Regisseurs Spike Jonze and Halina Reijn Over Het Maken Van Gucci's Film, The Tiger | Vanity Fair

Ter ere van Demna's debuutcollectie voor Gucci heeft het Italiaanse modehuis The Tiger uitgebracht, een korte film geschreven en geregisseerd door Spike Jonze en Halina Reijn, om de personages uit zijn "La Famiglia" collectie tot leven te brengen.

Met in de hoofdrollen Demi Moore, Edward Norton, Ed Harris, Elliot Page, Keke Palmer, Alia Shawkat, Julianne Nicholson, Heather Lawless, Ronny Chieng, Kendall Jenner en Alex Consani, beleefde The Tiger zijn première als een zeer langverwacht evenement op de eerste dag van de Milan Fashion Week, gepresenteerd in het Milanese centrum van het label. De film viert het debuut van Demna's creatieve leiding, "La Famiglia", die verrassend slechts enkele uren eerder via sociale media werd onthuld. Nu komen die archetypische personages die statisch de frames van de lookbook bevolkten, van de Maecenas tot de Snobs, van de Prinses tot de Erfgenaam, tot leven, lichaam en stem in de gespannen korte film.

Edward Norton

In de film speelt Moore de erfgename van het Maison, met de titel van Hoofd Gucci International. Ze is een krachtige maar kwetsbare vrouw die graag haar verjaardag zou willen vieren omringd door haar familie (we zouden familie genegenheid willen zeggen, maar dan zouden we liegen) en een eregast, de gevreesde Vanity Fair redacteur, Harlon Whitman. Maar wat bedoeld was als een belangrijke en vrolijke avond verandert in iets dat zeer veel weg heeft van een nachtmerrie: de oppervlakte van schijnbeelden breekt in duizend stukken en stort neer op haar, en onthult de duistere kant van de werkelijkheid.

Ed Harris

Hieronder een gesprek met Jonze en Reijn over hun samenwerking met Gucci aan de film.

Vanity Fair: Kende je Demna al voordat je aan The Tiger werkte?Spike Jonze: Ik kende hem niet bij naam, maar toen ik naar hem ging zoeken wilde ik alles zien wat hij had gedaan, en ook alles wat anderen van zijn werk hadden geïmiteerd - ik realiseerde me nooit dat al deze dingen van hem kwamen. Ik keek naar enkele geweldige YouTube documentaires over hem, en vervolgens naar zijn mode: herinner je je de Balenciaga Clones collectie? En toen hij de Simpsons kleedde? Fantastisch. Op de een of andere manier liet ik me meeslepen door alles wat hij had gedaan voor deze film.

Halina Reijn: Ik kende hem als iemand die me veel inspireerde, zelfs vanaf een afstand. Ik denk dat hij een echte kunstenaar is, en dat is wat ons zo aantrok aan het idee om met hem samen te werken: hij is een inspirerend persoon, in staat dingen te doen buiten de gebaande paden. Dat deed hij voor Balenciaga, en zal hij zeker ook doen voor Gucci.

Mode en film samenvoegen is niet altijd zo eenvoudig. Wat was het startpunt voor deze film, wat was het initiële verzoek?

SJ: Het startpunt was een oproep van Demna: hij zei dat hij wilde dat de film over een matriarch en haar familie zou gaan. Vervolgens stuurde hij ons alle foto's van het lookbook, al zijn nieuwe kleding gedragen door modellen, met alle namen van de individuele personages - maar misschien zou ik zeggen dat het eerder archetypes zijn - waarbij hij uitlegde wat de Italiaanse namen die hij ze gaf, betekenden, zoals Il Bastardo. Hij was heel precies, maar tegelijkertijd heel open: een benadering die dit werk erg uitdagend maakte.

Was het gemakkelijk om het script te schrijven?HR: Nou, we stonden zeker een beetje onder tijdsdruk, maar die druk maakte het heel leuk. We werkten op een heel andere manier dan normaal - het was uniek hoeveel artistieke vrijheid we allemaal hadden.

Hoe was het om met zijn tweeën een film te regisseren?SJ: Eerst deden we een soort van gedachtensmelting, een soort van zes weken durende meditatie, zo'n 8 uur per dag, om non-verbale communicatie te bevorderen. Ik raad het aan voor elke vorm van samenwerking.

Goed advies. Als je bijvoorbeeld een korte samenvatting van deze film zou schrijven, voor bijvoorbeeld Wikipedia, welke woorden zou je dan gebruiken?SJ: Dat weet ik niet, ik mag geen Wikipedia vermeldingen bewerken.HR: Ik zou gewoon één vraag gebruiken, 'Wat zou je doen als je in een kamer met een tijger was?'

Hier, wat zou je doen in een kamer met een tijger?HR: Daar kan ik geen antwoord op geven, je moet de film zien. Wat zou jij doen?

Ik zou onderhandelen.HR: Maakt zin: Onderhandelen om het te temmen.

