Zaterdag Citaten: Burgerwetenschappers observeren snel ding; het controleren van rattenpopulaties; het verwijderen van nanoplastics uit water

17 augustus 2024 verslag

Dit artikel is beoordeeld volgens het redactieproces en de beleidslijnen van Science X. Redacteuren hebben de volgende kenmerken benadrukt terwijl ze de geloofwaardigheid van de inhoud waarborgden:

• gefactcheckt
• betrouwbare bron
• nagelezen

door Chris Packham, Phys.org

Goedemorgen! Hier zijn een paar van de meest interessante wetenschapsverhalen van deze week om te lezen terwijl je op de bank zit met je kopje General Foods International French Vanilla Cafe.

In het burgerwetenschapsproject Backyard Worlds: Planet 9 zoeken vrijwilligers naar patronen in de enorme hoeveelheid gegevens die is verzameld gedurende de 14 jaar van de Wide-field Infrared Survey Explorer missie van NASA. Ze markeren bewegende objecten in de databestanden en wanneer veel vrijwilligers hetzelfde object markeren, onderzoeken astronomen de vinding.

In ieder geval heeft deze groep vrijwilligers onlangs een zwakke rode ster gemarkeerd die door de Melkweg raast met ongeveer 1,3 miljoen mijl per uur, of 600 kilometer per seconde, wat de ontdekking vertegenwoordigt van de eerste lage massa, hypersnelle ster en het dichtstbijzijnde hypersnelle object bij de zon.

Dit roept de voor de hand liggende vraag op: Waarom is dit ding zo snel? De onderzoekers speculeren dat het object, genaamd CWISE J124909+362116.0, een subdwerg van een witte dwerg binair systeem kan zijn geweest dat in zijn huidige baan werd geblazen toen de witte dwerg explodeerde tot een supernova. Er is ook een cooler theorie die een sterk gebonden paar zwarte gaten omvat dat J1249+36 uit een bolvormige sterrenhoop slingert.

Met een snelheid van 0,1% van de snelheid van het licht, beweegt J1249+36 snel genoeg dat het waarschijnlijk uiteindelijk de Melkweg zal ontvluchten.

New York City is beroemd om zijn felle lichten, hoge danslijnen en kauwachtige pizzakorst. Waar anders ter wereld kun je falafel op straat eten terwijl een accordeonspeler verkleed als Boba Fett langslopende junk bond makelaars serenadeert? Hey, I'm walkin' here! New York is ook beroemd om zijn ratten, een onderscheiding die het zeker heeft verdiend en draagt als een badge van niet zozeer eer als van depressieve berusting.

Al tientallen jaren heeft de stad de rattenpopulatie onder controle gehouden met vergiftigde aasprogramma's, wat een grote impact heeft op andere stedelijke dieren, waaronder de arme Flaco de uil, een ontsnapper uit de Central Park Zoo die New Yorkers een tijdje vermaakte voordat hij fataal tegen een gebouw botste; een daaropvolgende necropsie onthulde hoge niveaus van rattengif in zijn systeem. Het kantoor van de burgemeester kondigde dit jaar aan dat de stad een proef zal uitvoeren met een voorbehoedsmiddelenlokprogramma om de effectiviteit ervan te beoordelen ten opzichte van gifcampagnes.

Echter, onderzoekers zeggen dat geboortebeperkingsprogramma's mogelijk niet een efficiënte manier zijn om rattenpopulaties te controleren. Ze noemen verschillende redenen, waaronder de waarschijnlijkheid dat veel ratten het aas niet zullen eten en nakomelingen zullen krijgen die het ook vermijden. Ze suggereren echter dat voorbehoedsmiddelenlokken kan bijdragen aan een constellatie van benaderingen om het probleem onder controle te houden.

Er is een zo groot als Rhode Island formaat schaal van Jon Snow Funko Pops die zich sinds seizoen drie van 'Game of Thrones' met de getijden rond de Sargassozee verplaatst. Kijk, dat heb ik verzonnen, maar er is een waargebeurd verhaal over 30.000 plastic eenden die begonnen aan te spoelen aan de kust van Alaska in 1992. En de oceaan is echt verzadigd met plastic afval en nanoplastics, net als zoetwaterwegen, ecosystemen en de lichamen van organismen, inclusief mensen.

Als het lijkt alsof nanoplastics een nieuw, exploderend probleem zijn dat veel andere problemen verergert, waaronder klimaatverandering, dan heb je gelijk - bedenk dat grootschalige productie van plastic pas begon in 1950 en de helft van al het plastic ooit geproduceerd is gemaakt sinds 2000. Nanoplastische besmetting is werkelijk een nieuw, raar probleem, en naarmate het een bedreiging wordt voor de menselijke gezondheid, zoeken onderzoekers manieren om nanoplastics uit water te verwijderen.

Wetenschappers van de Universiteit van Missouri melden nu een methode die een kleine hoeveelheid waterafstotend oplosmiddel gebruikt om 98% van nanoplastics uit grote hoeveelheden water te verwijderen. Het oplosmiddel, gemaakt van natuurproducten, wordt geïntroduceerd op het oppervlak van het water, zwevend als olie. Wanneer het water wordt gemengd, scheidt het oplosmiddel en drijft het dan terug naar het oppervlak met nanoplastics in zijn moleculaire structuur.

In het laboratorium verwijderden de wetenschappers het plastic van het wateroppervlak met behulp van een pipet, maar in toekomstige experimenten zijn ze van plan het proces op te schalen met het oog op het verwijderen van nanoplastics uit grote waterlichamen.

© 2024 Science X Network