‘Vanity Fair’ Komt naar Het Witte Huis: Trump 2.0 Editie | Vanity Fair

Op de donderdagochtend nadat het Congres de langste regeringsstop in de Amerikaanse geschiedenis had beëindigd, arriveerde ik om 8 uur 's ochtends bij het Witte Huis. Negen uur later verliet ik met een grote boodschappentas vol met presidentiële M&M's met de handtekening van Donald Trump, een portfolio van fotografie en een nieuwe waardering dat deze regering - deze meedogenloze, luidruchtige, grabbel-en-graai regering die zoveel verandert aan het land en de wereld - echt wordt gerund door ongeveer een half dozijn mensen. De meesten van hen stemden ermee in om de dag door te brengen met Vanity Fair.

Klik hier om Deel 1 te lezen en hier om Deel 2 te lezen van het interview van Vanity Fair-schrijver Chris Whipple met Susie Wiles, met belangrijke Trump-functionarissen.

Dit tijdschrift brengt sinds de jaren '80 een bezoek aan het Witte Huis. Tina Brown schreef dat ze "bijna niet kon ademen" toen Harry Benson "The Reagan Stomp" vastlegde voor de cover van ons juni 1985 nummer. (De Reagans kregen ook een "afscheid" cover in 1988.) VF keerde terug in 1993 om Clinton's "New Guard" te documenteren en opnieuw voor de tweede Clintoniaanse West Wing in 1997. In 2002 schoot Annie Leibovitz de Bush-regering voor een portfolio getiteld "Oorlog en Lot," en in 2009, liet VF onze jaarlijkse Hollywood Issue cover varen voor president-elect Barack Obama.

Deze keer, om Trump 2.0 te documenteren, werd ik vergezeld door fotograaf Christopher Anderson, adjunct-hoofdredacteur Claire Howorth, wereldwijde creatief directeur Jennifer Pastore, twee assistenten, Benjamin Coppola en Trip Peters, en Chris Whipple, die gedurende een jaar Witte Huis-stafchef Susie Wiles 11 keer interviewde voor het tweedelige verhaal dat we vandaag publiceerden. Het is een dagboek van chaos dat het verhaal vertelt van het eerste jaar van deze regering.

Vicepresident JD Vance was ons eerste onderwerp van de dag. "Ik geef je $100 voor elke persoon die er echt belabberd uitziet vergeleken met mij", zei hij toen Ben het licht mat. "En $1.000 als het Marco is." Toen Christopher zei dat hij een conflictfotograaf was en met het eerste bataljon Bagdad binnenkwam, antwoordde Vance: "Oh ja, we werden als bevrijders begroet. Voor twee verdomde dagen." Christopher legde uit dat hij film en digitaal fotografeerde, omdat de belichting fysiek groter is en dus meer informatie, meer kleur vastlegt. "Het heeft ziel," zei Jennifer. "Dat is goed," antwoordde de vicepresident, "omdat ik geloof dat ik in Vanity Fair heb gelezen dat ik geen ziel heb."

Plaatsvervangend stafchef James Blair, een vechtlustige man van 1,75 meter, was vervolgens aan de beurt. Zijn kantoor had exemplaren van The Economist, The New Yorker en New York magazine. Het enige tijdschrift dat er gelezen uitzag, was iets genaamd Cabinet VIP Experiences, dat "Basketbal bij de FBI" en een reis naar de top van het Washington Monument aanbood. Ik merkte een muizenval op in de hoek van Blair's kantoor en werd eraan herinnerd dat de knaagdieren de enige werkelijk permanente bewoners van het Witte Huis zijn.

Toen was Karoline Leavitt klaar voor ons. Leavitt heeft revolutie gebracht naar de perskamer van het Witte Huis, prevaricerend over alles, van tarieven en sojabonenverkoop tot condoomcontracten en Tylenol. Haar kantoor heeft een werkende open haard, en een uniforme bewaker om het aan te steken. Het decor - een Amerikaanse vlag plaid deken, seizoensgebonden pompoenkussens - riep een zekere "Leef, Lach, Lie" huiselijkheid op. Op haar bureau stonden een Stanley Cup en een bloemenkoffiemok naast een roze kalender met spreuken om te lezen. Onder ingelijste foto's van de president met Leavitt en haar familie stonden een witte orchidee, een roze globe en een Bijbel geopend op Spreuken 4: "Verkrijg wijsheid tegen elke prijs."

Karoline Leavitt's kantoor heeft een werkende open haard en een uniforme bewaker om het aan te steken. Het decor - een Amerikaanse vlag plaid deken, seizoensgebonden pompoenkussens - riep een zekere "Leef, Lach, Lie" huiselijkheid op.

Stephen Miller's blik is als een laserstraal, en zijn berekenende manier van spreken deed me denken aan HAL uit 2001: A Space Odyssey. We fotografeerden hem voor een schilderij van Native Americans: Crossing the River Platte, door Worthington Whittredge.

Toen het tijd was voor de groepsportretten, bracht de last-minute toevoeging van Dan Scavino het team - geselecteerd voor de foto's door Wiles zelf - op zeven in totaal. Minister van Buitenlandse Zaken Marco Rubio probeerde voor wat charme: "Dubbelbreasted, peak lapel," inspecteerde hij mijn pak. "Ik heb zoiets hier nog niet gezien." De anderen kwamen binnen, een beetje zoals zenuwachtige schoolkinderen. Miller protesteerde tegen het idee om aan het einde van de tafel te zitten - "niet natuurlijk," verklaarde hij. Er werd gegniffeld. Er werd een "Blue Steel" grapje gemaakt. "We worden hier allemaal ontslagen voor," zei iemand. "Behalve ik," zei de vicepresident. "Ik heb 100 procent baanzekerheid." Deze mensen die het land besturen - die samen iets zijn als de prefrontale cortex van Trump - zijn uiteindelijk ook gewoon kantoorgenoten.

Christopher begon te schieten. "Is dit het deel waar je zegt dat we allemaal slecht zijn?" vroeg de vicepresident.

Uiteindelijk informeerde de uitvoerend assistent van Wiles ons dat we niet waren toegestaan om foto's te maken van zowel de "Presidentiële Walk of Fame" als de Rose Garden, zoals we hadden gevraagd. "Die zijn heel speciaal voor de president," zei ze. "Het zijn zijn ruimtes." Eigenlijk wilde ik haar eraan herinneren, dat zijn ze niet.

Klik hier om Deel 1 te lezen en hier voor Deel 2 uit de portefeuille van Trump's inner circle van Vanity Fair.

Exclusief: Susie Wiles, JD Vance en de "Junkyard Dogs": De stafchef van het Witte Huis over Trump's tweede termijn (Deel 1 van 2)

Exclusief: Susie Wiles bespreekt Epstein Files, Pete Hegseth's oorlogstactieken, vergelding en meer (Deel 2 van 2)

De Kinderen van MAGA Vertellen Hun Mening

Hollywood Brengt Homage aan Hun "Dierbare Vrienden" Rob en Michele Reiner

Intiem worden met de verhitte rivaliteit tussen Connor Storrie en Hudson Williams

Maak kennis met de 11 Beste Films van 2025

De 13 Grootste Verrassingen en Ontbrekingen van de Golden Globes Nominaties 2026

Zelfs Christenen Hebben Genoeg van Ballerina Farm

De 19 Beste TV-series van 2025

Uit het Archief: Achter de Geheimen van de Schandaal van Capote's Zwanen