Oude Voetstappen Onderzocht: Wetenschappers Ontdekken Bewijs van Menselijke Activiteit op Dit Kleine Caribische Eiland 850 Jaar Eerder dan Eerder Gedacht

Nieuwe bevindingen van onderzoekers van de Simon Fraser University en de NAAM Foundation onthullen dat Curaçao tot 850 jaar eerder bewoond werd door mensen dan eerder werd aangenomen, wat nieuwe inzichten biedt in de Caribische pre-Columbiaanse geschiedenis en het belang van archeologisch veldwerk en betrokkenheid van de gemeenschap benadrukt. De afbeelding hierboven toont een roestig scheepswrak op het eiland.

Nieuw onderzoek stelt dat Curaçao tussen 5735 en 5600 gekalibreerde jaren voor het heden (cal. BP) bewoond werd door mensen. Deze bevinding suggereert dat het eiland maximaal 850 jaar eerder bewoond was dan eerdere schattingen hadden aangegeven.

Nieuw onderzoek, mede geleid door Simon Fraser University en het National Archaeological Anthropological Memory Management (NAAM Foundation) op Curaçao, heeft de datum van de vroegst bekende menselijke bewoning van het eiland met enkele honderden jaren teruggebracht, wat nieuwe inzichten biedt in de geschiedenis van de Cariben voordat Columbus arriveerde.

Een team van internationale partners werkt samen aan het Curaçao Cultural Landscape Project sinds 2018 om de langetermijnverandering in biodiversiteit van het eiland te begrijpen, en de relatie met menselijke activiteit.

Bevindingen van het team, gepubliceerd in het Journal of Coastal and Island Archaeology, plaatsen de menselijke bewoning van Curaçao, een eiland in het zuidelijke Caribisch gebied, al rond 5735 - 5600 cal BP - tot 850 jaar eerder dan eerder werd gedacht.

Deze bijgewerkte tijdlijn werd bepaald door radiokoolstofdatering van houtskool verzameld op een Archaïsche periode locatie bij Saliña Sint Marie - nu de vroegst bekende archeologische vindplaats op het eiland - met behulp van versnelde massa-spectrometrie.

Christina Giovas, universitair hoofddocent aan de afdeling Archeologie van SFU en co-leider van de studie, legt uit dat de kolonisatie van het Caribisch gebied en de oorsprong van de volkeren nog steeds sterk wordt bediscussieerd. "Wat deze nieuwe informatie doet, is de eerste verkenning in deze regio terugbrengen tot een tijd waarin ook andere eilanden ten noorden van Curaçao werden bewoond. Dit suggereert dat de beweging van mensen van het continentale vasteland naar die noordelijke eilanden vermengd kan zijn met een deel van de beweging van de mensen naar Curaçao," zegt Giovas.

Hoewel er meer werk nodig is om te bepalen of dit het geval is, merkt Giovas op dat dit aangeeft dat de exploratie van de eilanden bij de westelijke kust van Venezuela eerder begon dan eerder bekend was en biedt het een basis voor het bestuderen van mens-milieu interacties in het gebied. Volgens Claudia Kraan, adjunct-directeur van de NAAM, die ook de studie leidde, toont de bevinding aan het lokale publiek dat verder onderzoek nieuwe inzichten kan opleveren over de mensen die ooit het eiland bewoonden. Ze merkt op: "Archeologische informatie is dynamisch, het evolueert voortdurend met aanhoudende verkenning en analyse."

Het team reisde in de zomer van 2022 naar Curaçao voor hun eerste veldseizoen, en bracht een groep archeologiestudenten uit SFU mee als onderdeel van een vijf weken durende internationale veldschool. De studenten hielpen bij het onderzoek, de kaartgeving en de opgravingen van projectlocaties op het eiland, en presenteerden hun bevindingen aan de lokale gemeenschap. Gedurende deze activiteiten werkten ze nauw samen met lokale vrijwilligers en de Curaçaose partner van het project, de NAAM Foundation, een NGO die het archeologisch erfgoed van het eiland beheert in samenwerking met de overheid en belanghebbenden.

"Voor archeologie is praktisch, praktijkgericht leren echt de beste manier om het vak te begrijpen," zegt Giovas. "Ik wilde echt dat studenten vaardigheden zouden opdoen in wat 'milieu-archeologie' wordt genoemd - technieken en methoden die worden gebruikt om vragen te stellen over de menselijke relatie met het milieu, in het verleden en doorheen de tijd. Het gaat ook steeds meer over wat we kunnen halen uit de gegevens die we verzamelen uit dit soort onderzoeken en toepassen op moderne natuurbehoud en milieubewustzijn."

Het project werkt ook aan het vergroten van de lokale capaciteit voor archeologie op het eiland, het creëren van mogelijkheden voor kennisoverdracht en het vergroten van het bewustzijn van de historische diepte van het gebied.

"Om studenten bij deze initiatieven te betrekken is, denk ik, waar je deze generatieschommelingen in de cultuur van het vak krijgt," zegt Giovas.

Het team is van plan om in 2025 opnieuw naar Curaçao te gaan als onderdeel van een andere internationale veldschool van de SFU om dieper in te gaan op hoe mensen het eiland in de loop van de tijd hebben getransformeerd, en de lessen die we kunnen leren voor toekomstige natuurbehoudinspanningen.

Referentie: “Radiokoolstofdatums van de oudste Archaïsche vindplaats van Curaçao breiden de vroegste eilandbewoning uit naar ca. 5700 cal. BP" door Claudia T. Kraan, Michiel Kappers, Kelsey M. Lowe, S. Yoshi Maezumi en Christina M. Giovas, 12 Maart 2024, The Journal of Island and Coastal Archaeology. DOI: 10.1080/15564894.2024.2321575

Along with SFU and the NAAM Foundation, the team includes partners from Max Planck Institute of Geoanthropology, University of Queensland, and InTerris Registries.