Bridgerton wandelde zodat mijn dame Jane kon draven | Vanity Fair

Na haar negendaagse periode als Engelse tienerkoningin van de Tudors werd Lady Jane Grey onthoofd en verbannen naar de voetnoten van haar tijdperk. "De geschiedenis herinnert haar als het ultieme meisje in nood," zoals de verteller van Prime Video's My Lady Jane het verwoordt. En dan: "Screw dat. Wat als de geschiedenis anders was geweest?"

De verteller (Oliver Chris) vat dan de gebeurtenissen samen die leidden tot de kortstondige regering van Jane. Als achternicht van Henry VIII ("Behandelde zijn vrouwen als Kleenex - één klap en je bent weg"), wordt Jane benoemd tot erfgenaam van de troon (“verrassend”) nadat haar neef Edward VI sterft. Ze is een "intelectuele rebel, een beetje een pijn in de kont, en een politiek pion voor haar ambitieuze adellijke familie" die slechts een week op de troon overleeft voordat het "af met haar hoofd" is. Hoewel Lady Jane's verhaal eerder is verteld - ze is het onderwerp van Paul Delaroche's beroemde portret en een film uit 1986 met Helena Bonham Carter - is dit de eerste volbloedige anachronistische heruitvinding van de tragische heldin.

Historische fanfictie met een eigentijdse glijvlak is de laatste tijd erg populair: zie Hulu's The Great; AppleTV's The Buccaneers en Dickinson; Broadway's Six; en - meest recentelijk - Netflix's Bridgerton, dat op 13 juni zijn recordbrekende derde seizoen afsloot. Een veertien dagen later kwam er een ander eigentijdse achtdelige romantiekserie in om de leegte op te vullen.

Op het eerste gezicht delen Bridgerton en My Lady Jane veel DNA, van gemoderniseerde soundtracks (Taylor Swift en Billie Eilish worden geruild voor Kate Nash en Tegan en Sara) tot liefdesscènes met scheurende korsetten. Maar de shows voelen heel anders in toon, een verschil dat het best wordt samengevat door een kijker die schrijft dat My Lady Jane "lijkt alsof ze Bridgerton zouden schrijven onder invloed van ketamine, en ik bedoel dat op een goede manier." (Prime Video, als je dit leest, moet de zin "Bridgerton op ketamine" in de marketing van deze show zijn wat "Elke ouder's nachtmerrie" was voor Gossip Girl.)

Kijkers kunnen deze inhoud ook bekijken op de site van herkomst.

Gebaseerd op de bestseller roman van Brodi Ashton, Cynthia Hand en Jodi Meadows, is de serie gecreëerd door Gemma Burgess, die mede-showrunner is samen met Meredith Glynn van The Boys. Onze gedreven Jane Grey (Emily Bader) is een standvastige onafhankelijke kruidkundige - ze geneest de geslachtsziekte van haar beste vriend met een zelfgemaakte zalf in de openingscène van de show - die getroffen wordt door een gearrangeerd huwelijk. Jane moet trouwen met de roekeloze Guildford Dudley (Edward Bluemel) om haar familie van de ondergang te redden. Beide partijen gaan de unie schoppend en schreeuwend in, ondanks hun voelbare fysieke aantrekkingskracht tot elkaar.

Maar slechts enkele uren in hun huwelijk van gemak doet Jane een ontdekking die de rest van haar leven - en deze knotsgekke serie - in totale chaos stort. De nieuwe man van Jane, Guildford, is, blijf bij me hier, een paard.

Om duidelijk te zijn: dit is geen situatie zoals Dr. Dillamond in Wicked of Mr. Tumnus in Narnia. Guildford is geen half man, half beest: hij kan veranderen in een volledig hinnikend, dravend, in de stal slapend paard. Het is ronduit absurd, maar hij is niet de enige vormveranderaar in dit universum. Slechts 10 minuten in de eerste aflevering van de show, verandert Jane's kamenierster en meest intiem vertrouwde Susanna (Máiréad Tyers) - ja, dezelfde die herstellende is van de syfilis - van vrouw naar havik. (Nee, niet die.)

"Heb ik al genoemd dat, in deze wereld, sommige mensen zichzelf in een dier kunnen veranderen?" biedt de verteller van de show aan. We leren dat zowel Susanna als Guildford Ethians zijn: mensen die in een dier kunnen veranderen en vaak worden opgejaagd door de zuiverbloedige mensen die Verities worden genoemd. Als je het nog niet doorhad, dit is bedoeld als een metafoor voor het Protestant-Katholieke conflict in het Tudor-Engeland. En voor het geval je het je afvroeg, volgens de serie was Anne Boleyn een Ethian -"Een dier zowel in als buiten het bed," zegt Guildford's vader (Rob Brydon) spottend.

Hendrik VIII heeft de Ethians grotendeels verbannen uit de beleefde maatschappij en het illegaal gemaakt voor gewone mensen om met de groep om te gaan, wat betekent dat ze vaak moeten scharrelen en stelen om te overleven. Het is onduidelijk hoe, precies, een Ethian wordt ontdekt omdat ze op eigen gewenste moment kunnen veranderen - een man verandert in zijn grizzlybeer vorm tijdens een vechtpartij in de bar; een vrouw verandert van haar bestaan als schoothondje genaamd Petunia om koning Edward (Jordan Peters) te waarschuwen dat hij vergiftigd wordt. Maar diezelfde beleefdheid geldt niet voor Guildford, die nooit controle heeft gehad over wanneer hij begint met - sorry - grappen uit te halen als een paard.