De Democraten zitten in de lift, maar Kamala Harris staat voor nieuwe uitdagingen | Vanity Fair

De partij van de Democraten is voorbij. Na een historisch vierdaags spektakel dat de volgende generatie politieke sterren in de schijnwerpers zette, terwijl het ook de beperkingen van de partij liet zien, aanvaardde vicepresident Kamala Harris de Democratische nominatie voor president en hield een inspirerende aanvaardingsspeech. Maar wat zullen we ons exact herinneren van de Democratische Nationale Conventie van 2024?

Volgens Radhika Jones, hoofdredacteur van Vanity Fair, zijn de Democraten geëvolueerd van een politieke partij onder leiding van Joe Biden, een man met tientallen jaren dienst die aan het einde van zijn carrière komt, naar een partij die jonge, levendige opkomende sterren op het podium zet. "Je ziet het in de mode; je hoort het in de stemmen; je hoort het in de verscheidenheid van achtergronden." De boodschap is duidelijk, zegt ze: "Dit is een partij die een toekomst heeft. En ik denk dat dat niet per se iets is wat je als vanzelfsprekend kunt beschouwen in een politieke partij. Ik denk niet dat de Republikeinse Partij dat als vanzelfsprekend kan beschouwen."

Jones en VF bijdragende redacteur Ta-Nehisi Coates, die deze week in Chicago was, waren te gast in de laatste aflevering van Inside the Hive en bespraken de choreografie van de Democraten tijdens de conventie en de grenzen van het grote tent die de partij heeft geprojecteerd als een pro-democratische coalitie. Coates rapporteerde over het conflict in het middelpunt van de DNC deze week, met geen enkele Palestijns-Amerikaan die een plek kreeg op het podium en ongebonden afgevaardigden die protesteerden rond het United Center, krachtig oproepend tot een staakt-het-vuren, een einde aan de oorlog in Gaza en een wapenembargo tegen Israël. "Er is een tegenstelling in het hart van deze conventie op dit moment, en eenvoudig gezegd is de tegenstelling: Je hebt een kandidaat aan het hoofd van de lijst die alleen mogelijk werd gemaakt door de nederlaag van het Amerikaanse apartheidssysteem," zegt Coates. "Tegelijkertijd maakt hij deel uit van een regering die achter wat ik denk—en nogmaals, ik zal mijn zeepkist betreden—eerlijk gezegd een apartheidsregime genoemd kan worden."

De twee bespraken ook de omvang van het feit dat Harris een belangrijk partijticket leidt en wat dat betekent voor de toekomst. Coates zegt dat hij zich geen andere presidentiële cyclus kan voorstellen zonder een zeer serieuze mededinger die niet wit is en waarschijnlijk ook niet mannelijk. "De consequenties van een verlies voor het land zijn ook potentieel diep historisch," zegt Jones. "En dus is de druk op haar ongelofelijk, denk ik. En het is moeilijk om een eerste te zijn, en dat is wat zij is. En dat is wat zij zou zijn."