stadsgrenzen,' aldus medeauteur van de paper, universitair hoofddocent Sociologie Hillary Angelo. 'Zonder voldoende betaalbare stedelijke huisvesting worden mensen gedwongen naar riskantere gebieden buiten steden, en dat maakt steden onrechtvaardig terwijl het elders ook verschrikkelijke sociale en milieueffecten heeft. Het begrijpen van deze onderlinge verbanden is cruciaal voor echte duurzaamheid.'