Alarmerende Studie Onthult Hoe “Eeuwige Chemicaliën” Overgaan Van Moeders Naar Pasgeborenen
Een recente studie naar PFAS-blootstelling bij zuigelingen toont aan dat deze chemicaliën eerder de placenta passeren dan via borstvoeding worden overgedragen, wat wijst op de noodzaak van strengere regelgeving en betere beschermingsmaatregelen voor zuigelingen.
Een recente studie van de Fudan University vond hoge niveaus van PFAS in maternale en infantiele sera en moedermelk, wat wijst op significante placentale overdracht en de noodzaak van stringente regelgeving om zuigelingen te beschermen tegen blootstelling.
Onderzoekers hebben een cruciale wetenschappelijke doorbraak bereikt door de belangrijkste mechanismen en gezondheidseffecten van blootstelling aan polyfluoralkylstoffen (PFAS) bij zuigelingen te onderzoeken, waarbij wordt gekeken hoe deze chemicaliën worden overgedragen via de placenta en moedermelk. Dit onderzoek vertegenwoordigt een belangrijke vooruitgang in ons begrip van milieuverontreinigende stoffen en hun effecten op de meest kwetsbare groepen.
Polyfluoroalkylstoffen (PFAS) zijn een klasse van chemicaliën die veel worden gebruikt in de productie van consumentengoederen vanwege hun hydrofobe en oleofobe eigenschappen en stabiliteit. Hun persistentie in het milieu en bioaccumulatie in levende organismen hebben echter zorgen gewekt over mogelijke gezondheidseffecten. Eerdere studies hebben PFAS-blootstelling in verband gebracht met verschillende nadelige uitkomsten, waaronder ontwikkelingsproblemen bij kinderen.
Box-plots van concentraties van PFAS met > 50% detectie in maternale sera over trimesters (T1-T3), navelstrengsera of moedermelk (ng/mL). De onderste en bovenste randen van de box vertegenwoordigen respectievelijk het eerste en derde kwartiel, terwijl de lijn binnenin de box het mediane niveau aangeeft. De snorharen markeren de 5e en 95e percentielen. Credit: Eco-Environment & Health
Een recente studie, gepubliceerd in Eco-Environment & Health op 8 mei 2024, heeft de niveaus, gezondheidsrisico's en transporteiwitbindende capaciteiten van per- en polyfluoralkylstoffen (PFAS) in het vroege leven benadrukt, gebaseerd op de Shanghai Maternal-Child Pairs Cohort. Gevonden in maternale sera, navelstrengsera en moedermelk, vormen deze synthetische chemicaliën mogelijke gezondheidsrisico's voor zuigelingen. Geleid door een onderzoeksteam van de School of Public Health van de Fudan University analyseerde het onderzoeksteam minutieus de overdrachtsmechanismen en effecten van deze persistente chemicaliën, wat cruciale inzichten opleverde in hun wijdverspreide aanwezigheid van zwangerschap tot lactatie.
Door gebruik te maken van hoge-prestatie vloeistofchromatografie-tandem massaspectrometrie, analyseerde de studie 16 typen PFAS in 1.076 moeder-kind paren. Het onthulde de detectiesnelheden en mediane concentraties van perfluoroctaan sulfonaat (PFOS), perfluoroctaanzuur (PFOA) en 6:2 Cl-PFESA, waarbij PFOS het meest voorkwam in maternale sera. Opvallend was dat de placentale overdrachtsefficiëntie van PFAS hoger was dan de overdracht via borstvoeding, wat suggereert dat deze chemicaliën eerder de placenta passeren en zich ophopen in de foetus. Bovendien maakte het onderzoek gebruik van moleculaire docking om de binding van PFAS aan transporteiwitten te simuleren, wat mogelijk hun distributie en transport binnen het lichaam beïnvloedt. Deze bevindingen onderstrepen de noodzaak van strengere PFAS-regelgeving en verder onderzoek naar hun milieu- en gezondheidseffecten.
Mevrouw Yaqi Xu, hoofdschrijver van de studie, stelt: “Onze bevindingen zijn cruciaal voor het ontwikkelen van strategieën om zuigelingen te beschermen tegen de mogelijk schadelijke effecten van PFAS-blootstelling. Het begrijpen van de trajecten en risico's die gepaard gaan met deze chemicaliën kan leiden tot betere regelgeving en beschermende maatregelen voor de meest kwetsbaren onder ons.”
De implicaties van dit onderzoek zijn diepgaand, vooral voor volksgezondheidsbeleid en de veiligheid van zuigelingen. Door specifieke PFAS-verbindingen te identificeren die eerder door de placenta en in moedermelk worden overgedragen, kunnen preventieve maatregelen effectiever worden gericht. Bovendien zouden de bevindingen van de studie toekomstige richtlijnen kunnen beïnvloeden over het gebruik van PFAS-bevattende producten door zwangere vrouwen en moeders die borstvoeding geven.
