Astronauten zitten eigenlijk de hele tijd vast in de ruimte

Stel je voor dat je op een zakenreis van een week gaat en pas het volgende jaar thuiskomt. Dat is misschien de situatie voor de Amerikaanse astronauten Sunita Williams en Butch Wilmore, wier missie van acht dagen naar het internationale ruimtestation al meer dan twee maanden duurt en waarschijnlijk nog langer zal duren.

Het duo lanceerde naar het ruimtestation op een testvlucht van de Starliner-ruimtevaartuig van Boeing op 5 juni. Het plan was dat ze acht dagen later met hetzelfde schip zouden terugkeren. Maar heliumlekken en problemen met de thrusters van het ruimtevaartuig deden NASA en Boeing besluiten om de terugkeer van de astronauten uit te stellen.

Als het duo niet met de Starliner terugkeert, kunnen ze terugvliegen met een andere bemanning van astronauten die in september met een SpaceX Dragon-voertuig worden gelanceerd. Die astronauten zijn toegewezen aan een missie die duurt tot februari 2025. Williams en Wilmore zouden zich bij die missie voegen en ook op het ruimtestation blijven tot februari, waardoor hun verlengd verblijf in de ruimte tot acht maanden zou duren.

De situatie heeft krantenkoppen en bezorgdheid opgeroepen over hoe het duo vastzit in de ruimte. Maar hoewel niets in de ruimtevaart routinematig is, is dit niet de eerste keer dat mensen langer dan verwacht in de ruimte vastzitten.

"Dit is niet ongekend, dat er astronauten op een ruimtestation zijn met een voertuig waarmee ze mogelijk niet kunnen terugkeren," zegt Emily A. Margolis, een conservator van hedendaagse ruimtevaart in het National Air and Space Museum in Washington, D.C.

Gezien de ruimteambities van bedrijven en overheden over de hele wereld, zal dit waarschijnlijk niet de laatste keer zijn. Elke keer dat er een vertraging optreedt, is er echter een ander probleem of evenement aan te wijzen.

"Het fundamentele probleem is hetzelfde," zegt Margolis. "Als je een permanente menselijke aanwezigheid in de ruimte hebt, hoe houd je mensen dan veilig en heb je een reddingslijn en een reddingsvaartuig, zelfs wanneer er zoveel verschillende dingen mis kunnen gaan?"

Een onbemande missie bracht op 4 augustus nieuwe voorraden naar het ruimtestation, dus de astronauten zullen niet zonder voedsel of kleding komen te zitten, zegt Margolis - hoewel het gebrek aan wasfaciliteiten op het ruimtestation betekent dat ze misschien wat muf kunnen ruiken.

Net als andere ruimtestrandjutters voor hen, nemen Williams en Wilmore hun extra tijd in de ruimte in hun stride. "Eerlijk gezegd wilde het team meer tijd dan de oorspronkelijke acht dagen," zei NASA-hoofdvliegdirecteur Emily Nelson tijdens een persconferentie op 14 augustus. "Ze zijn zeer geïntegreerde leden van deze bemanning en vragen altijd om meer werk, eerlijk gezegd."

"We hebben hier een geweldige tijd op het ISS," zei Williams tijdens een persconferentie op 10 juli. "Het voelt goed om hier rond te zweven, het voelt goed om in de ruimte te zijn en hier te werken... Ik klaag niet."

Maak kennis met enkele andere astronauten van wie de terugvluchten vertraagd waren (zie diavoorstelling). Lees vervolgens verder om te ontdekken waarom - en hoe de betrokken astronauten zich voelden over de ervaring.

Mechanische problemen hebben eerder astronauten in de ruimte gestrand.

In 1971 lanceerde de USSR het eerste ruimtestation ter wereld, genaamd Salyut. De negende missie naar Salyut werd gelanceerd op een Soyuz-ruimtevaartuig in april 1979, maar haalde het station nooit.

De missie was bedoeld om een ​​vers bemanning naar het ruimtestation te brengen, en vervolgens de kosmonauten aan boord van Salyut naar huis te brengen. Maar de motor van het ruimtevaartuig faalde kort na de lancering.

Gelukkig kwamen de kosmonauten aan boord van de Soyuz veilig terug op aarde. Maar de kosmonauten nog in een baan om de aarde, Vladimir Lyakhov en Valery Ryumin, bevonden zich zonder een veilig vervoermiddel om mee terug te keren. Het Soyuz-ruimtevaartuig waar ze mee waren aangekomen, was aangekoppeld aan Salyut, maar missiecontrole maakte zich zorgen dat het dezelfde motorproblemen zou kunnen hebben. Dat ruimtevaartuig werd leeg teruggebracht.

Tegen de tijd dat een nieuw, onbemand Soyuz-voertuig arriveerde om hen naar huis te brengen, hadden de twee kosmonauten in totaal 175 dagen in de ruimte doorgebracht - destijds een record. Ryumin vloog later nog twee keer, een keer met een Soyuz in 1980 en een keer met een NASA-ruimteveer in 1998, 18 jaar nadat hij eigenlijk met pensioen had moeten zijn gegaan.

