Dentysta może rozwiązał 500-letnią zagadkę w ikonicznym Vitruvian Man da Vinci'ego

2 lipca 2025 raport

przez Paula Arnolda, Phys.org

współpracownik

redagowany przez Gaby Clark, recenzowany przez Roberta Egana

redaktor naukowy

redaktor współpracujący

Ten artykuł został zrecenzowany zgodnie z procesem redakcyjnym i politykami Science X. Redaktorzy wyróżnili następujące cechy, zapewniając wiarygodność treści:

sprawdzonych faktów

zaufane źródło

przeczytany

Londyński dentysta może być o krok od rozwiązania stuletniej zagadki matematycznej ukrytej w jednym z najbardziej znanych rycin anatomicznych na świecie - Człowieku Witruwiańskim Leonarda da Vinci. To odkrycie sugeruje, że ikoniczny obraz odzwierciedla ten sam wzorzec projektu, często spotykany w naturze.

Rysunek wykonany piórem i tuszem nagiego męskiego ciała w dwóch nakładających się pozycjach, z ramionami i nogami zamkniętymi w okręgu i kwadracie, został stworzony przez polihistora renesansu około 1490 r. Jest to studium idealnej postaci ludzkiej, częściowo inspirowane pismami rzymskiego architekta Marcusa Vitruviusa Pollio, który wierzył, że ciało ludzkie ma harmonijne proporcje, tak jak dobrze zaprojektowany świątynia.

Zaproponował, że figura ludzka może idealnie pasować wewnątrz koła i kwadratu, ale nie podał matematycznego podłoża dla tej geometrii. Da Vinci rozwiązał to, ale nie wyjaśnił tego w sposób jawny.

Przez ponad 500 lat to, jak osiągnął to idealne dopasowanie w jednym z najbardziej analizowanych rysunków na świecie, pozostaje tajemnicą. Generowało to liczne teorie i pomysły, takie jak Złoty podział (1,618...). Ale żaden nie pasował do rzeczywistych pomiarów.

Jednak nowe badanie przeprowadzone przez londyńskiego dentystę Rory Mac Sweeneya, opublikowane w Journal of Mathematics and the Arts, w końcu dostarcza pewnych odpowiedzi na metodykę geometryczną da Vinci'ego.

W artykule opisano ukryty detal w Człowieku Witruwiańskim, mianowicie trójkąt równoboczny między nogami mężczyzny, do którego odniesiono się w notatkach da Vinci'ego do rysunku. Analiza wykazała, że ten kształt odpowiada trójkątowi Bonwilla, wyimaginowanemu trójkątowi równobocznemu w anatomii dentystycznej, który reguluje optymalne funkcjonowanie szczęki ludzkiej.

Wykorzystanie trójkąta w dziele sztuki pomogło uzyskać stosunek 1,64 do 1,65 między bokiem kwadratu a promieniem koła. Jest to bardzo bliskie specjalnej liczbie wzorca 1,633, którą można znaleźć w przyrodzie budując najbardziej efektywne struktury.

Mac Sweeney uważa, że to nie jest przypadek i sugeruje, że da Vinci doskonale rozumiał idealny projekt ciała ludzkiego, dużo wcześniej niż współczesna nauka.

'Geometryczna konstrukcja Leonarda z powodzeniem zakodowała fundamentalne relacje przestrzenne w formie ludzkiej, wykazując niezwykłą precyzję jego renesansowej wizji jedności matematycznej między postacią ludzką a naturalnym porządkiem.'

Artykuł Mac Sweeneya robi dużo więcej niż zaspokaja 500-letnią naukową ciekawość. Znaleziska te mogą zainspirować nowe podejścia w anatomii dentystycznej, projektowaniu protez i chirurgii twarzowo-czaszkowej. Mogą również skłonić do dalszych badań nad sztuką renesansu w celu uzyskania ukrytych od wieków naukowych wglądów.

Napisane dla Ciebie przez naszego autora Paula Arnolda, zredagowane przez Gabby Clark oraz sprawdzone i recenzowane przez Roberta Egana —ten artykuł jest wynikiem starannej ludzkiej pracy. Polegamy na czytelnikach takich jak Ty, aby utrzymać niezależną publicystykę naukową przy życiu. Jeśli ta relacja jest dla Ciebie ważna, rozważ wsparcie finansowe (szczególnie miesięczne). Dostaniesz bezreklamowe konto jako podziękowanie.

Więcej informacji: Rory Mac Sweeney, Człowiek Witruwiański Leonarda: nowoczesna analiza anatomiczna czaszkowo-twarzowa ujawnia możliwe rozwiązanie 500-letniej tajemnicy, Journal of Mathematics and the Arts (2025). DOI: 10.1080/17513472.2025.2507568

© 2025 Sieć Science X