Rogue antilichamen kunnen sommige langdurige COVID-symptomen veroorzaken
Rogue antilichamen kunnen verantwoordelijk zijn voor een aantal van de verraderlijke symptomen van langdurige COVID.
Twee nieuwe studies suggereren dat antilichamen die het eigen weefsel van mensen aanvallen doorlopende neurologische problemen kunnen veroorzaken die miljoenen mensen met de ziekte treffen.
Wetenschappers hebben gemeld dat bepaalde symptomen, waaronder pijn, werden overgedragen op gezonde muizen toen deze antilichamen van mensen met langdurige COVID werden overgebracht naar gezonde muizen, op 31 mei op bioRxiv.org en 19 juni op medRxiv.org.
Hoewel wetenschappers eerder dergelijke antilichamen, bekend als autoantilichamen, als verdachten bij langdurige COVID hebben betrokken, zijn de nieuwe studies de eerste die direct bewijs leveren dat ze schade kunnen toebrengen. "Dit is belangrijk," zegt Manali Mukherjee, een translationeel immunoloog aan de McMaster Universiteit in Hamilton, Canada, die niet betrokken was bij het werk. De papers bieden een goede basis voor therapieën die zich richten op autoantilichamen, zegt ze.
Science News is een partnerschap aangegaan met Trusting News om feedback te verzamelen over het potentiële gebruik van AI in de journalistiek. Momenteel publiceren wij geen enkele inhoud die is geproduceerd door generatieve AI (zie ons beleid). We willen wel uw mening horen over hoe Science News AI op verantwoorde wijze zou kunnen gebruiken. Laat het ons weten door deel te nemen aan een kort 10 vragen tellende enquête.
Manali Mukherjee zegt dat het werk ook "geruststelling kan bieden aan sommige langdurige patiënten". Als iemand die zelf langdurige COVID heeft doorstaan, begrijpt ze dat wanneer patiënten de oorzaak van hun lijden niet kennen, dit hun angst kan verergeren. Ze vragen zich af: "Wat is er in godsnaam met mij aan de hand?" zegt ze.
Met meer dan 200 gedocumenteerde symptomen die op schijnbaar eindeloze manieren kunnen worden gecombineerd, is langdurige COVID een bijzonder moeilijke ziekte om te doorgronden. "Het ontrafelen van de mechanismen die leiden tot deze symptomen is de echte uitdaging geweest," zegt Mukherjee.
Enkele aanwijzingen tot nu toe wezen op autoantilichamen. Deze kunnen toenemen in het bloed tijdens een SARS-CoV-2-infectie, maar hun niveaus dalen vaak weer naarmate iemand herstelt. Bij mensen met langdurige COVID hebben wetenschappers echter aangetoond dat autoantilichamen lang na de doorgemaakte ziekte aanwezig kunnen blijven.
Maar tot nu toe heeft onderzoek niet onthuld "of deze autoantilichamen slechts toeschouwers zijn of actieve bijdragers aan langdurige COVID-symptomen," schreef bioRxiv.org-onderzoeksmedewerker Hung-Jen Chen van het Amsterdam Universitair Medisch Centrum en zijn collega's.
"Het ontrafelen van de mechanismen die leiden tot deze symptomen is de echte uitdaging."
Onafhankelijk werkend verzamelde het team van Chen en immunoloogsgroep van Akiko Iwasaki aan de Yale Universiteit antilichamen van tientallen mensen met en zonder langdurige COVID, injecteerde die antilichamen in muizen en testte vervolgens het gedrag van de dieren.
Antilichamen die afkomstig waren van patiënten die duizeligheid meldden, veroorzaakten een merkbaar verlies van balans bij muizen, ontdekte Iwasaki. En beide groepen ontdekten dat antilichamen van langdurige COVID muizen gevoeliger konden maken voor pijn. In een experiment van Iwasaki's groep dat de tolerantie van de dieren voor het staan op een hete plaat testte, vertoonden muizen die antilichamen van patiënten met langdurige COVID ontvingen tekenen van pijn na ongeveer zeven seconden, in vergelijking met ongeveer tien seconden bij muizen die antilichamen van gezonde mensen kregen.
De muizen die extreem gevoelig werden voor pijn hadden grotendeels antilichamen ontvangen van patiënten die zelf chronische pijn hadden, meldde de groep van Iwasaki. Die verhoogde gevoeligheid kan te wijten zijn aan antilichaamaanvallen die zenuwen beschadigen. Na injectie ontwikkelden de muizen beschadigde zenuwvezels in de huid.
Wetenschappers hebben vele hypothesen voorgesteld voor wat langdurige COVID veroorzaakt, waaronder het SARS-CoV-2-virus dat in de weefsels blijft en het weer actief worden van slapende herpesvirussen. Die elementen kunnen nog steeds een rol spelen bij symptomen van langdurige COVID bij sommige mensen, maar voor pijn lijken rogue antilichamen voldoende om het symptoom op eigen houtje op gang te brengen. Het is niet een onverwachte rol voor autoantilichamen; wetenschappers vermoeden dat ze ook betrokken kunnen zijn bij andere aandoeningen die mensen pijn bezorgen, zoals fibromyalgie en myalgische encefalomyelitis/chronisch vermoeidheidssyndroom.
Maar als artsen kunnen identificeren welke langdurige COVID-patiënten antilichamen hebben die gekoppeld zijn aan pijn, zouden ze kunnen proberen de hoeveelheid die in de bloedbaan circuleert te verminderen, zegt Iwasaki, die ook onderzoeker is bij het Howard Hughes Medical Institute. "Ik denk dat dat echt een game changer zou zijn voor deze specifieke groep patiënten."