Toen de Sovjet-Unie in december 1991 instortte, bevond kosmonaut Sergei Krikalev zich ongeveer vier maanden in een vijf maanden durend verblijf aan boord van het Mir-ruimtestation. Zijn lot was onzeker. Het land dat hem naar de ruimte had gestuurd, bestond niet meer. De voormalige Sovjet-Cosmodrome, gelegen in Baikonur, Kazachstan, stond plotseling onder controle van een nieuw onafhankelijk land. Met de chaos op aarde was het niet duidelijk wanneer of hoe de kosmonaut kon terugkeren.

Het was niet zo dat er geen manier was voor Krikalev om terug te keren naar de aarde - er was een terugkeercapsule in geval van een noodsituatie. Maar omdat Krikalev de enige vluchtingenieur was die gekwalificeerd was om het ruimtestation draaiende te houden, zou zijn vertrek het einde van Mir hebben betekend.

Hij bleef uiteindelijk 311 opeenvolgende dagen in de ruimte, tweemaal de duur van zijn oorspronkelijke missie. Hij keerde op 25 maart 1992 terug naar Rusland.

De beproeving heeft het enthousiasme van Krikalev voor de ruimte niet gedempt. Hij vloog twee jaar later, in februari 1994, als een van de eerste Russische kosmonauten die vloog met een NASA-ruimteveer. Later werd hij een van de eerste mensen die woonden en werkten op het Internationale Ruimtestation, waarmee een nieuw tijdperk van Russische en Amerikaanse samenwerking in de ruimte werd ingeluid.

Op 1 februari 2003 desintegreerde het NASA-ruimteveer Columbia in de atmosfeer van de aarde enkele minuten voordat het gepland was te landen. Alle zeven astronauten aan boord zijn overleden. NASA stond de hele vloot van ruimteveren 2 ½ jaar aan de grond.

De tragedie betekende dat de astronauten op het Internationale Ruimtestation destijds geen rit naar huis hadden. Drie van hen - Don Pettit, Ken Bowersox en Nikolai Budarin - wachtten ongeveer twee extra maanden op het ruimtestation voordat ze in mei 2003 terugkeerden met een Sojoez-ruimteschip.

De drie astronauten "waren bedroefd over de reden voor de verlenging," vertelde Pettit later aan de ruimtehistoricus Frank White, auteur van het boek The Overview Effect. "Maar het feit dat onze expeditie werd verlengd was zeer welkom. Geen van ons was klaar om na een korte tweeënhalve maand naar huis te komen." Pettit is momenteel NASA's oudste actieve astronaut op 69-jarige leeftijd, en staat gepland om deze september opnieuw naar het ruimtestation te vliegen met een Sojoez-ruimteschip.

Een Sojoez-ruimteschip dat aan het Internationale Ruimtestation was gekoppeld, kreeg een koelvloeistoflek nadat het was geraakt door een klein ruimterotsblok in december 2022. NASA-astronaut Frank Rubio en Russische kosmonauten Sergey Prokopyev en Dmitri Petelin zaten zes maanden langer dan verwacht vast op het ruimtestation en brachten meer dan een jaar in totaal in de ruimte door.

In een herhaling van de motoruitval in 1979 keerde het beschadigde Sojoez-vaartuig in maart 2023 leeg terug naar de aarde. Een vervangende Sojoez arriveerde in februari 2023 bij het ruimtestation. Maar vanwege de gedetailleerde choreografie die nodig is om budgetten en schema's voor bezoeken aan het ruimtestation op koers te houden, bleven de astronauten werken op het station tot september.

Rubio bracht 370 dagen achter elkaar in de ruimte door, een record voor een NASA-astronaut, en heeft nog steeds honger naar meer. "Ik wil absoluut terug," vertelde Rubio aan TIME nadat hij vorig jaar terugkeerde naar de aarde.

Naarmate duizenden nieuwe satellieten de lage baan om de aarde vullen, kunnen micrometeorieteninslagen meer een probleem worden. Verhoogd ruimteverkeer kan ook de lancering- en terugkeerschema's compliceren, zegt Margolis. "Alles moet op zijn plaats vallen," zegt ze. "Je moet vrije ruimte hebben om thuis te komen."

De derde volledig commerciële ruimtemissie, Axiom Mission 3, lanceerde vier Europese astronauten naar het Internationale Ruimtestation met een SpaceX Dragon-ruimteschip op 18 januari 2024. De missie was oorspronkelijk gepland om op 3 februari terug te keren naar de aarde, maar werd vanwege stormen in de buurt van de verwachte landingsplaats voor de kust van Florida enkele dagen uitgesteld. De bemanning bracht 18 dagen door op het ruimtestation en landde op 9 februari.

De bemanning was ook niet teleurgesteld door de verlenging. "Meer tijd op het @Space_Station = Meer foto's!" missiecommandant Michael Lόpez-Alegría plaatste op X (voorheen Twitter) op 6 februari.

Meer tijd op het @Space_Station = Meer foto's! pic.twitter.com/2MDhll4WGv

Ondanks de inherente gevaren zijn veel aardsgebonden astronauten enthousiast om terug te keren naar de ruimte, zelfs wanneer ze de ultieme vluchtvertragingen hebben meegemaakt.

"Als ik moet kiezen tussen een zes maanden durende missie en een eenjarige missie, zou ik de voorkeur geven aan een éénjarige missie," zei Pettit in zijn interview met White. "Mensen denken dat ik een grapje maak, maar ik ben serieus als ik zeg dat als we de technologie hadden, ik mijn familie en mijzelf zou laden op de volgende raket en we zouden immigreren naar de ruimte en nooit meer terugkomen naar de planeet aarde."