Ontdekken hoe stressvolle levensgebeurtenissen van invloed zijn op internaliserende en externaliserende symptomen van psychopathologie in de kindertijd

17 november 2024 functie

Dit artikel is beoordeeld volgens het redactionele proces en beleid van Science X. De redactie heeft de volgende kenmerken benadrukt terwijl de geloofwaardigheid van de inhoud werd gewaarborgd:

• gecontroleerd op feiten
• door vakgenoten beoordeelde publicatie
• betrouwbare bron
• nagekeken

door Ingrid Fadelli , Medical Xpress

Vorige psychologische studies hebben consequent het verband aangetoond tussen nadelige en traumatische levensgebeurtenissen en psychische problemen. Een beter begrip van de complexe relatie tussen stressvolle levensgebeurtenissen en het ontstaan van psychopathologie in de kindertijd kan psychotherapeutische praktijken informeren, en mogelijk de ontwikkeling van effectievere interventies mogelijk maken.

Onderzoekers van het Boston Children's Hospital hebben onlangs een longitudinale studie uitgevoerd om de effecten van het tijdstip van stressvolle gebeurtenissen, blootstelling aan verschillende soorten trauma en gezinsveerkracht te onderzoeken op het ervaren van geïnternaliseerde en geëxternaliseerde symptomen van psychopathologie in de kindertijd. Hun bevindingen, gepubliceerd in Communications Psychology, benadrukken specifieke factoren die van invloed kunnen zijn op het ontstaan van geestelijke gezondheidsproblemen na moeilijke levensgebeurtenissen.

'De associatie tussen stressvolle ervaringen en psychopathologie is goed gedocumenteerd,' schreven Viviane Valdes, Dashiell D. Sacks en hun collega's in hun paper. 'Er zijn echter studies nodig om de impact van het tijdstip van stressvolle gebeurtenissen, soorten traumatische ervaringen en gezinsveerkracht op de internaliserende en externaliserende symptomen in de vroege kindertijd te begrijpen. De huidige studie gebruikte een longitudinaal ontwerp met dit doel.'

Als onderdeel van hun studie hebben Valdes, Sacks en hun collega's gekeken naar de impact van stressvolle gebeurtenissen op twee verschillende soorten psychopathologische ervaringen, namelijk interne en externe symptomen. Interne symptomen, zoals angst, depressie, sociale terugtrekking en psychosomatische pijn, omvatten het richten van verdriet en emoties naar binnen. Daarentegen worden externe symptomen geuit als disfunctioneel gedrag gericht naar buiten, zoals agressie, impulsiviteit, hyperactiviteit en tegendraadsheid tegen autoriteit.

De onderzoekers rekruteerden 456 ouders en vroegen hen om op verschillende momenten dezelfde vragenlijsten in te vullen, specifiek toen hun kinderen baby's waren, daarna toen ze 2, 3, 5 en 7 jaar oud waren. De vragenlijst die ze invulden was ontworpen om informatie te verkrijgen over stressvolle en traumatische gebeurtenissen die de kinderen mogelijk hebben meegemaakt, evenals de veerkracht van het gezin en eventuele symptomen die de kinderen vertoonden.

Interessant genoeg ontdekten de onderzoekers dat stressvolle gebeurtenissen die plaatsvonden op 1–2 jaar en 2–3 jaar voorspelden interne symptomen alleen bij vrouwelijke deelnemers. De mannelijke kinderen die deelnamen aan de studie vertoonden daarentegen geen significante interne symptomen toen ze meer stressvolle gebeurtenissen hadden meegemaakt in hun eerste levensjaren.

'Voor externe symptomen op 3-jarige leeftijd was elk tijdstip dat werd beoordeeld significant geassocieerd met meer symptomen voor beide,' schreven Valdes, Sacks en hun collega's. 'Op 5-jarige leeftijd waren zowel interne als externe symptomen geassocieerd met een groter aantal stressvolle gebeurtenissen op elk moment en bij beide geslachten. Er waren aanwijzingen voor timingseffecten, inclusief cumulatieve effecten, gevoelige periodes en recente effecten.'

Over het algemeen benadrukken de bevindingen van de onderzoekers drie factoren die lijken invloed te hebben op het ontstaan van psychopathologie op jonge leeftijd na stressvolle ervaringen. Deze factoren omvatten het tijdstip van stressvolle gebeurtenissen, het type traumatische ervaringen en enkele aspecten van de veerkracht van een gezin.

'Blootstelling aan interpersoonlijk trauma was geassocieerd met grotere interne symptomen, terwijl zowel interpersoonlijke als niet-interpersoonlijke traumatische ervaringen geassocieerd waren met grotere externe symptomen,' schreven de onderzoekers.

'Aspecten van gezinsveerkracht, waaronder hogere niveaus van gezinstoewijding, het vermogen om uitdagingen aan te gaan en gevoel van controle, verlaagden het risico op interne symptomen, terwijl alleen een groter gevoel van controle het risico verminderde op externe symptomen op 7-jarige leeftijd, inclusief in de context van trauma.'

Valdes, Sacks en hun collega's hebben waardevolle nieuwe inzichten verzameld die kunnen bijdragen aan de ontwikkeling van preventie- en therapeutische interventies gericht op het verminderen van de nadelige effecten van vroege stressvolle gebeurtenissen op de geestelijke gezondheid. Hun werk kan ook andere onderzoeksteams inspireren om de unieke bijdrage van de drie factoren die zij onderzochten aan psychopathologie te onderzoeken (dat wil zeggen, het tijdstip van stressvolle gebeurtenissen, het type trauma en aspecten van familiem veerkracht).

Meer informatie: Viviane Valdes et al, Stress timing, trauma exposure, and family resilience differentially affect internalizing and externalizing symptoms at 3, 5, and 7 years of age, Communications Psychology (2024). DOI: 10.1038/s44271-024-00151-z

© 2024 Science X Network