Hoe Timothée Chalamets Bob Dylan-biopic dit jaar de Oscar-race kan beïnvloeden | Vanity Fair

Vorige week lanceerde Searchlight Pictures een aardbeving die Hollywood op zijn kop zette met de plotselinge aankondiging van A Complete Unknown, zijn buzzende Bob Dylan-biopic geregisseerd door Oscar-genomineerde James Mangold. De film wordt uitgebracht in december, wat wil zeggen, dit prijzenseizoen. Het is pas onlangs afgerond, na vertragingen veroorzaakt door stakingen in de industrie vorig jaar, en de veronderstelde benadering was dat het deze cyclus zou overslaan. Maar zoals besproken in Little Gold Men van deze week (luister hieronder), is Mangold een professional die efficiënt weet te werken - en de studio moet genoeg zien om snel een campagne te starten.

In de film wordt Dylan gespeeld door Timothée Chalamet, wat wel eens de eerste Oscar-genomineerde rol van de acteur zou kunnen zijn sinds zijn doorbraak in 2017 met Call Me by Your Name. In de zeven jaar tussen die indiefilm en A Complete Unknown is Chalamet uitgegroeid tot een van de meest gevestigde filmsterren van zijn generatie, met kaskrakers als Dune en Wonka. Searchlight bracht een verrassend uitgebreide teaser uit voor de film naast de aankondiging van de releasedatum die Chalamet laat zien terwijl hij als Dylan zingt in de kenmerkende, polariserende toon van de muzikant. Er ontstond onvermijdelijk wat debat over hoe dichtbij Chalamet - die zich jarenlang heeft voorbereid - bij de echte stem kwam, maar Searchlight had gelijk om wat vertrouwen te tonen dat Chalamet aan de verwachtingen heeft voldaan.

De 28-jarige ster komt in een nogal ongevormd veld van beste acteur. Vorig jaar had Cillian Murphy's Oscarwinnende Oppenheimer-performance op dit punt al door miljoenen mensen gezien, en de verwachtingen waren hoog gespannen voor namen als Bradley Cooper, Paul Giamatti en Colman Domingo (wat uiteindelijk ook gebeurde). Dit jaar tot nu toe werd het veld gedomineerd door kleinere festivalontdekkingen zoals Sing Sing (waarvan verwacht wordt dat het Domingo een tweede opeenvolgende nominatie oplevert) en A Different Man (met Sebastian Stan); de grote herfstfestivals zullen ongetwijfeld dat beeld compliceren, van de film Conclaaf met Ralph Fiennes tot Joaquin Phoenix's Joker vervolg. Maar de zaken voelen lang niet zo topzwaar als in de zomer van 2023. Alleen al de aankondiging van A Complete Unknown als release voegt een schijnbaar nieuwe zwaargewicht toe aan een mix die er echt een kan gebruiken.

We hebben sinds COVID niet veel snel gemaakte, last-minute prijsfavorieten gezien. Films als West Side Story en Nightmare Alley scoorden een nominatie voor beste film na een last-minute release aan het einde van het jaar - maar pas na een jaar te zijn vastgehouden vanwege de impact van de pandemie op productie en bioscoopbezoek. De laatste paar winnaars voor beste film gingen ruim voor de herfst in première in hun respectievelijke jaren, van CODA (Sundance, in januari) tot Everything Everywhere All at Once (South by Southwest, in maart) tot Oppenheimer (theatraal, in juli). Maar er is ook precedent voor underdogs die op het laatste moment binnenkomen en toch domineren.

Terug in 2009 begon The Blind Side in het vroege voorjaar met filmen. In die tijd werd verwacht dat de race voor beste actrice zou worden geleid door de ontdekkingen van Sundance Carey Mulligan (An Education) en Gabourey Sidibe (Precious). Net als A Complete Unknown was dit een mid-budget studio-verfilming van een waargebeurd verhaal geregisseerd door een filmmaker (John Lee Hancock) bekend om solide, mainstream filmmaken. De film ging tegen het einde van het jaar in première, sloeg festivals over omdat deze nog niet klaar was - en ster Sandra Bullock liep prompt weg met de Oscar voor beste actrice, waarmee ze onder andere Mulligan, Sidibe, Meryl Streep (voor Julie & Julia) en Helen Mirren (The Last Station) versloeg.

Of wat te denken van vijf jaar later, toen Still Alice in Toronto in première ging zonder zelfs maar een distributeur, en Julianne Moore's hartverscheurende optreden een last-minute campagne kreeg van het aankopende studie Sony Pictures Classics tot aan de overwinning?

Het is nog te vroeg om te zeggen hoe ver Chalamet kan komen, natuurlijk. Dat geldt ook voor zijn mede-sterren, met name Elle Fanning en Monica Barbaro - die ik hoor stralen als Dylans vriendin Sylvie Russo en als folkicoon Joan Baez, respectievelijk. Voor nu zou ik zeggen dat je ook Mangold in de gaten moet houden. Hij regisseerde Angelina Jolie 25 jaar geleden naar een Oscar voor Girl, Interrupted, en bijna twee decennia geleden, regisseerde hij Walk the Line, een groot awardsucces (waarbij Reese Witherspoon een Oscar won) dat ook een geliefde parodie op de cradle-to-grave muzikale biografie inspireerde (Walk Hard). Maar hij werd pas in 2017 door de Academy erkend voor Logan, zijn grimmige Wolverine-drama dat een nominatie voor het scenario kreeg. Twee jaar later verdiende Mangold zijn eerste nominatie voor beste film voor Ford v. Ferrari.

Met A Complete Unknown brengt Mangold de musical biopicgenre terug. Maar deze film is heel anders dan Walk the Line vanwege zijn smalle, intieme focus, waarin Dylan wordt gevolgd vanaf zijn aankomst in New York in 1961 - toen hij slechts $12 op zak had en geen idee had van wat er zou komen - tot 1965, toen hij op een kruispunt stond vanwege zijn groeiende roem (en een snel veranderend muzikaal landschap). Dit is een filmmaker die al lange tijd op een consistent hoog niveau werkt, met enorm veel industrie goodwill, maar nog steeds op zoek is naar erkenning van de directeuren. Als deze film levert wat Searchlight zeker hoopt dat hij zal leveren, zou hij net zoveel aandacht kunnen krijgen in het awards circuit als zijn superster lead.