Veel patiënten stoppen te snel met gewichtsbeheersingsmedicijnen - Dit is waarom artsen zich daarover zorgen maken

27 Augustus 2024 2504
Share Tweet

GLP-1 geneesmiddelen zoals Ozempic en Wegovy winnen aan populariteit vanwege hun voordelen op het gebied van gewichtsbeheersing, maar uit een recent rapport bleek dat veel mensen de behandeling niet lang genoeg volhouden om resultaten te behalen.

Uit het onderzoek, uitgevoerd door Blue Health Intelligence, bleek dat meer dan 30% van de mensen stopte met het innemen van voorgeschreven GLP-1 geneesmiddelen - formeel bekend als glucagon-achtige peptiden-1-receptoragonisten - binnen vier weken na aanvang ervan.

Hoewel Wegovy is goedgekeurd door de Food and Drug Administration voor de behandeling van obesitas, wordt Ozempic vaak off-label voorgeschreven voor dat doel. De geneesmiddelen dienen minimaal 12 weken te worden ingenomen en worden voorgeschreven in een lage dosering die in de loop van de tijd wordt verhoogd. Mensen kunnen ze meestal jarenlang innemen.

Het innemen van GLP-1's gedurende slechts een maand zal slechts een minimaal effect hebben - het kan tot vijf of zes maanden duren om de volledige dosis te bereiken, aldus Scott Isaacs, MD, president-elect van de American Association of Clinical Endocrinology. “Veel mensen vallen niet af bij de initiële startdoses en moeten geleidelijk overgaan naar hogere doses om een gewichtsverlies-effect te hebben,” vertelde hij aan Health.

Bovendien kan vroegtijdig stoppen ook riskant zijn voor de gezondheid, zeiden deskundigen.

Dit is wat u moet weten over het onderzoek, evenals waar u aan moet denken voordat u uw behandeling voortijdig afbreekt.

Voor de studie gebruikten onderzoekers de apotheek- en medische claimsgegevens van bijna 170.000 mensen met Blue Cross Blue Shield verzekeringsdekking die recepten hadden gekregen voor GLP-1's tussen 2014 en 2023. De gemiddelde leeftijd van de patiënten was 45.

Zij ontdekten dat de meeste mensen vóór 12 weken met de behandeling stopten.

Mensen tussen de 18 en 34 jaar waren vaker geneigd te stoppen met de behandeling, evenals mensen met gezondheidsongelijkheden of mensen die in onderbediende gezondheidsregio's wonen. Geslacht leek geen invloed te hebben op wie er stopte en wie doorging met hun medicatie.

Factoren die van invloed waren op of een persoon doorging met hun GLP-1 waren onder meer of de voorschrijvende arts een endocrinoloog, obesitas specialist, of anderszins expertise had op het gebied van gewichtsbeheersing en obesitas, ontdekten onderzoekers. Mensen die hun zorgverleners vaker zagen na het ontvangen van het GLP-1-recept waren ook vaker geneigd hun behandeling voort te zetten.

De onderzoekers speculeerden dat sommige mensen stoppen met het innemen van de medicatie vanwege bijwerkingen. De medicijnen kunnen misselijkheid, overgeven en diarree veroorzaken, evenals andere ernstige maar minder voorkomende bijwerkingen waaronder pancreatitis, galblaasziekte en nierproblemen.

“Veel recepten worden geïnitieerd door een buitengewone vraag van de patiënt, maar veel voorschrijvers zijn niet opgeleid in de volledige reeks omgevingszorgstrategieën die vereist zijn om een patiënt op een GLP-1 te behandelen,” zei Rekha B. Kumar, MD, universitair hoofddocent geneeskunde aan Weill Cornell Medical College en Chief Medical Officer bij Found, tegen Health.

Die strategieën omvatten weten hoe bijwerkingen moeten worden opgelost in plaats van gewoon het medicijn stop te zetten, de behandeling af te schalen wanneer dat nodig is, en gedragsmatige ondersteuning te bieden, aldus zei ze.

Naast bijwerkingen kunnen ook andere factoren zoals medicijntekorten, kosten en beperkte beschikbaarheid bijdragen aan hoge uitvalpercentages, merkte Kumar op.

“Langdurige toegankelijkheid is een zorg gedeeltelijk vanwege de kosten, daarom worden er niet-evidence-based tactieken voorgesteld, zoals stoppen met medicatie gevolgd door zware diëten,” zei ze.

Isaacs zei dat het gevaar van tijdelijke inname van GLP-1-medicijnen is dat mensen die er lang genoeg op blijven zitten om af te vallen dat gewicht snel zullen verliezen, wat betekent dat ze waarschijnlijk ook spieren zullen verliezen. Hoewel mensen meestal het meeste van het gewicht dat ze verliezen weer aankomen zodra ze stoppen met de medicatie, krijgen ze dat spierweefsel niet noodzakelijk terug.

“Daarom is er een verandering in lichaamssamenstelling met een hoger lichaamsvetpercentage, wat dan resulteert in een lagere stofwisseling,” zei hij. “Gewichtscycli - gewichtsverlies en vervolgens weer aankomen - leiden uiteindelijk tot meer moeite met afvallen omdat het metabolische tempo veel lager is.”

Daarom benadrukte Isaacs dat GLP-1's FDA-goedgekeurd zijn voor continu gebruik bij de behandeling van obesitas.

Isaacs zei dat de sleutel tot het blijven innemen van GLP-1-medicatie is het beheersen van bijwerkingen.

“Het is gebruikelijk om gastro-intestinale bijwerkingen te ervaren bij het starten van deze medicijnen,” zei hij. “Bijwerkingen nemen meestal af na vier weken of minder, maar kunnen ongeveer vier weken lang terugkeren telkens wanneer de dosis wordt verhoogd.”

Omdat de medicijnen werken door maaglediging te vertragen, kunnen ze ervoor zorgen dat u zich vol voelt maar ook opgeblazen. Voeding met veel vet en te veel eten kunnen het gevoel verergeren, daarom raadt Isaacs aan om te stoppen met eten zodra u vol zit.

“Zelfs het eten van een of twee extra hapjes kan ernstige bijwerkingen veroorzaken, misselijkheid, zelfs overgeven,” zei Isaacs. “Maar door de maaltijden klein te houden kan veel helpen bij bijwerkingen.”

“In mijn ervaring kunnen de meeste patiënten de medicatie verdragen en zullen zij het op de lange termijn blijven gebruiken als ze deze stappen volgen,” vervolgde hij.

Daarnaast benadrukte Kumar het belang van samenwerken met een gekwalificeerde arts die uw algehele gezondheid goed kan beoordelen en strategieën kan bieden om u te helpen op de lange termijn medicatie te blijven gebruiken.

Als u besluit te stoppen met de medicatie, adviseren experts om een dieetprogramma te volgen en cognitieve ondersteuning te krijgen om de mogelijke cravings en toegenomen hongergevoelens te overwinnen die u kunt ervaren.

“Obesitas is een chronische ziekte, het heeft geen zin om een chronische levenslange aandoening te behandelen met een tijdelijke behandeling,” zei Isaacs.


AANVERWANTE ARTIKELEN