'Ik dacht dat mijn E-cup borsten ondraaglijke rugpijn veroorzaakten - toen ontdekte ik dat het veel sinisterder was' - OK! Magazine

Een haarextensietechnicus die twee jaar lang leed aan ernstige rugpijn, die zij toeschreef aan haar E-cup borstomvang en de eisen van het moederschap, was verbluft om te ontdekken dat het eigenlijk kanker was. Rebecca Dorman negeerde aanvankelijk haar ondraaglijke rugpijn als gevolg van haar grote boezem en de fysieke belasting van haar werk, waarbij ze zichzelf behandelde met vrij verkrijgbare pijnstillers.

Echter, nadat ze 'onverdraaglijke' jeuk had doorstaan en opgezwollen lymfeklieren ontdekte, zocht ze medisch advies in juli 2024, maar kreeg aanvankelijk te horen dat ze zich geen zorgen hoefde te maken. Pas toen aanhoudende symptomen leidden tot verder onderzoek, werd de 33-jarige moeder uit Raunds, Northamptonshire, in oktober gediagnosticeerd met stadium vier klassiek Hodgkin-lymfoom. Ze begon onmiddellijk met chemotherapie en zal doorgaan met de behandeling tot maart. Nu gebruikt Rebecca TikTok om anderen aan te moedigen zich te laten controleren als ze vergelijkbare problemen ervaren, door haar eigen beangstigende ervaring te delen.

Zij herinnert zich: 'In het begin hield de rugpijn me 's nachts wakker. Ik had er ook koude rillingen bij, maar ik dacht dat mijn rug in kramp lag. Het is eigenlijk een heel ander symptoom.'

Terugkijkend op een vakantie in april 2023, zei ze: 'Ik kan me herinneren dat ik in april 2023 naar Tenerife ging en elke nacht wakker was van rugpijn, maar overdag was ik prima. Ik dacht dat mijn grote boezem er iets mee te maken kon hebben. Ik had sportmassages, therapeutische massages, was bij een osteopaat geweest en zij schreven het toe aan strakke spieren.', meldt de Mirror.

Rebecca, een drukke moeder en haarextensiespecialist, heeft openhartig gesproken over de gezondheidsproblemen die ze heeft gehad vóór haar kankerdiagnose. Ze legde uit: 'Ik voelde me erg ziek, maar probeerde het altijd te rechtvaardigen omdat ik een drukke moeder was. Toen mijn rugpijn voor het eerst begon in november 2022, werkte ik op een manege dus moest ik nogal wat paarden uitmesten.'

Zij vervolgde: 'Ik zet haarextensies voor de kost dus ik stond elke werkdag op mijn voeten en dan ben ik nogal een actief persoon dus ik wandelde met de hond, was bij de paarden, altijd onderweg dus rechtvaardigde ik het als andere dingen. Je denkt nooit dat het kanker zal zijn.'

Ondanks de eerste geruststellingen van haar huisarts in juli, verslechterde de toestand van Rebecca, resulterend in meerdere ziekenhuisbezoeken en tests die uiteindelijk haar kankerdiagnose bevestigden.

Terugblikkend op de reis zei ze: 'Voor mijn resultaten van de bloedtest uit de Eerste Hulp allemaal in orde terug te krijgen terwijl ik eigenlijk een bloedkanker had. Het is zo vreemd.'

Zij benadrukte ook de uitdagingen om rugpijn serieus genomen te krijgen door huisartsen.

'Ik was onder de douche mezelf aan het wassen en toen ontdekte ik een gezwollen plek in mijn lies waar ik ook veel pijn had. Daarvoor had ik alleen jeuk, rugpijn en koorts maar het hebben van de opgezwollen lymfeklier was wat me uiteindelijk naar de huisarts deed gaan.'

'Ik huilde van opluchting toen de verpleegster zei dat al mijn lymfeklieren gezwollen waren. Het deed me weten dat het niet mijn gezondheidsangst was, er was eigenlijk iets mis met me. Toen ik de diagnose kreeg in oktober, omdat dit zo lang had geduurd, was het geen schok.'

'Ik was gewoon dankbaar om in het ziekenhuis te zijn en de behandeling en zorg te krijgen.'

Rebecca's pijn werd zo ondraaglijk dat ze op 15 juli 2024 stopte met werken maar ze hoopt na haar behandeling weer aan de slag te kunnen.

Naast het plaatsen van haarextensies, maakt ze ook pruiken maar kon ze geen eigen pruik maken nadat de chemotherapie ervoor zorgde dat ze het gevoel in haar vingers verloor. Rebecca zei: 'De kanker was uitgezaaid naar mijn beenmerg dus de pijn was ondraaglijk. De koude rillingen, de koorts, al de andere symptomen waren zo erg geworden dat ik midden oktober in het ziekenhuis werd opgenomen en ik eigenlijk in totaal 26 nachten in het ziekenhuis doorbracht.'

'Het ging van een beetje jeuk tot ondraaglijke jeuk waarbij ik sneden en littekens en blauwe plekken overal op mijn benen en armen had, zelfs mijn gezicht jeukte, mijn handen jeukten. Mijn hele lichaam jeukte voortdurend.'

Rebecca opende moedig over haar gezondheidsprobleem, zeggend: 'Ik had mijn eigen bedrijf, ik had eigenlijk geen tijd om ziek te zijn. Ik ging gewoon door en ik nam zelfmedicatie met paracetamol en ibuprofen om de symptomen onder controle te houden en de pijn te verlichten.'

Zij benadrukte ook het belang van medische hulp zoeken: 'Ik was zo ziek en ik wenste dat ik er eerder iets aan had gedaan, daarom ben ik begonnen met TikTok en heb ik erover gesproken, want er zouden vrouwen of zelfs mannen kunnen zijn die hun rugpijn rechtvaardigen.'

Rebecca benadrukte: 'Maar zij zouden ernaar moeten laten kijken en hun gezondheid is net zo belangrijk als die van anderen.'

Gelukkig begint ze licht te zien aan het einde van de tunnel: 'Ik ben echt dankbaar dat ik de chemotherapie krijg en hopelijk op weg ben naar remissie. Ik kon eigenlijk geen pruik maken vanwege een symptoom van de chemotherapie, namelijk het verlies van gevoel in je vingers. Gelukkig sprongen mijn vrienden in en maakten het voor mij.'

Vanwege de bijwerkingen van de chemotherapie deelde Rebecca: 'Ik ben echt dankbaar dat ik de chemotherapie krijg en hopelijk op weg ben naar remissie. Ik kon eigenlijk geen pruik maken vanwege een symptoom van de chemotherapie, namelijk het verlies van gevoel in je vingers. Gelukkig sprongen mijn vrienden in en maakten het voor mij.'

Tijdens het bespreken van haar angsten over de behandeling, zei ze: 'Ik was zo bang en bezorgd over de chemotherapie en het brengt inderdaad risico's met zich mee omdat je een risico op infectie loopt. Je immuunsysteem is zo laag, maar eigenlijk voel ik me niet zo slecht als ik dacht dat ik me zou voelen.'

Haar behandelingsreis is gemarkeerd met hoop, aangezien een tussentijdse PET-scan na haar eerste twee cycli van chemotherapie liet zien dat haar kanker volledig was verdwenen uit haar beenmerg, maag en borst. Hoewel er nog wat kanker in haar liesstreek zit, zet Rebecca haar behandeling voort en is hoopvol om meer te weten te komen over haar voortgang tegen april of mei.