Archeologische Studie Onthult Geheimen van Middeleeuwse Paardenhandel
Een baanbrekende studie over een dierentuin in Londen onthult de uitgebreide internationale paardenhandel die werd gedreven door de middeleeuwse elites van Engeland. Met behulp van geavanceerde archeologische technieken traceerden onderzoekers de oorsprong van elitpaarden, en benadrukten zij hun betekenis als statussymbolen en in steekspelen, en illustreerden zij de lengtes waar de elites naar toe zouden gaan om zulke prestigieuze dieren te verwerven. Credit: University of Exeter
Archeologische analyse van een bijna unieke dierentuin die bijna 30 jaar geleden in Londen werd ontdekt, heeft de internationale schaal van de paardenhandel door de elites van laat-middeleeuws en Tudor Engeland onthuld.
Door het gebruik van geavanceerde archeologische wetenschappelijke technieken, waaronder het bestuderen van chemische samenstellingen, hebben onderzoekers de waarschijnlijke oorsprong van meerdere fysiek elite paarden en de routes die ze namen om de Britse kusten te bereiken in de formatieve jaren van hun leven kunnen identificeren.
Deze dieren - te vergelijken met moderne superauto's - werden speciaal vanwege hun hoogte en kracht uit verschillende locaties in heel Europa gehaald voor gebruik in steekspel toernooien en als statussymbolen van het 14e- tot 16e-eeuwse leven. Ze omvatten drie van de grootste dieren die bekend zijn uit het late middeleeuwse Engeland, tot 1,6 meter of 15,3 handen hoog, wat naar moderne maatstaven heel klein zou zijn geweest, maar in hun tijd zeer indrukwekkend.
De skeletten van de paarden werden teruggevonden op een site onder de hedendaagse Elverton Street in de City of Westminster, die in de jaren '90 werd opgegraven voorafgaand aan bouwwerkzaamheden. In de middeleeuwen zou de begraafplaats zich buiten de ommuurde City of London hebben bevonden, maar was deze dicht bij het koninklijke paleizencomplex bij Westminster.
Het onderzoek, geleid door de University of Exeter, en gefinancierd door de Arts and Humanities Research Council, is gepubliceerd in de nieuwste editie van Science Advances.
"De chemische handtekeningen die we in de paardentanden hebben gemeten, zijn zeer karakteristiek en heel anders dan wat we zouden verwachten te zien bij een paard dat in het VK is opgegroeid," zei Dr. Alex Pryor, Senior Lecturer in archeologie en hoofdonderzoeker. "Deze resultaten leveren direct en ongekend bewijs voor een verscheidenheid aan paardenbeweging en handelspraktijken in de Middeleeuwen. Afgevaardigden voor de koning en andere middeleeuwse Londense elites waren Europese paardenhandelsmarkten aan het afzoeken op zoek naar de beste kwaliteit paarden die ze konden vinden en brachten ze naar Londen. Het is heel goed mogelijk dat de paarden werden bereden in de steekspeltoernooien waarvan we weten dat ze in Westminster zijn gehouden, dichtbij waar de paarden zijn begraven."
In het eerste experiment van dit soort dat op middeleeuwse paardenresten is uitgevoerd, namen de onderzoekers 22 kiezen van 15 individuele dieren en boorden delen van het glazuur uit voor isotoopanalyse. Door de isotopenratio's van de elementen strontium, zuurstof en koolstof binnen de tanden te meten en de resultaten te vergelijken met bekende bereiken in verschillende geografieën, kon het team de mogelijke herkomst van elk paard vaststellen - en accuraat andere uitsluiten, waaronder ook vooraanstaande Europese paardenfokcentra zoals Spanje en Zuid-Italië.
Dr. Pryor zei dat minstens de helft van de paarden een diverse internationale oorsprong had, mogelijk Scandinavië, de Alpen, en andere noordelijke en oostelijke Europese locaties. De resultaten, zo concluderen de onderzoekers, waren consistent met de fokpatronen van koninklijke stoeterijen, waar paarden zouden verblijven tot hun tweede of derde jaar, voordat ze zouden worden getemd en getraind of ergens anders in de uitverkoop zouden worden gestuurd.
Fysieke analyse van de tanden onthulde slijtage wat wijst op zwaar gebruik van een knevelbit, vaak gebruikt bij elitpaarden, vooral degenen die voor oorlog en toernooien waren opgeleid na de 14e eeuw. Bit slijtage op twee van de merries suggereerde ook dat ze onder het zadel of in tuig werden gebruikt en voor de fok. En analyse van de skeletten onthulde dat velen van hen ruim boven het gemiddelde formaat waren, met verschillende gevallen van gefuseerde onderste borstwervels en lumbale wervels die wijzen op een leven van rijden en zwaar werk.
"De beste middeleeuwse paarden waren net als moderne superauto's - buitensporig dure en fijn afgestelde voertuigen die de status van hun eigenaar verkondigen," voegde Professor Oliver Creighton, een middeleeuwse specialist aan de University of Exeter en deel van het onderzoeksteam, toe. "En op Elverton Street lijkt ons onderzoeksteam bewijs te hebben gevonden voor paarden die gebruikt werden voor steekspelen - de sport van koningen, waarin ruiters hun vechtvaardigheden en rijkunsten tentoonstelden op elitaire paarden."
"De nieuwe bevindingen geven een tastbare archeologische handtekening van deze handel, benadrukkend de internationale schaal. Het is duidelijk dat de middeleeuwse Londense elite specifiek op zoek was naar de hoogste kwaliteit paarden die ze op Europees niveau konden vinden."