De soundtrack is fantastisch. Hoe heb je zo'n verschillende nummers gemixt?SJ: Toen we de film aan het schrijven waren, maakte ik een afspeellijst die ik deelde met Halina en Demna: het prachtige Italiaanse lied, "Guarda che luna," vond hij. Weet je, veel van deze nummers, zoals "Mood Swings" en "Nosebleeds," zijn nummers waar ik geobsedeerd door ben, het zijn nummers van twee artiesten die ik echt leuk vind, Little Simz en Doechii. De afspeellijst, die later aangevuld werd door Cristobal Tapia de Veer, vormde ook een beetje het verhaal. Het hele proces was gek, heel snel, bijna wild: het is een film van 30 minuten, die we in drie weken hebben gemonteerd. Normaal gesproken duurt dat veel langer. Ik kon het bijna een stroom van bewustzijn noemen: het schrijven, het filmen, het monteren... het was een voortdurende beweging, die we vrij lieten stromen, zonder te veel na te denken over iets.

De kostuums zijn natuurlijk een belangrijk onderdeel van de film. Hebben ze de opnames op enige manier beïnvloed?SJ: Vanuit het oogpunt van een acteur denk ik dat de kledingkast het personage op een bepaalde manier kan definiëren. Tijdens het repeteren was een van de mooiste dingen om de outfits in detail en constructie te zien voordat ze zelfs maar werden gedragen: sommige zijn ongelooflijk ingewikkeld, met al die geborduurde kralen... Ik denk dat de kostuums de acteurs meteen en nauwkeurig hebben geholpen om te begrijpen hoe hun personages eruitzagen.

HR: Zo bijvoorbeeld het groene jurkje bedekt met kleine steentjes dat Demi draagt, is erg theatraal, enigszins geïnspireerd door Mary Stuart en Schiller: in deze verwijzingen denk ik, ligt waar onze werelden samenkomen. Kostuums, zoals mode, vertellen verhalen.

Er is een dialoog tussen Demi Moore en Ed Harris. Hij vraagt, 'Waarom mode?' Zij antwoordt, 'Ik weet het niet.' Houd je van mode?SJ: Ja, kun je dat niet zien?

HR: Aan onze blikken? Ik houd van mode. Ik ben opgegroeid in een commune waar het absoluut niet belangrijk was, en nu ben ik er helemaal geobsedeerd door. Aan de andere kant gaat de hele film over proberen perfectie te bereiken ... Maar hoezeer we ook misschien proberen mode te vieren, niemand van ons is helemaal perfect, toch?

SJ: Ik vind het ook leuk, maar ... Het is als sport. Ik kijk niet veel sport, maar als ik zit te kijken naar een basketbalwedstrijd met iemand die er echt veel van weet en me de geschiedenis van de spelers vertelt, hun karakteristieken, dan fascineert het me echt. Zo ook luisteren naar Demna als ze vertelt hoe ze heeft geput uit de geschiedenis van Gucci om deze collectie te creëren - het is heel interessant voor mij om naar haar kleren en haar werk te kijken door de lens van haar verhaal.

Denk jij dat mode de kracht heeft om identiteiten te definiëren en mensen meer vrij te maken?

HR: Natuurlijk, het hangt allemaal af van hoe je het gebruikt en hoe je het toepast op je leven, maar ik denk zeker dat het die kracht kan hebben. En dit aspect van mode fascineert ons als filmmakers ook, de kracht die een kostuum heeft om een personage te definiëren, de gevoelens van een acteur, zijn bewegingen. Kleding kan de waarheid van iemand naar boven halen, maar het kan ook het tegenovergestelde doen, net als met alles. Alles heeft een donkere kant en een lichte kant.

Wat heb je geleerd van deze film?SJ: Ik weet het nog niet. Ik heb misschien wat tijd nodig om erachter te komen.HR: Ik denk dat ik de snelheid begrijp die nodig is om een modeshow te maken. Ik heb respect en bewondering voor de mensen die in dit vakgebied werken.

Mijn laatste vraag gaat over de toekomst van cinema. Hoe denk je dat regisseurs en scenarioschrijvers met AI kunnen, of niet kunnen, samenwerken om een toekomst voor de cinema te verzekeren?HR: Het is een fundamentele vraag, en het gaat niet alleen over cinema – wij zijn niet zo belangrijk. Het gaat over de kern van ons leven. Op een dag denk ik dat AI alles zal overnemen, een andere dag dat binnen 10 jaar niemand nog een baan zal hebben, en nog een andere dat alles zo traag zal zijn... Ik weet het niet, maar zeker zal alles uiteindelijk veranderen. Ik ben niet bang voor wat er kan gebeuren, maar ik ben opgewonden om erachter te komen. En jij, hoe voel je je?

SJ: Ik heb last van jetlag, dus ... Ik denk niet dat mijn hersenen goed genoeg werken om een intelligent antwoord te geven.

Alex Consani

Elliot Page

Alia Shawkat

Kendall Jenner

Keke Palmer

Julianne Nicholson en Heather Lawless

Ronny Chieng

Oorspronkelijk gepubliceerd in Vanity Fair Italia

Het kijken naar de begrafenis van Charlie Kirk

Hoe Erika Kirk aan de macht kwam

Charlie Kirk, gerehabiliteerd door de media

Dakota en Elle Fanning, eindelijk samen

Laat-night TV sterft niet - het wordt gewurgd

De gids van de Floridische gescheiden vrouw voor moord

Het ontcijferen van de berichten van de vermeende moordenaar van Charlie Kirk

Jessica Buttafuoco en de prijs van de beruchtheid

Exclusief: Emma Heming Willis en Bruce Willis thuis

Uit het archief: Het andere deel van het verhaal van Mia Farrow