Nieuwe fossiele dolfijn geïdentificeerd

4 april 2024

Dit artikel is beoordeeld volgens het redactionele proces en beleid van Science X. Redacteuren hebben de volgende aspecten benadrukt terwijl ze de geloofwaardigheid van de inhoud waarborgden:

• gecontroleerde feiten
• betrouwbare bron
• gecorrigeerd

door de Universiteit van Otago

Onderzoekers van de Universiteit van Otago hebben een fossiele dolfijn officieel geïdentificeerd en genoemd die, naar ontdekt werd, een unieke voedingsmethode heeft.

Een artikel gepubliceerd in het Journal of the Royal Society of New Zealand noemt de fossiel Aureia rerehua.

Hoofdonderzoeker Shane Meekin, die een Master of Science in de Geologie behaalde, zegt dat het fossiel vele jaren geleden werd gevonden, maar pas onlangs werd geïdentificeerd en genoemd nadat het door onderzoekers was bestudeerd.

Aureia werd gevonden in een groeve in de Hakataramea-vallei en is ondergebracht in het Geologisch Museum van Otago, samen met andere prehistorische schatten dankzij het werk van de overleden emeritus professor R. Ewan Fordyce, collega's en alumni.

Het had wijd uitgespreide tanden die vermoedelijk rond vissen hebben gegrepen, zoals een brede mand, wat ongebruikelijk is omdat andere oude dolfijnen in het gebied meestal hun tanden gebruikten om prooien te slaan, zegt Meekin.

'Bij het kijken naar de tanden van dolfijnen, is het vanzelfsprekend om te denken dat de grote tanden aan de voorkant en in het midden van de mond de belangrijkste hulpmiddelen zouden zijn om prooien te vangen, om ongelukkige vissen te steken of te verscheuren. Dit is hoe gerelateerde dolfijnen lijken te hebben gejaagd, maar Aureia lijkt een heel andere benadering te hebben genomen, door deze tanden op een meer delicate manier te gebruiken,' merkt hij op.

Aureia was klein van formaat met een zwakke schedel en een flexibele nek, waardoor het in staat was om in ondiep water te jagen.

De naam komt van het Maori woord aurei, wat mantelpinnen betekent die op zijn tanden lijken; en rerehua, wat mooi betekent, 'omdat het een uitstekend bewaard gebleven exemplaar is.'

Meekin zegt dat de ontdekking laat zien dat er veel fossiele dolfijnen waren in een klein gebied, die aanzienlijk verschilden in vorm.

'Dit toont aan dat ogenschijnlijk vergelijkbare dieren naast elkaar kunnen bestaan als ze verschillende ecologische niches ontginnen,' zegt hij. 'Het toont ook verder aan dat vroege prehistorische dolfijnen veel verschillende voedingsstrategieën gebruikten om verschillende niche te onderzoeken, wat de reden is waarom zoveel verschillende soorten uitgestorven dolfijnen zijn teruggevonden op fossiele locaties zoals de Hakataramea-vallei.'

Hakataramea maakt deel uit van het Waitaki Whitestone geopark, het eerste UNESCO geopark van Nieuw-Zeeland, dat is gecreëerd vanwege de overvloed aan fossielen in het gebied.

Verschaft door de Universiteit van Otago