Fizyka ciecia papieru wykrywa najbardziej niebezpieczne rodzaje papieru

Jakkolwiek na to nie spojrzeć, skaleczenie papierem jest bolesne.

Magazyny, listy i książki kryją w sobie podstępny potencjał do wywołania niewielkiej, samoistnej męki. Jednak inne rodzaje papieru — takie jak cienki papier chusteczkowy lub grubszy papier używany do pocztówek — są mniej podatne na urazy. Naukowcy wyjaśnili teraz fizykę stojącą za tym, dlaczego niektóre rodzaje papieru są bardziej podatne na rozrywanie palców.

W eksperymentach z żelatynową repliką ludzkiej tkanki naukowcy odkryli, że cienka kartka papieru miała tendencję do wyginania się, zanim mogła przeciąć. Gruby papier zwykle wgniatał materiał, ale go nie przebijał: podobnie jak tępe ostrze noża, nie koncentrował siły na wystarczająco małym obszarze. Grubość około 65 mikrometrów była idealnym miejscem do skaleczenia papierem — lub miejscem bolesnym — donoszą fizyk Kaare Jensen i współpracownicy w artykule, który ukaże się w Physical Review E.

To sprawia, że ​​papier do drukarek igłowych jest najbardziej zdradliwy, twierdzą naukowcy. (Ten papier jest rzadko używany dzisiaj — na szczęście zarówno dla małych palców, jak i wskazujących.) Papier z różnych magazynów był na drugim miejscu w testach naukowców. (Dla tych, którzy czytają Science News w wersji drukowanej: Przepraszamy!)

Kąt cięcia również odgrywał rolę. Papier dociskany prosto do żelatyny był mniej podatny na cięcie niż papier, który był cięty w poprzek i w dół.

Zamiast walczyć z tendencją papieru do cięcia, naukowcy ją zaakceptowali. Zaprojektowali narzędzie drukowane w technologii 3D, które nazwali Papermachete, które po załadowaniu paskiem papieru do drukarki działa jak nóż jednorazowego użytku. Ostrze może ciąć ogórki, paprykę, jabłka, a nawet kurczaka. To najnowocześniejsze urządzenie może służyć jako nowy rodzaj sztućców z niedrogimi wymiennymi ostrzami.

Przyszłe prace będą badać bardziej realistyczne materiały w kształcie palców, a nie płaskie arkusze żelatyny, mówi Jensen z Duńskiego Uniwersytetu Technicznego w Kongens Lyngby. „W idealnym przypadku należałoby przebadać kilka osób, ale trudno znaleźć ochotników”.