Dit was het lot van Ivan Toney - om Engelslands iconische, ijskoude rolspeler te worden

Toernooivoetbal is een andere wereld dan clubvoetbal.

Er is veel minder voorbereiding voor wedstrijden van nationale teams. Daardoor is er veel minder cohesie tijdens de wedstrijden. De winnaars zijn niet altijd de meest aantrekkelijke om naar te kijken, maar meestal de meest effectieve en efficiëntste. Je hoeft niet eens de beste te zijn, je hoeft alleen maar de beste te verslaan.

De constante misselijkheid veroorzaakt door dit ongeorganiseerde voetbal leidt ertoe dat elk toernooi wordt bestempeld als het slechtste in een generatie. Kom op, mensen, dit is gewoon de realiteit waarin we leven. Vechten met stokken en stenen is hoe ze het altijd hebben gedaan.

Engeland's zelfkritische stijl op Euro 2024 is niet ieders kopje thee, en er is groeiende ontevredenheid onder supporters om het tempo op te voeren om aan de verwachtingen te voldoen.

Na het met moeite verslaan van Slowakije in de verlenging en Zwitserland met strafschoppen, heeft één ruwe diamant zich laten zien om het meeste te halen uit het weinige dat Engeland heeft verzameld - Ivan Toney. Eindelijk heeft Engeland een speler wiens vaardigheden perfect passen bij de onvolmaakte eisen van internationaal voetbal.

Jouw Niclas Fullkrug's en Wout Weghorst's hebben de targetman nieuw leven ingeblazen. Gelukkig voor Engeland is Toney al die en meer - meer dan alleen een handvol, meer dan alleen een ander lichaam, meer dan de gewone targetman.

Toney is beter in staat om zich te presenteren dan wie dan ook in de Engelse gelederen, een extra randje aan zijn spel gebracht door zijn vlijmscherpe mentaliteit en bovenmenselijke kracht. Je wilt hem niet in de lucht tegenkomen. Je wilt niet dat zijn brede, gebeeldhouwde schouders tegen de jouwe botsen, jij nietig mens.

Al die kwaliteiten passen bij deze stijl van voetbal, zeker, maar de manier waarop hij die kwaliteiten samenbrengt maakt hem iets van een luxe rolspeler.

En dan is er nog zijn kenmerkende strafschop, met een bijna foutloos record van de stip, een bijna foutloze techniek die inhoudt dat hij de doelman aanstaart en niet eens naar de bal kijkt.

Op zaterdag was Yann Sommer Toney's laatste slachtoffer. Een cruciale strafschop op het EK-podium zette de 28-jarige in de schijnwerpers die hij verlangde, het moment dat hij wilde en verdiende.

'Ik kijk nooit naar de bal,' vertelde Toney de wereldpers na de wedstrijd, het grote publiek wilde meer weten over zijn zenuwen van staal. 'Aangezien het mijn routine is, denk ik gewoon dat het is wat ik doe, maar sommigen kunnen het als gek beschouwen. Maar het is gewoon mijn routine en ik hou me eraan vast. Het werkt en het kan werken wanneer het nodig is.'

Gareth Southgate heeft nu twee keer op Toney vertrouwd om Engeland's hoop op Euro 2024 glorie te redden, en tweemaal heeft hij geleverd. Wees het middelpunt, wees het centrum van de aandacht. Doe wat jij doet, en de rest zal op zijn plaats vallen.

Tenzij Engeland naar de overwinning wandelt (HA), is het moeilijk voor te stellen dat Toney geen rol zal spelen in hun aankomende halve finale en eventuele finale. Hij is simpelweg te invloedrijk op dit platform om over het hoofd te zien.

Deze optredens, ongeacht hoe beperkt ze zijn geweest en hoe klein de steekproefgrootte is, zullen ongetwijfeld interesse in Toney wekken, die deze zomer Brentford mag verlaten als ze een geschikt bod ontvangen.

Wederom, clubvoetbal is niet hetzelfde als internationaal voetbal, maar het is moeilijk te ontkennen dat er geen soortgelijk gebruik zou zijn voor Toney in de week-tot-week competitie, of in ieder geval in de knock-outfases van Europese competities. Maar zoals hij de afgelopen zeven dagen heeft bewezen, is hij klaar voor al dat.