Vier nieuwe pseudoschorpioen soorten met drakenachtige kaken gevonden in Koreaanse grotten

10 juli 2025 rapport

door Paul Arnold, Phys.org

contribuerende schrijver

bewerkt door Gaby Clark, beoordeeld door Andrew Zinin

wetenschappelijk redacteur

hoofdredacteur

Dit artikel is beoordeeld volgens het redactionele proces en beleid van Science X. Redacteuren hebben de volgende kenmerken benadrukt terwijl ze de geloofwaardigheid van de inhoud hebben gewaarborgd:

gecontroleerd op feiten

door vakgenoten beoordeelde publicatie

betrouwbare bron

nagelezen

Wetenschappers hebben vier nieuwe soorten pseudoschorpioenen ontdekt, blinde grotbewonende spinachtigen met drakachtige kaken. De ondergrondse wezens werden diep in grotten in Zuid-Korea gevonden door Kyung-Hoon Jeong en collega's van de Jeonbuk National University.

Draken-pseudoschorpioenen zijn klein, meestal ongeveer 1–3 millimeter lang, met enorme kaken in verhouding tot hun lichaamsgrootte. Ze zijn verwant aan schorpioenen, maar hebben geen angel in hun staart. Desondanks zien ze er nog steeds uit als geduchte wezens.

Terwijl draken-pseudoschorpioenen voorkomen in veel delen van de wereld, in habitats zoals boomholtes en kleine spleten, waren er eerder slechts vijf grotbewonende pseudoschorpioenensoorten in Zuid-Korea geregistreerd. Deze ontdekking, gepubliceerd in het tijdschrift PLOS One, brengt dat totaal op negen.

De vier nieuwe soorten behoren tot de draken-pseudoschorpioenenfamilie (Pseudotyrannochthoniidae: Spelaeochthonius) en hebben de namen S. dugigulensis, S. geumgulensis, S. magwihalmigulensis en S. yamigulensis. Ze werden verzameld tijdens veldstudies, geconserveerd in ethanol en geïdentificeerd door integratieve taxonomie, waarbij gegevens uit verschillende bronnen, waaronder genetica, ecologie en morfologie, worden gebruikt.

In overeenstemming met veel grotbewonende soorten zijn de vier pseudoschorpioenensoorten bleek van kleur, variërend van lichtoranje tot bruin. Hun drakachtige kaken helpen hen om hun prooi te vangen in volledige duisternis.

Elke nieuwe soort is anders dan de anderen, zowel in hun genetische samenstelling als in hoe ze eruit zien. Bovendien is elk van hen endemisch voor een enkele grot of kalksteensysteem.

Hoewel de ontdekking van een nieuwe soort opwindend is, is er ook reden tot zorg. Deze nieuw geïdentificeerde pseudoschorpioenen, samen met andere grotbewonende soorten en de grotten zelf, worden geconfronteerd met aanzienlijke bedreigingen door klimaatverandering, vervuiling en habitatvernietiging.

Om deze ondergrondse ecosystemen effectief te behouden, moeten we er meer over weten. Zoals de onderzoekers benadrukken in hun studie, 'Het ontdekken van onbeschreven ondergrondse soorten is een belangrijk project voor het behoud en begrip van de onthulde fauna van dit donkere ecosysteem.'

Deze nieuwste onderzoeksresultaten benadrukken ook hoeveel biodiversiteit er verborgen kan zijn onder het landschap van Zuid-Korea. Het land heeft meer dan duizend grotten, verspreid over twee bergketens, het Taebaekgebergte en het Sobaekgebergte. Velen van hen moeten nog worden verkend. Dit suggereert dat er nog veel meer ontdekkingen van soorten nieuw voor de wetenschap op ons liggen te wachten.

Wetenschappers die deze grotten ingaan, hopen niet alleen dat hun werk onze kennis zal vergroten, maar ook dat het zal bijdragen aan de belangrijke taak van het behouden van deze omgevingen.

Geschreven voor u door onze auteur Paul Arnold, bewerkt door Gaby Clark, en gecontroleerd op feiten en beoordeeld door Andrew Zinin—dit artikel is het resultaat van zorgvuldig menselijk werk. Wij vertrouwen op lezers zoals u om onafhankelijke wetenschapsjournalistiek in stand te houden. Als deze berichtgeving belangrijk voor u is, overweeg dan een donatie (vooral maandelijks). U krijgt een advertentievrij account als dank.

Meer informatie: Kyung–Hoon Jeong et al, Vier nieuwe soorten draken-pseudoschorpioenen (Pseudoscorpiones: Pseudotyrannochthoniidae: Spelaeochthonius) uit grotten in Zuid-Korea onthuld door integratieve taxonomie, PLOS One (2025). DOI: 10.1371/journal.pone.0325375

Tijdschrift informatie: PLoS ONE

© 2025 Science X Netwerk