Oto jak stawonóg wykonuje najszybszy fikołek na świecie
Ruszaj, Simone Biles. Złotym medalistą przyrody w skokach w tył jest milimetrowy stawonóg, który ledwo pomieści się na czubku ołówka.
Mimo swojego rozmiaru, kulisty skoczek (Dicyrtomina minuta) potrafi wzbić się 60 mm w powietrze, obracając się z prędkością nawet 368 obrotów na sekundę, donoszą badacze 29 sierpnia w Integrative Organismal Biology. Zamrknij oko i przegapisz tego super-skoczka, bo jego skok trwa zaledwie 161 milisekund średnio.
„Na Ziemi nic nie robi salta w tył szybciej niż kulisty skoczek,” mówi biolog Adrian Smith z North Carolina State University w Raleigh. „Są niezwykłe, ale też zwyczajne.” Stawonogi, których Smith użył w badaniu, „są dosłownie z mojego podwórka,” mówi.
Kuliste skoczki skaczą tak szybko, że często wydaje się, że po prostu znika, mówi Smith, co jest przydatnym sztuczką do unikania drapieżników. Aby odkryć tajemnice akrobatyki ucieczki stawonogów, on i biomechanik Jacob Harrison z Georgia Tech w Atlancie analizowali nagrania w zwolnionym tempie ponad tuzina skaczących stawonogów, od odlotu do lądowania.
Science News zbiera pytania czytelników dotyczące radzenia sobie z zmieniającym się klimatem naszej planety.
Co chcesz wiedzieć o ekstremalnym upale i jak może prowadzić do ekstremalnych zjawisk pogodowych?
Start odlotu zaczyna się od stuknięcia, gdy skoczek wypuszcza sprężynowate wyrostki zwanego furca spod brzucha (SN: 11/7/22). To stuknięcie popycha stawonogi w tył z prędkością średnio 1,5 metra na sekundę, odkryli badacze. Podczas lotu kulisty skoczek obraca się od 14 do 29 razy.
Część lotów kończy się mniej elegancko, ze stawonogami rozbiijającymi się o ziemię i odbijającymi się aż do zatrzymania. Częściej stawonogi udawały sikę lądować, wypuszczając lepką rurkę zazwyczaj używaną do pielęgnacji, odkrył zespół. „To rodzaj kotwicy, która przyciąga je do ich nóg, więc mogą kontynuować swój dzień,” mówi Smith.
„Czasami słyszymy, że jedynie ekscytujące części natury są skamieniałe w ziemi lub ukryte gdzieś w tropikalnej dżungli,” mówi Smith. Dla niego te kuliste skoczki pokazują, że codzienne organizmy potrafią wykonywać niesamowite sztuczki wokół nas, wystarczy tylko dobrze spojrzeć.
Pytania lub komentarze do tego artykułu? Napisz do nas na [email protected] | Reprints FAQ
A.A. Smith i J.S. Harrison. Wydajność skoku i zachowanie kulistego skoczka Dicyrtomina minuta. Integrative Organismal Biology. Opublikowano online 29 sierpnia 2024 roku. doi: 10.1093/iob/obae029.
Jonathan Lambert jest byłym redaktorem ds. nauk biologicznych, zajmującym się wszystkim od pochodzenia gatunków do ekologii mikroorganizmów. Ma magisterium z biologii ewolucyjnej na Uniwersytecie Cornell.
Jesteśmy w krytycznym momencie i wsparcie dziennikarstwa klimatycznego jest ważniejsze niż kiedykolwiek wcześniej. Science News i nasza organizacja macierzysta, Society for Science, potrzebują twojej pomocy, aby wzmocnić rozumienie środowiskowe i sprawić, że nasza reakcja na zmiany klimatu opiera się na naukach.
Proszę zapisz się do Science News i dodaj 16 dolarów, aby rozwinąć literację naukową i zrozumienie.
