Zes verborgen juweeltjes uit de line-ups van het herfstfestival van 2024 | Vanity Fair

De eerste dag van het 2024 Venice Film Festival markeert het begin van een drie weken durende marathon, waarin langverwachte films debuteren in Venetië, Telluride en Toronto. We zijn ons zeer bewust van de grote titels die waarschijnlijk indruk zullen maken bij elk van hen, variërend van Joker: Folie à Deux tot The Piano Lesson en We Live in Time, maar een van de beste onderdelen van elk filmfestival zijn de onverwachte ontdekkingen.

Dus voorafgaand aan de festivals heeft het Awards Insider-team zes films gekozen die we voorspellen verborgen juweeltjes zouden kunnen zijn. Ze hebben misschien geen oorverdovend buzz vóór de festivals, maar met hun getalenteerde filmmakers, interessante cast en sterke verhaallijnen kan een van deze films doorbreken en het gesprek van de stad worden.

De artistiek directeur van het Venice Film Festival, Alberto Barbera, heeft onlangs in een interview met Vanity Fair Brady Corbet’s The Brutalist sterk aanbevolen en noemde het “zeer dapper, zeer ambitieus, zeer persoonlijk.” Met een speelduur van drieënhalf uur is het ook niet voor bangeriken of mensen met een kort aandachtsspanne. Maar degenen die zich eraan wagen, worden beloond met een boeiende prestatie van Adrien Brody, die een Joodse architect speelt die de Holocaust heeft overleefd. Deze epische film volgt hem gedurende 30 jaar van zijn leven, terwijl hij naar de VS emigreert in de hoop op een beter leven en heeft bijrollen van Felicity Jones, Guy Pearce en Joe Alwyn. —Rebecca Ford

Sigrid Nunez is niet per se een onverfilmbare romanschrijver, maar haar met de National Book Award bekroonde triomf The Friend is geschreven in het soort stream-of-consciousness, diep innerlijke stijl dat voor de meeste filmmakers intimiderend kan zijn. In hun bewerking die naar Toronto, New York en schijnbaar Telluride gaat, hebben de regisseurs Scott McGehee en David Siegel het verhaal van een auteur die rouwt om de plotselinge dood van haar mentor—en vervolgens zijn Deense dog opvangt, die al snel haar belangrijkste metgezel wordt—ingeperkt tot een intiem verhaal van verdriet, eenzaamheid en herinnering. Het helpt ook dat de film Naomi Watts heeft die een van haar beste filmoptredens in lange tijd neerzet. “Ik hou van dieren en was dus niet bang om onder het kwijl te zitten, de vacht,” vertelde ze me onlangs. “Ik ben zeker geïnteresseerd in vrouwen op dit punt in hun leven en hoeveel we het idee verwerpen dat we onzichtbaar moeten worden of aan de zijlijn moeten zitten. Nee, dat ben ik niet.” —David Canfield

Een van de meest opwindende titels die dit najaar de rondes maken als stille verwerving, werkt het regiedebuut van Embeth Davidtz van Alexandra Fuller's memoires met dezelfde naam voor een zeer specifiek coming-of-age verhaal. De film uit de jaren 80 volgt een achtjarig meisje genaamd Bobo (Lexi Venter), lid van een blanke boerenfamilie in het Afrikaanse land Rhodesië, waar lang smeulende raciale en klassentegenstellingen op het punt staan tot uitbarsting te komen. Terwijl niet elke acteur de verschuiving achter de camera vooral naadloos kan laten lijken, is het vroege woord dat Schindler’s List en Matilda alum Davidtz—die grotendeels opgroeide in Zuid-Afrika—naar voren komt als een kracht waarmee rekening moet worden gehouden, bereid om grote risico's te nemen. De film zal zijn “Canadese première” beleven op het Toronto International Film Festival—en op basis van die taal wordt verwacht dat hij komend weekend zijn wereldpremière zal beleven op het selectievere Telluride. —DC

Don’t Let’s Go to the Dogs Tonight

Regisseur Walter Salles heeft sinds 2012’s On the Road geen verhalende film meer gemaakt, maar keert eindelijk terug met I’m Still Here, een ontroerend drama dat zich afspeelt in de jaren ’70 in Brazilië. Het volgt Eunice Paiva, een moeder van vijf van wie haar man, voormalig Braziliaans congreslid Rubens Paiva, vermist raakt. Gebaseerd op een boek uit 2015 geschreven door Paiva’s zoon, Marcelo Rubens Paiva, speelt de film twee actrices die Eunice spelen: Fernanda Montenegro (een acteerpictogram in Brazilië, en de enige Braziliaanse actrice ooit genomineerd voor een Oscar) en haar echte dochter Fernanda Torres. We horen dat het een zeer persoonlijk verhaal is voor Salles—die in zijn moedertaal Portugees mag regisseren—en een verrassende ontdekking zou moeten zijn wanneer het in Venetië in première gaat voordat het naar TIFF gaat. —RF

I’m Still Here

Als je de zachtere kant van Brett Goldstein wilt zien—het best bekend van zijn rol als de knorrige Roy Kent in Ted Lasso—ga dan naar TIFF om hem te zien in All of You, een romantisch drama waarin hij tegenover Imogen Poots speelt. Het stel speelt al lange tijd bevriende mensen die in de nabije toekomst leven, waar een test de garantie biedt om iedereen te matchen met zijn zielsverwant. De film, waarin Goldstein samen met regisseur William Bridges het script schreef, verkent diepe en tijdloze thema's van onbeantwoorde liefde terwijl het twee memorabele optredens van zijn hoofdacteurs laat zien. —RF

Voordien aangepast in een film met Deborah Kerr in de hoofdrol, biedt de vereerde roman uit 1954 van François Sagan de vluchtplijnen van een zonovergoten Europese vakantie samen met de bittere waarheden van complexe menselijke relaties. Geroemde auteur Durga Chew-Bose had zelfs nog nooit op een set gestaan voordat ze in de regisseursstoel stapte voor haar aanpassing, die het verhaal naar het heden brengt. Toch als haar Tribute Award, die zal worden toegekend door het Toronto International Film Festival (waar de film zijn wereldpremière beleeft), het nog niet duidelijk genoeg maakte, dan duidt haar nauwgezette visie - balancerend tussen schitterende visuals en een intrigerend begrip van menselijk gedrag, en verankerd door een betoverende Chloë Sevigny - zeker aan dat ze een geheel nieuwe carrière voor zich heeft. —DC