'Ik was in doodsangst achtergelaten na een laser oogoperatie - het heeft me ervan weerhouden om een gezin te stichten' - OK! Magazine
Voor de laser oogoperatie was ik bijziend. Ik vond het moeilijk om een bril te dragen in de sportschool en het dragen van contactlenzen lukte meestal niet. Ik had ook gehoopt om geen bril te hoeven dragen op mijn trouwdag. Mijn moeder had vele jaren eerder een laser oogoperatie ondergaan en stelde voor dat ik het zou overwegen.
Ik was angstig op de dag van de operatie in januari 2019, maar mijn chirurg stelde me gerust dat de procedure volledig veilig was en dat ik in goede handen was. Echter, binnen 48 uur na de operatie kreeg ik extreme oogpijn, kringen rond lichten en lichtgevoeligheid. Tijdens mijn eerste controle-afspraak werd mij verteld dat dit normaal was, dat mijn genezing goed verliep, en dat ik weer kon gaan werken in de komende dagen.
Naarmate de tijd verstreek en de pijn aanhield, onderging ik meerdere consulten met mijn chirurg en hun collega's, maar ze konden de oorzaak van mijn pijn niet identificeren. Gedurende de week bleven mijn symptomen aanhouden en mijn gezondheid verslechterde. Ik was hulpeloos vanwege de pijn en kon niet gaan werken. Het was moeilijk voor mij om mijn appartement te verlaten.
Door de lichtgevoeligheid moest ik vele dagen in een verduisterde kamer doorbrengen en naar podcasts luisteren omdat het pijn deed om langer dan een minuut naar telefoon- of computerschermen te kijken. De pijn voelde als glassplinters die in mijn ogen sneden. De pijn manifesteerde zich ook als een scherpe, brandende of stekende sensatie, en het was en is nog steeds een constante aanwezigheid in mijn leven.
Zelfs kleine dingen zoals wind of airconditioning konden ondraaglijke pijn veroorzaken. Ik moest grote beschermende brillen dragen om de impact te minimaliseren. Mensen maakten soms grapjes over mij omdat ik ze in het openbaar droeg, en hoewel het dragen ervan hielp, werd het al snel een bron van angst en stress.
Later werd bij mij bilaterale post-lasercorrigerende chirurgische corneale neuralgie vastgesteld. Ik was compleet ontzet toen ik aanvankelijk werd gediagnosticeerd, en ik herinner me dat ik de afspraak verliet met tranen die over mijn gezicht stroomden. Ik was doodsbang toen ik erachter kwam dat de pijn waarmee ik te maken had een langdurig iets zou zijn zonder uitzicht op genezing.
Schrijf je in voor de dagelijkse nieuwsbrief van OK! om updates gratis naar je inbox te laten sturen
De lichtgevoeligheid duurde enkele maanden voordat deze eindelijk verdween, maar de pijn is nooit weggegaan. Het is iets waarmee ik elke dag heb geleefd sinds mijn operatie. Ik weet niet zeker of ik ooit weer pijnvrij zal zijn en het accepteren van dit als mijn nieuwe normale situatie is ongelooflijk moeilijk geweest. Ik ervaar nu ook oog- en gezichtsspasmen.
We zijn toch doorgegaan met onze trouwdag ondanks serieus te hebben overwogen deze te annuleren voor een tijdje. Om ervoor te zorgen dat ik de dag aankon, had ik een medicatieplan. Ondanks de maatregelen had ik nog steeds veel pijn tijdens het evenement en had ik enkele weken nodig om daarna te herstellen. Maar het was het allemaal waard, want het bleek een prachtige dag te zijn.
Ik heb er spijt van ooit te hebben overwogen laser oogoperatie te ondergaan. De complicaties hebben een diepgaande invloed gehad op mijn mentale welzijn en kwaliteit van leven. Vóór de ingreep was ik in een uitstekende fysieke en mentale toestand, enthousiast over mijn carrière, mijn trouwdag aan het plannen en uitkijkend naar mijlpalen als het kopen van mijn eerste huis en het starten van een gezin.
Echter, sinds de laser oogoperatie is alles in mijn leven veranderd. Ik heb afscheid moeten nemen van de toekomst die ik voor mezelf had bedacht en van veel van mijn dromen. Voor de operatie hadden mijn partner Liam en ik plannen gemaakt om eind 2019 te beginnen met proberen voor ons eerste kind. Het was een droom die ons zoveel opwinding en geluk bracht.
Maar toen kreeg ik het verwoestend nieuws dat de medicatie die ik nam om mijn symptomen te beheren schadelijk kon zijn voor een kind tijdens de zwangerschap. Ik was ontroostbaar, maar een zwangerschap zou als risicovol worden beschouwd.
In de afgelopen vier jaar heb ik veel van mijn vrienden en familie prachtige baby's zien verwelkomen in de wereld. Hoewel ik oprecht deel in hun geluk, kan ik niet ontsnappen aan het overweldigende gevoel van verdriet en verlangen dat ik voel. Ik vraag me vaak af of ik ooit de vreugde van zwangerschap en de band tussen een moeder en haar kind zal ervaren.
